Home - LEAFDE plantenasiel

Wij bieden binnenplanten – zonder onderscheid en uitzondering – onderdak en zorg. Daarnaast krijgen ze de ruimte om hun verhaal te delen!

Geef LEAFDEPast jouw plant niet meer bij wie je nu bent? Ben je kleiner of juist groter gaan wonen? Heeft je werkplek een transformatie ondergaan? Breng dan je plant langs bij een LEAFDE Plantenasiel.

Langsbrengen kan tijdens de bezoektijden van een LEAFDE Plantenasiel. Voor een soepele overdracht en om alvast een beeld te krijgen van het verhaal van de plant, wordt de gever gevraagd een intakeformulier in te vullen.

Klik hier voor de openingstijden van de locatie bij jou in de buurt

Bezoek LEAFDEZonder plant ben je ook van harte welkom bij de levende, groene installatie(s) die niets dan LEAFDE ademen. Via de nieuwste AR-technieken word je meegenomen in de gevoelswereld, verhalen en geschiedenis van een veelzijdige verzameling aan planten. Alles is LEAFDE!

Klik hier voor de openingstijden van de locatie bij jou in de buurt

Ontvang LEAFDEBen je in één oogopslag verliefd, raakt het verhaal van een plant in het asiel je in het hart of past een plant precies in het plaatje van je nieuwe interieur? Adopteer de plant en neem een beetje LEAFDE mee naar huis!

Ontdek de planten

Plantenoverzicht

Ik waarschuw vast, mijn verhaal is geen gelukkig verhaal.
Zoals je ziet ben ik een cactus. Een cactus is eigenlijk een hele veelzijdige plant. Eerder waren cactussen trendy, daarna deden we mee met de natuurlijke uitstraling en nu zijn wij stekelplanten helemaal hip in folklore stijl.
Ja, wij cactussen zijn van alle markten thuis dus je kan zelf kiezen en afwisselen hoe je ons presenteert.
Ikzelf ben geboren in Enschede en de toenmalige vriendin van mijn baas gaf mij aan hem cadeau.
Ik was zijn eerste plant. De vriendin had voor mij gekozen, niet omdat ik zo trendy of veelzijdig was maar omdat ik bijna niet dood te krijgen ben.
Ze had blijkbaar een niet al te hoge pet op van mijn baas. En ook niet van mij want ze noemde mij stekelig, prikkelbaar en ongezellig. Zij hield van aaibare planten, wat dat ook moge betekenen.
Maar eerlijk is eerlijk, ik ben ook wel prikkelbaar. Zelf ben ik van mening dat zij daar de oorzaak van is maar ik weet het niet helemaal zeker want ik ben ten slotte met die scherpe prikkels geboren.
In ieder geval heb ik mijn uiterste best gedaan om haar te prikken met mijn stekels telkens als ze ook maar een beetje in mijn buurt was.
Ze kregen ruzie, mijn baas en zijn vriendin. Dat snapte ik heel goed, zij noemde mij prikkelbaar en stekelig maar vergeleken bij haar was ik een zonnestraaltje.
Ik kon niet allemaal precies meekrijgen waarom ze precies ruzie hadden maar ik denk dat het met mij te maken had.
In ieder geval maakten ze een luidruchtig eind aan de relatie en zij vertrok voor altijd. Ik was zo opgelucht, eindelijk was ik van haar verlost en kon ik gezellig samenzijn met mijn baas.
Maar die droom was van hele korte duur. Mijn baas was zo vreselijk boos op zijn ex dat hij alles wat ook maar een beetje met haar te maken had, het huis uit deed.
Hij pakte al haar spullen in een doos en zette die bij het oud vuil en ik dacht nog “opgeruimd staat netjes”. Maar vervolgens pakte hij mij op en bracht mij naar het plantenasiel.
Hij wilde niets meer met mij te maken hebben om hij mij van haar had gekregen. Als ik al niet prikkelbaar was, zou ik het van deze ellende wel zijn geworden.

Mobiel plantenasiel, 24-08-2022

Gelukkig sta ik nu lekker binnen in de warmte!
Wil je wel geloven dat ik gekocht ben door een mens die dacht dat ik een buitenplant was!
In het tuincentrum stond ik ook gewoon binnen hoor, je zou denken dat mensen dan begrijpen dat ik ook binnen thuishoor, maar nee dus!
Het mens kocht mij en zette me gewoon buiten op haar balkon neer.
Nou is buiten al niet de plek voor mij maar een balkon is echt helemaal een ramp.
Ze woonde best hoog en het waaide daar enorm hard.
Ik heb het in mijn leven nog niet zo koud gehad. Vreselijk gewoon!!
Ik heb alles geprobeerd om maar warm te worden, in elkaar krimpen om me kleiner te maken en zo minder wind te vangen, van de wind gebruik maken en langzaam een beetje meer naar de muur schuiven voor wat beschutting, wat ik ook probeerde, niets hielp.
Uiteraard was ik er van overtuigd dat ik dit niet zou overleven.
En eerlijk gezegd had ik daar uiteindelijk ook vrede mee want ik zag geen uitweg meer en het was werkelijk niet meer vol te houden.
En het was nog wel zomer! Eind zomer, oké maar zomer! Ik moet er toch niet aan denken dat ik nu nog daar buiten stond te vernikkelen van de kou.
Maar op een dag had het mens bezoek van iemand die blijkbaar wel verstand van planten had en die het mens erop wees dat ik helemaal geen buitenplant was maar een binnenplant.
Het mens wilde echter geen binnenplant, dat paste niet bij haar, zei ze. Nou dan begrijp je wel wat een raar mens het was.
Wat ben ik opgelucht dat het mens niet van binnenplanten houdt, anders had ik nu nog bij die beul gewoond.
Ik moet er niet aan denken.
Nee, gelukkig sta ik hier.
Lekker warm en ook in een heerlijke omgeving waar het prima toeven is!

Mobiel plantenasiel, 31-03-2022

Ja, ik ben een vet plant en ja, ik weet al wat je wilt zeggen.
Denk maar niet dat je origineel bent hoor. Echt, ik heb alle flauwe vetplant grappen al ontelbare malen gehoord.
En ook al heb ik al duizend keer gehoord dat ik bijna uit mijn potje barst, Hoe ik open en bloot voor het raam durf te staan, Of dat ik er veel beter uit zou zien als ik wat minder Pokon at, En of ik mij niet vreselijk schaam.
Dat ik wel echt een vette vet plant ben. Ik blijf het stuitend vinden.
Begin eerst eens met mij in een grote pot zetten! Ik ben namelijk niet te groot, deze pot is te klein!
En daarnaast moet je misschien eens kijken naar hoe mooi mijn bladeren gekleurd zijn. Of hoe makkelijk ik ben om te verzorgen. Of hoe simpel ik te stekken ben.
Kijk eens iets dieper!
Planten in alle soorten en maten zorgen voor leven op de vensterbank.
Stel je voor dat je allemaal identieke planten op een rijtje had staan, nou dan zou iedereen denken dat je nep planten zou hebben.
Dat is pas iets om je dood voor te schamen!

Tetem Enschede, 13-05-2022

Het is misschien een beetje raar maar ik weet mijn eigen naam niet. Zolang ik mij kan herinneren hebben ze mij altijd vetplant genoemd en ik dacht dat ik zo heette maar toen kwam ik erachter dat er wel 40 verschillende soorten vetplanten bestaan!
Gelukkig maakt het ook allemaal niet zo heel veel uit want de verzorging van vetplanten is allemaal wel een beetje hetzelfde: licht of schaduw kan allemaal maar niet te veel water.
Easy peasy zou ik zeggen.
Mijn geschiedenis begon in Utrecht maar de afgelopen 5 jaar heb ik in Twente gewoond bij een mens dat management, society and technology studeerde aan de universiteit van Twente. Ik had eigenlijk nooit een goed beeld van wat dit nu eigenlijk inhield maar toen tijdens de coronatijd alles colleges online werden gegeven, werd het toch een stuk duidelijker.
Ik vond het heerlijk om mee te luisteren naar de colleges en kreeg steeds meer inzicht in de boeiende opleiding die de kernonderwerpen van Bestuurskunde combineert met een diepgaande kennis van moderne technologieën en hun effecten op de samenleving.
Management, Society and Technology gaat over beleidsvorming, public management, technologische veranderingen en maatschappelijke uitdagingen en hoe deze met elkaar samenhangen. Het draagt bij aan oplossingen voor vraagstukken waarmee overheden en publieke organisaties tegenwoordig worden geconfronteerd. Ja, ik kreeg in die corona periode echt meer vertrouwen in de toekomst als deze studenten hun kennis in gaan zetten.
Naast het feit dat die corona periode heel informatief was, vond ik het ook heerlijk dat mijn mens zoveel thuis was bij mij. Voorheen was het vaak uren doodstil. Ik houd van gezelligheid, mensen om me heen die praten zodat ik mee kan luisteren, ik ben nogal nieuwsgierig.
Er was helaas wel minder bezoek in die tijd. Het gezelligst zou zijn als mijn mens de hele dag thuis was en er ook heel veel bezoek kwam. Die studenten die altijd langskwamen waren echt heel gezellig. Er werd veel gediscussieerd en veel gelachen, precies waar ik van houd.
Ik heb al met al een heerlijke tijd achter de rug maar helaas komt daar nu een einde aan. Mijn mens heeft de studie afgerond en heeft voor een jaar een baan gevonden in Milaan. Eerst wilde mijn mens me meenemen maar realiseerde zich toen dat een verhuizing wellicht niet goed zou zijn voor mijn gezondheid.
Toen bedacht mijn mens zich dat ik misschien ergens een jaar kon logeren maar niemand weet wat er na dat jaar gaat gebeuren. En mijn mens vond dat ik recht had op een echt thuis waar ik me aan een nieuwe plek en nieuwe mensen kan hechten. En hoe triest ik het ook vind, ik ben toch blijk dat ik ter adoptie ben afgestaan.
Mijn mens heeft me naar het plantenasiel in Tetem gebracht. Ik had nooit van Tetem gehoord, geen flauw idee wat dat was maar in de 5 weken die ik in Tetem heb gewoond, heb ik daar toch wel een beeld bij gekregen. Het is namelijk een heerlijke plek waar het een komen en gaan is van mensen. Allerlei verschillende mensen heb ik langs zien komen; kinderen, buurtbewoners, makers, studenten, het was prachtig.
En het mooiste is eigenlijk het onderlinge contact dat ontstaat tussen al die verschillende mensen met al die verschillende achtergronden door met elkaar te praten en naar elkaar te luisteren; ze namen de tijd voor elkaar. En iedereen kwam naar Tetem voor een andere reden. De een wil gebruik maken van de gereedschappen, de ander heeft een workshop, iemand heeft taalles, wil een expositie bezoeken, heeft er een vergadering of komt een plant adopteren.
Er is ook veel aandacht voor de planten en er wordt echt goed voor mij gezorgd. Ik kwam uit een heel goed huis maar dat geldt niet voor alle planten die daar wonen.
Sommigen hebben echt een ellendige tijd achter de rug en zien er ook gehavend uit maar je ziet ze allemaal opbloeien door de zorg, aandacht en vooral liefde die ze daar krijgen.
Hoewel ik het echt erg fijn vond in Tetem ben ik wel blij dat ik geadopteerd ben want dat geeft mij de kans mij verder te ontwikkelen. Ik kijk vooral uit naar het avontuur van een nieuwe omgeving en hoop veel nieuwe dingen te leren en nieuwe verhalen te horen.

Tetem Enschede, 25-02-2022

Hallo en wees welkom. Ik ben Tamati. Dit is mijn 4e huis alweer.
Het is mijn ervaring dat je in elk huis wat leert en wat achterlaat. Ik hoop dat ik in elk huis liefde heb achtergelaten maar het is niet aan mij om daarover te oordelen.
Alleen de achterblijvers kunnen je vertellen wat ik heb achtergelaten. Ik kan wel vertellen wat ik heb geleerd.
In mijn 1e huis woonden 2 honden. Een teckel, Pepperoni en een dalmatiër, Dolly.
Die 2 waren zo verschillend als dag en nacht. Hoe langer ik er woonde hoe meer ik erachter kwam dat ze echt elkaars tegenpolen waren.
Ik dacht dat 2 zulke verschillende honden, nooit vrienden zouden kunnen zijn maar Pepperoni en Dolly waren die beste vrienden die ik ooit heb meegemaakt.
Ze waren het nooit ergens over eens maar ze praten over alles en ze luisterden naar elkaar.
Soms kwamen ze er samen uit maar vaak ook niet en dan besloten ze gewoon dat ze het niet eens waren en dan lieten ze het daarbij. Ze respecteerden elkaars mening ook als die verschilde van hun eigen mening.
In mijn 2e huis leerde ik mijn les van Bram, een jongetje dat ook in dat huis woonde.
Bram was niet zoals de kinderen die in het eerste huis woonden. Bram had namelijk maar 1 been. Voor planten is dat natuurlijk geen probleem maar voor jongens wel.
Bram had een rolstoel. Thuis was natuurlijk alles aangepast maar dat was niet overal zo. Ik hoorde Bram vertellen over hoe moeilijk het was om op school overal aan mee te doen.
Dat mensen er al vanuit gingen dat hij bepaalde dingen niet kon. Dat hij niet overal naar de wc kon. Dat ze soms ook dachten dat hij geestelijk gehandicapt was. Dat ze hem als een klein kind behandelden.
Dat hij soms op een plek was waar hij met zijn rolstoel niet naar binnen kon. En dat ze hem altijd zielig vonden terwijl hij toch bijna alles wél kon. Hij was geen gehandicapte jongen, hij was een jongen met een handicap.
In mijn 3e huis woonde Noor, een jonge islamitische vrouw die een hoofddoekje droeg. Je begrijpt het al, ik hoorde eindeloze verhalen van Noor.
Eigenlijk waren de problemen van Noor een beetje gelijk aan die van Bram. Omdat Noor een hoofddoekje droeg, hadden mensen allerlei vooroordelen.
Mensen reageerden niet op de persoon Noor maar op de hoofddoek, net zoals ze niet op de persoon Bram reageerden maar op de rolstoel.
Voor Noor kwam daar ook nog bij dat zij werd aangesproken als een andere moslim iets had gedaan of gezegd wat niet zo leuk was. Alsof zij verantwoordelijk was voor alle moslims ter wereld.
Ik ben heel benieuwd wie ik in mijn nieuwe huis ga leren kennen en wat ik daar zal leren.
. Een huis met andere planten zou gezellig zijn, kunnen we samen praten over onze lessen in het leven.

Tetem Enschede, 10-06-2022

Ik had in mijn oude leven nogal wat vrije tijd om handen.
Natuurlijk moest ik drinken, plantenvoeding opnemen en groeien maar daarnaast had ik tijd genoeg om een spelletje te spelen.
Helaas stond ik alleen op de vensterbank en er waren dus geen andere planten om samen mee te spelen. Maar omdat ik voor het raam stond, kon ik mezelf wel bezighouden.
Ik herkende de honden, katten en mensen die vaak langs mijn raam liepen. Elke keer als er een bekende voorbij kwam, ging ik bedenken waar die naartoe ging en waarom. Dit werd echter wel een beetje saai want het waren steeds dezelfde dieren die voorbij kwamen.
Andere dagen hield ik mij bezig met het tellen van de verschillende kleuren auto’s die voorbij kwamen. Vroeger kon elke kleur winnen en was het dus altijd spannend maar de laatste jaren won de kleur wit eigenlijk altijd dus dat werd ook minder leuk.
Ik luisterde ook heel graag naar de radio.
Mijn baasjes waren Kevin en Olaf. Kevin zette altijd de radio aan. Dat vond ik heel fijn. Olaf zette altijd zijn eigen playlist op met hele vreselijke muziek, je kon het niet eens muziek noemen; het was herrie.
Helaas is Kevin verhuisd en woonde ik ineens alleen met Olaf.
Toen begon ik toch andere planten om me heen te missen maar wist niet wat ik daaraan moest doen.
Tot op een dag Annemieke langskwam en vertelde over het plantenasiel. Ineens wist ik wat ik moest doen; mijn bladeren verliezen zodat Olaf mij niet meer zo mooi vond en mij zou doneren aan het plantenasiel!
Het duurde even maar het is gelukt! Hoera!
Ik denk dat mensen die een plantenasiel bezoeken heel erg veel van planten houden en ook al heel veel planten in huis hebben. Dus mijn plan is nu om goed aan te sterken zodat een plantenliefhebber mij adopteert en ik de rest van mijn leven tussen andere planten kan wonen.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Ik was eigenlijk een cadeau voor Tante Eva.
De ouders van mijn baasje Erik hadden mij gekocht voor haar verjaardag maar waren vergeten mij mee te nemen.
En toen kregen de ouders van Erik en Tante Eva ruzie dus ik bleef bij de familie.
De ruzie ging niet over mij hoor, dat moet je niet denken! Erik vond mij een mooie plant en vroeg of hij mij dan mocht hebben en zo werd hij mijn baasje.
Leuke jongen, die Erik.
We hadden het bijna een jaar lang heel fijn samen. Hij zorgde heel goed voor mij en ik groeide steeds groter.
Alles was perfect.
Totdat Erik mij vertelde dat zijn ouders gingen emigreren naar Frankrijk en dat hij mee moest en ik niet mee mocht.
Er mocht maar heel weinig mee terwijl ze in een heel groot huis zouden gaan wonen.
Dat kwam omdat er ook mensen zouden logeren.
Erik liet me weten dat hij daar helemaal niets van snapte.
Zijn ouders kochten een enorm huis maar ze gingen al die kamers niet zelf gebruiken maar verhuren aan gasten.
En voor zijn plant was geen ruimte.
En hij moest nog frans leren ook. Hij vond het behoorlijk stom allemaal.
Toen hij me wegbracht naar het asiel, zei hij dat hij hoopte dat het allemaal niet goed zou gaan in Frankrijk zodat ze dan terug zouden komen.
En hopelijk heel snel ook, zodat ik dan misschien nog niet geadopteerd zou zijn. En zodat hij dan geen frans hoefde te leren.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

LEAFDE Next, 15-07-2022

Als grote plant heb ik me nooit echt geliefd gevoeld.
Wel door de mensen hoor.
Mensen houden van grote planten.
Maar de andere planten in mijn vorig huis, waren allemaal een stuk kleiner dan ik en ik had eigenlijk nooit aansluiting.
Ik had echt het gevoel dat ze me buitensloten.
Af en toe waren er van die opmerkingen als “die in die ivoren toren”, “die elitaire boom”, “die heeft het té hoog in de bol” en ja, het hoeft niet per sé om mij te gaan maar zo voelt het wel.
Als ik ze erop aanspreek en zeg dat ik het vervelend vind, zeggen ze dat ik paranoia ben en dat het helemaal niet over mij gaan.
Flauwekul natuurlijk, er was daar geen andere plant half zo groot als is dus ik moet die toren en die boom wel zijn.
Ze dichtten mij arrogantie en betweterigheid toe alleen omdat ik groot ben.
Nooit vragen ze mij wat ik ergens van vind, ze denken het al in te kunnen vullen met hun vooringenomen gedachtes.
Alleen omdat ik boven hun maaiveld ben gegroeid.
Als je dan iemand arrogant noemt, heb dan het lef om dat in iemands gezicht te doen.

Mobiel plantenasiel, 15-07-2022

Ik ben geboren als stekje in 2020 in Enschede.
Mijn moederplant gaf eigenlijk nooit stekjes en toen ik na1 ½ jaar opkwam, had ik een ietwat moeilijke start.
Ik groeide heel langzaam tot ik ineens heel erg snel begon te groeien. Toen kreeg ik al snel een eigen potje.
Toen ik eenmaal een eigen pot had, werd ik cadeau gegeven aan een gezellige jonge dame die op kamers ging wonen.
Ik vond het heerlijk om in de studentenkamer te wonen. Het was maar een klein kamertje dus ik maakte alles van heel dichtbij mee.
En ik kan je wel vertellen dat ik een heleboel heb gezien en gehoord.
Zo hoorde ik een heleboel muziek.
Mijn dame was dol op muziek. Soms van die rustige pianomuziek waar ze naar luisterde tijdens het studeren.
Soms van die feestmuziek als haar medestudenten langskwamen. Hoe later het werd, hoe harder de muziek ging.
Mijn lievelingslied is Finlandia, een symfonisch gedicht van Jean Sibelius.
Het meest bijzondere dat ik heb meegemaakt is een zonsverduistering. Prachtig vond ik dat. Het licht was zo spannend mooi! Het was mij dan ook een raadsel hoe het mogelijk was dat mijn dame tijdens die zonsverduistering gewoon in slaap viel!
Het meest verdrietige was toen een dronken vriend van mijn dame mij van de tafel stootte.
Tijdens die val heb ik werkelijk doodsangsten uitgestaan maar ik heb er gelukkig geen schade aan overgehouden.
Maar wat mij het meest bij zal blijven van mijn verblijf in de studentenkamer is dat mijn dame altijd tegen mij praatte. Daar werd ik écht gelukkig van.
Al die liefde en aandacht zijn er de oorzaak van dat ik in zo‘n korte tijd ben uitgegroeid tot een flinke plant.
Helaas werd ik té groot voor de kleine studentenkamer en daarom heeft mijn dame me naar het plantenasiel gebracht in de hoop dat iemand mij de ruimte geeft om verder te groeien door met mij te praten.

Tetem Enschede, 30-08-2022

Jo, ik ben een vetplant, zoals je wel ziet
Geef mij wat aandacht en ik geniet
Lekker midden in de spotlight, alle ogen op mij
Geef me je liefde want dat maakt mij blij
Ik wil dat ieders ogen op mij zijn gericht
Ik word dan ook vaak van narcisme beticht
Of ik dat ben of niet, ik wil worden gezien
Worden bewonderd, of zelfs aanbeden misschien
Ja ik wil graag op de voorpagina van de krant
Met als onderschrift “dit is de allerbeste plant”
Ik wil op Twitter, op Insta en ook op Facebook Dan komt iedereen vanzelf wel bij mij op bezoek
Alle mensen komen dan van heinde en ver
Om mij te zien, de plantenasiel ste

Mobiel plantenasiel, 03-08-2022

Meer verhalen

In het LEAFDE Plantenasiel staat ’het recht van de plant’ centraal. Planten krijgen onderdak, zorg en ruimte om hun verhaal (geschiedenis) te vertellen.
Het Plantenasiel vertelt het verhaal van planten, maar daarmee ook van de mensen in het leven van de planten. Het maakt ingewikkelde thema’s die nu spelen – inclusiviteit, bestaansrecht, meervoudige perspectieven, eigenaarschap – op een eenvoudige manier bespreekbaar. LEAFDE is een ’levende installatie’ die – zo lang er voldoende care is – mensen bewust maakt van de situatie waarin we ons bevinden en de vaardigheden die nodig zijn om als samenleving te overleven.

Namens het team niets dan Leafde

Locaties

Tetem Enschede

Bezoekadres: Stroinksbleekweg 16 7523 ZL Enschede Openingstijden: woensdag t/m zondag van 13.30-17.00 uur

E-mail: tetem@tetem.nl Website: tetem.nl

Mobiel plantenasiel

LEAFDE gaat ook on-tour met een mobiel plantenasiel. Wil je weten waar over de plekken waar je LEAFDE on-tour kan vinden? Of wil je onderzoeken of LEAFDE-on tour een bezoek kan brengen aan jou organisatie? Bezoek dan tetem.nl/event/leafde-on-tour/

Creatieve Broedplaats WARP

Bezoekadres: Stationsplein 1A 7511JD Enschede Openingstijden: Onregelmatig

E-mail: organisatie@planetart.nl Website: warp.nl

LEAFDE Next

LEAFDE is er voor jong en oud. LEAFDE gaat daarom ook on-tour met een mobiel plantenasiel met planten die afgestaan zijn door kinderen en jongeren. Wil je onderzoeken of LEAFDE Next een bezoek kan brengen aan jouw school, jongerencentrum of een andere plek waar je graag bent? Bezoek dan tetem.nl/event/leafde-on-tour/