Home - LEAFDE plantenasiel

Wij bieden binnenplanten – zonder onderscheid en uitzondering – onderdak en zorg. Daarnaast krijgen ze de ruimte om hun verhaal te delen!

Geef LEAFDEPast jouw plant niet meer bij wie je nu bent? Ben je kleiner of juist groter gaan wonen? Heeft je werkplek een transformatie ondergaan? Breng dan je plant langs bij een LEAFDE Plantenasiel.

Langsbrengen kan tijdens de bezoektijden van een LEAFDE Plantenasiel. Voor een soepele overdracht en om alvast een beeld te krijgen van het verhaal van de plant, wordt de gever gevraagd een intakeformulier in te vullen.

Klik hier voor de openingstijden van de locatie bij jou in de buurt

Bezoek LEAFDEZonder plant ben je ook van harte welkom bij de levende, groene installatie(s) die niets dan LEAFDE ademen. Via de nieuwste AR-technieken word je meegenomen in de gevoelswereld, verhalen en geschiedenis van een veelzijdige verzameling aan planten. Alles is LEAFDE!

Klik hier voor de openingstijden van de locatie bij jou in de buurt

Ontvang LEAFDEBen je in één oogopslag verliefd, raakt het verhaal van een plant in het asiel je in het hart of past een plant precies in het plaatje van je nieuwe interieur? Adopteer de plant en neem een beetje LEAFDE mee naar huis!

Ontdek de planten

Plantenoverzicht

Hoi hoi! Gezellig dat je naar me komt kijken.
Ik zal je een beetje over mijzelf vertellen en over hoe ik hier zo terecht kwam.
Ik ben een Monstera Monkey Leaf. Grappige naam hé.
Ik ben een hangplant en kom oorspronkelijk uit Mexico.
Nou ja, ikzelf niet maar mijn voorouders. Ik ben gewoon geboren in een tuincentrum hier in de buurt.
Toen ik werd gekocht was ik nog een stuk kleiner. De oma van Mare kocht mij om me als cadeau aan Mare te geven.
Oma had me voorzichtig ingepakt en ik weet nog het moment dat Mare me uitpakte en ik de blijdschap op het gezicht zag.
Mare heeft me altijd goed verzorgd en praatte ook altijd tegen me over de belevenissen van de dag. Heel gezellig.
Mare’s grootste hobby was voetballen dus Mare praatte veel over de trainingen en wedstrijden.
Maar het probleem was, dat Mare ook in huis voetbalde.
Eigenlijk wel elke dag. En toch zeker 4 keer in de week raakte die voetbal mij en viel ik om. Ik heb oneindig vaak op de grond gelegen totdat moeder het helemaal zat was.
Zij dwong Mare een keuze te maken; of stoppen met voetballen in de kamer of ik het huis uit.
Tuurlijk koos Mare eerst stoppen met voetballen in de kamer maar deed dat vervolgens toch. En hier sta ik dan.
In een plantenasiel.
Ik hoop dat ik word geadopteerd door een kind dat niet van voetballen houdt.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

LEAFDE Next, 17-06-2022

I came here in 2020.
Back then, I had no idea about the breeding ground, as it was only just beginning to take shape.
I met the first renters here, the pioneers, so to say. You could say that I kind of fell in love with the creative chaos happening all over the place.
You could call it an explosion of creativity.
Of course, I could list you all the creative studios here, the initiatives and festivals, the parties and jams people do.
But it’s not just that.
What I see happening here is bonding. Connecting. Making friends for life.
I saw some people even fell in love with each other.
Creativity isn’t something that just happens.
Talking to people, exchanging, is what oftentimes can spark it.
Just bouncing wild ideas around, over a drink, or just having a good time together is a great trigger for that.
People achieve a lot together.
Together they are capable of much more than they could have ever done alone. That’s great to see!
I’m well taken care off. There is only so much happening at this place, sometimes it’s easy to lose overview.
But I think that this is in the nature of keeping and breeding A LOT of creatives in one place.
Call it four thousand square meters of constant overstimulation!

Creatieve Broedplaats WARP, 09-07-2022

Het is misschien een beetje raar maar ik weet mijn eigen naam niet. Zolang ik mij kan herinneren hebben ze mij altijd vetplant genoemd en ik dacht dat ik zo heette maar toen kwam ik erachter dat er wel 40 verschillende soorten vetplanten bestaan!
Gelukkig maakt het ook allemaal niet zo heel veel uit want de verzorging van vetplanten is allemaal wel een beetje hetzelfde: licht of schaduw kan allemaal maar niet te veel water.
Easy peasy zou ik zeggen.
Mijn geschiedenis begon in Utrecht maar de afgelopen 5 jaar heb ik in Twente gewoond bij een mens dat management, society and technology studeerde aan de universiteit van Twente. Ik had eigenlijk nooit een goed beeld van wat dit nu eigenlijk inhield maar toen tijdens de coronatijd alles colleges online werden gegeven, werd het toch een stuk duidelijker.
Ik vond het heerlijk om mee te luisteren naar de colleges en kreeg steeds meer inzicht in de boeiende opleiding die de kernonderwerpen van Bestuurskunde combineert met een diepgaande kennis van moderne technologieën en hun effecten op de samenleving.
Management, Society and Technology gaat over beleidsvorming, public management, technologische veranderingen en maatschappelijke uitdagingen en hoe deze met elkaar samenhangen. Het draagt bij aan oplossingen voor vraagstukken waarmee overheden en publieke organisaties tegenwoordig worden geconfronteerd. Ja, ik kreeg in die corona periode echt meer vertrouwen in de toekomst als deze studenten hun kennis in gaan zetten.
Naast het feit dat die corona periode heel informatief was, vond ik het ook heerlijk dat mijn mens zoveel thuis was bij mij. Voorheen was het vaak uren doodstil. Ik houd van gezelligheid, mensen om me heen die praten zodat ik mee kan luisteren, ik ben nogal nieuwsgierig.
Er was helaas wel minder bezoek in die tijd. Het gezelligst zou zijn als mijn mens de hele dag thuis was en er ook heel veel bezoek kwam. Die studenten die altijd langskwamen waren echt heel gezellig. Er werd veel gediscussieerd en veel gelachen, precies waar ik van houd.
Ik heb al met al een heerlijke tijd achter de rug maar helaas komt daar nu een einde aan. Mijn mens heeft de studie afgerond en heeft voor een jaar een baan gevonden in Milaan. Eerst wilde mijn mens me meenemen maar realiseerde zich toen dat een verhuizing wellicht niet goed zou zijn voor mijn gezondheid.
Toen bedacht mijn mens zich dat ik misschien ergens een jaar kon logeren maar niemand weet wat er na dat jaar gaat gebeuren. En mijn mens vond dat ik recht had op een echt thuis waar ik me aan een nieuwe plek en nieuwe mensen kan hechten. En hoe triest ik het ook vind, ik ben toch blijk dat ik ter adoptie ben afgestaan.
Mijn mens heeft me naar het plantenasiel in Tetem gebracht. Ik had nooit van Tetem gehoord, geen flauw idee wat dat was maar in de 5 weken die ik in Tetem heb gewoond, heb ik daar toch wel een beeld bij gekregen. Het is namelijk een heerlijke plek waar het een komen en gaan is van mensen. Allerlei verschillende mensen heb ik langs zien komen; kinderen, buurtbewoners, makers, studenten, het was prachtig.
En het mooiste is eigenlijk het onderlinge contact dat ontstaat tussen al die verschillende mensen met al die verschillende achtergronden door met elkaar te praten en naar elkaar te luisteren; ze namen de tijd voor elkaar. En iedereen kwam naar Tetem voor een andere reden. De een wil gebruik maken van de gereedschappen, de ander heeft een workshop, iemand heeft taalles, wil een expositie bezoeken, heeft er een vergadering of komt een plant adopteren.
Er is ook veel aandacht voor de planten en er wordt echt goed voor mij gezorgd. Ik kwam uit een heel goed huis maar dat geldt niet voor alle planten die daar wonen.
Sommigen hebben echt een ellendige tijd achter de rug en zien er ook gehavend uit maar je ziet ze allemaal opbloeien door de zorg, aandacht en vooral liefde die ze daar krijgen.
Hoewel ik het echt erg fijn vond in Tetem ben ik wel blij dat ik geadopteerd ben want dat geeft mij de kans mij verder te ontwikkelen. Ik kijk vooral uit naar het avontuur van een nieuwe omgeving en hoop veel nieuwe dingen te leren en nieuwe verhalen te horen.

Tetem Enschede, 25-02-2022

Hallo! Wat heerlijk om je te zien! Het is ook heerlijk om hier te zijn!
Ik kom uit een groot gezin en mijn moeder zei altijd dat ik een pittige felle donder was en dat dat zeker voordelen had maar dat het voor haar heel vermoeiend was.
Ze wist dat ze geen controle over me had.
Ik was veel te eigengereid. Wist niet van ophouden.
Kende het woord nee niet. Had geen uit-knop.
Was luidruchtig. Ze wist gewoon niet zo goed meer wat ze met me aan moest.
Ze vond dat mijn zusjes en broertjes altijd in mijn schaduw stonden en dat was niet goed voor hun ontwikkeling.
Ik vroeg té veel aandacht en zij wilde er voor ons allemaal zijn.
En omdat ik zoveel doorzettingsvermogen had, me niet aan de kant liet zetten en verandering als uitdaging zag, dacht ze dat ik het wel zou redden in de grote wijde wereld.
Laten we eerlijk zijn, dat is natuurlijk ook zo. Ik red me we

LEAFDE Next, 25-08-2022

Ik had in mijn oude leven nogal wat vrije tijd om handen.
Natuurlijk moest ik drinken, plantenvoeding opnemen en groeien maar daarnaast had ik tijd genoeg om een spelletje te spelen.
Helaas stond ik alleen op de vensterbank en er waren dus geen andere planten om samen mee te spelen.
Maar omdat ik voor het raam stond, kon ik mezelf wel bezighouden.
Ik herkende de honden, katten en mensen die vaak langs mijn raam liepen.
Elke keer als er een bekende voorbij kwam, ging ik bedenken waar die naartoe ging en waarom.
Dit werd echter wel een beetje saai want het waren steeds dezelfde dieren die voorbij kwamen.
Andere dagen hield ik mij bezig met het tellen van de verschillende kleuren auto’s die voorbij kwamen.
Vroeger kon elke kleur winnen en was het dus altijd spannend maar de laatste jaren won de kleur wit eigenlijk altijd dus dat werd ook minder leuk.
Ik luisterde ook heel graag naar de radio.
Mijn baasjes waren Kevin en Olaf. Kevin zette altijd de radio aan. Dat vond ik heel fijn.
Olaf zette altijd zijn eigen playlist op met hele vreselijke muziek, je kon het niet eens muziek noemen; het was herrie.
Helaas is Kevin verhuisd en woonde ik ineens alleen met Olaf.
Toen begon ik toch andere planten om me heen te missen maar wist niet wat ik daaraan moest doen.
Tot op een dag Annemieke langskwam en vertelde over het plantenasiel.
Ineens wist ik wat ik moest doen; mijn bladeren verliezen zodat Olaf mij niet meer zo mooi vond en mij zou doneren aan het plantenasiel!
Het duurde even maar het is gelukt! Hoera!
Ik denk dat mensen die een plantenasiel bezoeken heel erg veel van planten houden en ook al heel veel planten in huis hebben.
Dus mijn plan is nu om goed aan te sterken zodat een plantenliefhebber mij adopteert en ik de rest van mijn leven tussen andere planten kan wonen.

Mobiel plantenasiel, 12-08-2022

Oh, hello there!
Who are you?
Did you know I am a royal plant?
I’ve been born and raised at the Castle of Twickel where I was part of the collection of a very loving gardener.
Six years ago my current caretaker – I will call her the witch – fell in love with my extraterrestrial appearance and took me home to a house that always smelled so lovely!
Little did we know about the journey we would have together.
Over the years I’ve given life to quite some offspring.
Some could stay with us, and some would be rehomed at kind and loving family and friends of the witch.
Two years ago, my wife and I had grown out of our jacket.
After delivering so much offspring and drinking so much water, our outer shell got a bit too tight for our size.
We literally cracked open like a hatching egg and finally showed our little secret: we were two, not one.
Of course we were, don’t you know where children come from?
Soon, our pot became too small for the whole family (we were four by now) and that is when the witch decided to separate us: my wife and our little baby stayed together in our old pot, I moved to my own big pot and our oldest son got a small pot of his own.
For a while we were standing next to each other in the windowsill, watching over what happened outside.
Embracing each other with our tentacles, we still felt very connected.
Until one day.
With her careful and gentle hands, the witch started unraveling our tentacles.
She discovered my longest sprout was over 5 meters tall.
I felt so proud of my long hair!
Then when this was done, she moved my son and me to some giant black building, into a room that had a sense of familiarity to me, because it felt a bit like home.
I was first placed on a big table together with all kinds of plants I didn’t know yet, and worst of all, my son was so far away from me I couldn’t reach him with my tentacles!
But he seemed okay, embraced this new step in our life and next thing I know he made some friends already.
After a few sessions of restructuring the plants and the furniture, the witch now seems to approve with our current place.
I am happy she is still around to take care of us.
My son and I are doing very well: we enjoy our father-son time a lot.
The view on the Stationsplein is much more entertaining than the view we had at home.
The evening sun is lovely.
It can be a bit lonely when the witch is not around for a few days, and of course I miss my wife and daughter, but the witch tells me they are doing fine and assures me to reunite us at some point.
For now, I enjoy being the Watchers of the Station Square together with my son and let my tentacles crawl across the window happily and blooming.

Creatieve Broedplaats WARP, 14-07-2022

Ik waarschuw vast, mijn verhaal is geen gelukkig verhaal.
Zoals je ziet ben ik een cactus. Een cactus is eigenlijk een hele veelzijdige plant. Eerder waren cactussen trendy, daarna deden we mee met de natuurlijke uitstraling en nu zijn wij stekelplanten helemaal hip in folklore stijl.
Ja, wij cactussen zijn van alle markten thuis dus je kan zelf kiezen en afwisselen hoe je ons presenteert.
Ikzelf ben geboren in Enschede en de toenmalige vriendin van mijn baas gaf mij aan hem cadeau.
Ik was zijn eerste plant. De vriendin had voor mij gekozen, niet omdat ik zo trendy of veelzijdig was maar omdat ik bijna niet dood te krijgen ben.
Ze had blijkbaar een niet al te hoge pet op van mijn baas. En ook niet van mij want ze noemde mij stekelig, prikkelbaar en ongezellig. Zij hield van aaibare planten, wat dat ook moge betekenen.
Maar eerlijk is eerlijk, ik ben ook wel prikkelbaar. Zelf ben ik van mening dat zij daar de oorzaak van is maar ik weet het niet helemaal zeker want ik ben ten slotte met die scherpe prikkels geboren.
In ieder geval heb ik mijn uiterste best gedaan om haar te prikken met mijn stekels telkens als ze ook maar een beetje in mijn buurt was.
Ze kregen ruzie, mijn baas en zijn vriendin. Dat snapte ik heel goed, zij noemde mij prikkelbaar en stekelig maar vergeleken bij haar was ik een zonnestraaltje.
Ik kon niet allemaal precies meekrijgen waarom ze precies ruzie hadden maar ik denk dat het met mij te maken had.
In ieder geval maakten ze een luidruchtig eind aan de relatie en zij vertrok voor altijd. Ik was zo opgelucht, eindelijk was ik van haar verlost en kon ik gezellig samenzijn met mijn baas.
Maar die droom was van hele korte duur. Mijn baas was zo vreselijk boos op zijn ex dat hij alles wat ook maar een beetje met haar te maken had, het huis uit deed.
Hij pakte al haar spullen in een doos en zette die bij het oud vuil en ik dacht nog “opgeruimd staat netjes”. Maar vervolgens pakte hij mij op en bracht mij naar het plantenasiel.
Hij wilde niets meer met mij te maken hebben om hij mij van haar had gekregen. Als ik al niet prikkelbaar was, zou ik het van deze ellende wel zijn geworden.

Mobiel plantenasiel, 24-08-2022

Prettig om kennis te maken!
Wij zijn Anne, Bryan en Corrie.
We zijn een drieling zoals je ziet.
Het is duidelijk dan we geen 1 eiige drieling zijn al lijken Corrie en ik wel erg op elkaar.
We voelen ons enorm met elkaar verbonden en weten altijd wat de anderen denken.
In 2021 zijn wij geboren in Tubbergen en we woonden bij Jelske in huis.
Daar waren we ook heel gelukkig.
We waren altijd samen en hadden het heel gezellig.
We houden alle 3 van klassieke muziek maar als ik jazz hoor, voel ik de energie stromen dus dat is toch mijn lievelingsmuziek.
Bryan gaat helemaal voor Hollandse hits terwijl Corrie een echte popmuziek liefhebber is.
Ikzelf sta het liefst in de volle zon; als het nacht is, is er al schaduw genoeg vind ik maar Corrie en Bryan die vinden een beetje schaduw overdag wel prettig.
Tja, uiteindelijk gaat het erom dat we goed groeien en dat is toch op een lichte plek maar niet in direct zonlicht.
Bryan drinkt meer dan Corrie en mij.
We houden niet van te veel water.
Een beetje vochtige grond vinden we prima maar natte grond is niet goed, dan gaan onze bladeren hangen en verkleuren.
Zo lang we ons kunnen herinneren zijn we heel nieuwsgierig naar alles en iedereen.
Als Jelske op vakantie ging, waren we altijd vreselijk jaloers.
Wij wilden ook op reis, ikzelf droom van Kenia,
Bryan’s favoriete land is Peru en Corrie wil graag naar Nieuw Zeeland.
Daarom zijn we ook zo blij dat we nu hier zijn.
Het is heel leuk om op avontuur te zijn maar wel met z’n 3en!
Samen willen we doorgroeien tot grote sterke planten.
Alle 3 willen we later ook graag een eigen familie.
Lieve stekjes grootbrengen die dan ook weer schattige stekjes krijgen.
En dan de Provincie door.
Liefde en gezelligheid brengen in heel de Provincie, dat zou toch fantastisch zijn!
Maar nu is het eerst tijd voor avontuur.
We zijn nu net begonnen met onze reis en hopen veel leuke planten, dieren en mensen te ontmoeten en mooie verhalen te horen voor we ons definitief op een vensterbank settelen.

Mobiel plantenasiel, 14-07-2022

Hallo!
Ik ben een vrij gewone varen
Niets bijzonders.
En dat is prima.
Lekker middelmatig.
Heerlijk vind ik dat!
Ik houd namelijk niet van opvallen.
Ik houd niet van aandacht.
Laat jouw ogen maar over mij heengaan alsof je me helemaal niet hebt gezien.
Zo kan ik lekker mijn eigen leven leiden zonder inmenging.
Lekker rustig!

Mobiel plantenasiel, 22-01-2022

Marlous heeft mij gedoneerd aan het plantenasiel.
Ik snap het ook wel hoor, ik ben een beetje ingewikkeld.
Mijn geschiedenis is ook complex.
Het begon al bij mijn moeder, niemand wilde haar blijkbaar hebben dus toen is ze op de markt weg gegeven aan de ouders van Marlous die geraniums kwamen kopen. En die ouders hebben gelukkig zo goed voor mijn moeder gezorgd dat ze stekjes gaf en zo ben ik in april 2022 ontstaan.
En de geschiedenis herhaalde zich want de ouders van Marlous hebben mij aan haar gegeven. Marlous lijkt op haar ouders want zij zorgde ook heel goed voor mij. Maar zoals ik al vertelde, ben ik een beetje ingewikkeld en ondanks de goede zorgen, wilde het met bloeien niet erg lukken.
Ik heb wel gebloeid, 1 keer en toen zag ik er prachtig uit. Mijn bloemen waren zo mooi dat ik wel een bruid leek.
Maar daarna bloeide ik niet meer.
Wat ik ook probeerde, het ging niet.
Tja, ik heb natuurlijk ook zo mijn eigen leven waar ik druk mee ben maar ik wilde het Marlous toch ook naar de zin maken. Ik ben er ook nog niet uit waarom het niet nogmaals gelukt is, misschien ligt het aan mij maar misschien ligt het ook wel aan Marlous.
Ergens denk ik dat het bloeien bij een andere verzorger wel lukt.
Ik hoop dan ook dat iemand het leven met mij aan wil gaan en mij wil adopteren.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Meer verhalen

In het LEAFDE Plantenasiel staat ’het recht van de plant’ centraal. Planten krijgen onderdak, zorg en ruimte om hun verhaal (geschiedenis) te vertellen.
Het Plantenasiel vertelt het verhaal van planten, maar daarmee ook van de mensen in het leven van de planten. Het maakt ingewikkelde thema’s die nu spelen – inclusiviteit, bestaansrecht, meervoudige perspectieven, eigenaarschap – op een eenvoudige manier bespreekbaar. LEAFDE is een ’levende installatie’ die – zo lang er voldoende care is – mensen bewust maakt van de situatie waarin we ons bevinden en de vaardigheden die nodig zijn om als samenleving te overleven.

Namens het team niets dan Leafde

Locaties

Tetem Enschede

Bezoekadres: Stroinksbleekweg 16 7523 ZL Enschede Openingstijden: woensdag t/m zondag van 13.30-17.00 uur

E-mail: tetem@tetem.nl Website: tetem.nl

Mobiel plantenasiel

LEAFDE gaat ook on-tour met een mobiel plantenasiel. Wil je weten waar over de plekken waar je LEAFDE on-tour kan vinden? Of wil je onderzoeken of LEAFDE-on tour een bezoek kan brengen aan jou organisatie? Bezoek dan tetem.nl/event/leafde-on-tour/

Creatieve Broedplaats WARP

Bezoekadres: Stationsplein 1A 7511JD Enschede Openingstijden: Onregelmatig

E-mail: organisatie@planetart.nl Website: warp.nl

LEAFDE Next

LEAFDE is er voor jong en oud. LEAFDE gaat daarom ook on-tour met een mobiel plantenasiel met planten die afgestaan zijn door kinderen en jongeren. Wil je onderzoeken of LEAFDE Next een bezoek kan brengen aan jouw school, jongerencentrum of een andere plek waar je graag bent? Bezoek dan tetem.nl/event/leafde-on-tour/