Plantenoverzicht - LEAFDE plantenasiel

Ik heb een mooie plek hier. Ik sta in de buurt van een componist, genaamd Joep.
Joep maakt muziek – jingles – voor radiozenders.
Dat gaat alle kanten op, van klassiek tot digitaal.
Joep denkt er goed over na, echt door middel van geluidsvormgeving zo’n radiozender een eigen identiteit en smoel geven.
Hij vindt het geweldig om te doen, want hij maakt het liefst de hele dag muziek.
Soms ben ik er ook wel even klaar mee.
Na zijn werk gaat Joep graag naar beneden, naar de Spacebar om lekker uit te blazen.
Hij vertelt me dat hij daar de gekste dingen meemaakt, eigenlijk ben ik wel benieuwd.
Er is in het weekend ook altijd wat te doen.
Ze draaien er ook goede muziek volgens Joep, en hij heeft er verstand van.
Er wordt goed voor mij gezorgd hier.
Ik hoop dat de broedplaats kan groeien en meer ruimte kan bieden aan creatieve makers.
Van Joep hoor ik dat er veel meer mensen zijn die zich aan willen sluiten, maar dat daar niet altijd ruimte voor is.
Dat is jammer, want juist een plek waar je met anderen samen kunt werken stimuleert erg en levert nieuwe groei-energie.
Ik hoop dat ze de tijd krijgen, want samenwerken heeft tijd nodig.
Ik sta hier nu twee jaar en zie langzaam mensen bij elkaar naar binnen lopen, elkaar helpen en van elkaar willen leren.
Dat is mooi!

Creatieve Broedplaats WARP, 16-06-2022

Ik ben geboren in Nederland maar getogen in het mooie zonnige Spanje.
Mijn eigenaren waren Evelien en Mercedes. Ja, ik weet het Mercedes is ook een automerk maar in Spanje is het een hele normale meisjesnaam.
Evelien komt uit Nederland en Mercedes dus uit Spanje. Ze zijn elkaar op vakantie in Kroatië tegengekomen en waren op slag verliefd.
Natuurlijk duurde het even maar na 2,5 jaar is Evelien naar Spanje verhuisd om daar samen te gaan wonen met Mercedes.
Ik was een stekje van een plant die altijd in Eveliens ouderlijk huis had gestaan en ze besloot mij mee te nemen.
In het begin moest ik wel even wennen hoor.
Het was een enorme verandering van een huis in het boerendorp Overdinkel naar een flatje aan zee in Santa Pola.
Maar het bleek een bijzonder goede verandering te zijn.
Het was heerlijk in Spanje.
De andere planten in het huis namen mij meteen op in hun midden. Mijn eigenaresses waren hele gezellige vrouwen.
Er werd veel gelachen en de sfeer was goed.
Tot op een dag Mercedes ziek werd. Er werd niet meer gelachen.
Het duurde niet lang voordat ze overleed. Evelien besloot kort daarna terug te keren naar Nederland.
De andere planten bleven achter in Spanje maar mij nam ze mee, terug naar Nederland.
We gingen in appartement in Oldenzaal wonen en daar stond ik op de vensterbank.
Na 2 maanden vertelde ze me dat ze me naar het plantenasiel ging brengen omdat ik haar zo aan Mercedes deed denken en aan Mercedes denken deed haar té veel verdriet.
Nu ben ik hier en hoop ik een nieuw huis te vinden waar net zo wordt gelachen als in ons flatje in Santa Pola.

Tetem Enschede, 01-09-2022

Als klein plantje ben ik in 2021 gekocht bij een tuincentrum in Enschede en vandaaruit ben ik naar een kantoor verhuisd.
De koper is helaas mijn familienaam vergeten en kon eigenlijk niet goed voor mij zorgen. Ze vergat mij ook regelmatig water en voedsel te geven zodat ik zelfs uitgedroogd ben.
Mijn groei is totaal vastgelopen. Je ziet dat ook aan mij, ik heb enorm veel potentie maar het is er nog niet uitgekomen.
Behoorlijk triest allemaal maar ik heb op dat kantoor toch ook goede tijden beleefd. Ik ben namelijk een amateur filosoof en denk graag na over de ongrijpbare zaken in het leven. Voor mijzelf had ik de vraag “waartoe ben ik op aarde?” al beantwoord. Ik ben op aarde om mij voort te planten en plezier te brengen aan mijn verzorgers.
Maar toen ik geen water en voedsel meer kreeg en langzaam uitdroogde, keek ik er ineens toch heel anders tegenaan.
Zonder water en voedsel kan ik mij niet voortplanten.
Als mijn verzorgers mij zodanig verwaarlozen dat ik uitgedroogd ben, breng ik ze duidelijk geen plezier. Dit bracht mij in een enorme identiteitscrisis.
Ben ik nutteloos?
Mag ik nog wel bestaan?
Klopt mijn filosofie wel?
En hoe gek het ook klinkt, dit gaf mijn leven weer zin. Ik kan mijn favoriete bezigheid weer oppakken want ik heb nieuwe vragen waar ik mij over kan buigen.

Tetem Enschede, 06-09-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik ben geboren als Suculentas ‘perle von Nurnberg. Mijn roots liggen in Mexico maar ik ben in 2020 geboren in Twenterand.
Met mijn prachtige paarse bladeren die een grijze poederachtige gloed hebben heb ik twee jaar kleur mogen brengen op de bovenste verdieping van De Weemelanden in Vriezenveen.
Na het overlijden van mijn verzorgster de oude tante Els ben ik door haar zoon naar het plantenasiel in Enschede gebracht.
In het plantenasiel heb ik de zomer van 2022 doorgebracht. Omdat ik een mooie plek vol in de zon had gekregen en ik eens per 2 of 3 weken wat water kreeg ben ik daar weer opgeknapt.
Dat was hard nodig want de laatste periode bij Els was moeizaam. De Gordijnen bleven vrijwel de hele dag gesloten en er was geen aanspraak.
Ik zal je eerlijk vertellen dat het overlijden van tante Els er bij mij wel heeft ingehakt.
Het is voor mijn gezondheid niet goed geweest maar daar ben ik gelukkig alweer overheen.
Nee, het gaat mij vooral om het gemis. Je bouwt toch een band op. Toen tante Els nog in betere doen was, praatte ze heel veel met mij. Vooral over haar leven in Twenterand. Ook zong ze veel en daar werd ik ook altijd blij van.
Ze zeggen wel eens dat je pas weet wat je hebt als je het kwijt bent en ik kan je wel vertellen dat dat helemaal klopt.
Ik wil zoiets niet nog een keer meemaken dus hoop ik dat ik word geadopteerd door een wat jonger iemand zodat we een langdurige relatie aan kunnen gaan en ik niet opnieuw zo’n verlies mee hoef te maken. En het zou helemaal perfect zijn als die iemand een prater is, want zo leer je iemand natuurlijk het snelst kennen.

Tetem Enschede, 22-07-2022

Hoi! Leuk dat je mijn verhaal wilt lezen!
Voordat ik hier in het plantenasiel terecht kwam, woonde ik op een vensterbank in Hengelo bij een menselijk duo.
Naast mij stonden 2 lampen en die gaven prachtig licht hoor maar gezellig gezelschap waren ze niet!
En helaas stonden er bij mij in de buurt geen andere planten om me mee te vermaken.
Gelukkig was mijn menselijk duo wel heel vermakelijk.
Er werd veel gelachen en gekletst.
Ook was er vaak bezoek en dan werd er gegeten en spelletjes gedaan.
Ja, ik was echt heel gelukkig met mijn mensen. In ieder geval, in het begin.
Maar de laatste maanden hadden ze steeds vaker ruzie.
De verwijten vlogen door de kamer.
Er werd met deuren gegooid en soms zelfs met spullen.
En er werd al helemaal niet meer gelachen!
Ze sfeer sloeg helemaal om en ik wilde daar eigenlijk niet meer wonen.
Mijn menselijk duo besloot uiteindelijk ook dat zij niet meer samen wilden wonen en besloten te scheiden.
Als je het mij vraagt, was dat ook het beste want ze kwamen er echt niet meer uit samen.
En toen het zover was, ging alles wat er in huis stond, de deur uit.
Geen van beiden wilden ze herinnerd worden aan hun leven samen.
De meubels gingen naar het goed en ik ging naar het plantenasiel.
Nu begin ik dus, net als mijn voormalig menselijk duo, aan een nieuw leven.
In eerste instantie was ik niet zo blij om echt alles achter te laten maar inmiddels ben ik dolgelukkig dat het zo gelopen is en kijk ik uit naar een nieuw thuis!

Mobiel plantenasiel, 11-02-2022

Hallo ik wil je graag mijn verhaal vertellen. Misschien had je me al herkent, ik ben een wilde bananenplant.
Ik was dol op mijn eerste mens. Hij zorgde goed voor me, was een leuk mens en bracht veel gezelligheid in mijn leven.
Maar helaas ging hij verhuizen naar St Maarten en dat is best ver weg. Naast het feit dat zo’n lange reis niet goed zou zijn voor mijn gezondheid, zou het natuurlijk ook een beetje raar zijn om mij, een bananenplant, mee te nemen naar een tropisch land.
Ik bedoel, er zijn waarschijnlijk miljoenen bananenplanten op St Maarten! Nee, ik was echt blij dat hij besloot dat ik hier mocht blijven!
Dat was niet gebeurd als Moniek, zijn schoonzus, mijn mens niet had overgehaald.
Op 14 augustus 2009 heeft ze tijdens een bruiloft in Gruitrode, België mijn mens ervan overtuigd dat het voor iedereen het beste was als zij mij zou adopteren. Later vertelde ze me dat ze al heel lang een oogje op mij had en meteen haar kans aangreep om mij in huis te nemen.
Ik kan je wel vertellen dat ik bijzonder gelukkig ben bij Moniek.
En gelukkige planten krijgen baby’s en in mijn geval, heel erg veel baby’s. Een deel van mijn nakomelingen zijn weggegeven, aan familieleden en vrienden. Het zou onmogelijk zijn om ze allemaal te houden, dan zou mijn mens in een jungle wonen in plaats van een huis.
Maar gelukkig wonen er toch ook nog een aantal baby’s gezellig bij Moniek en mij.
Zoals gezegd, ik was dol op mijn eerste mens en ben dan ook bijzonder blij dat mijn beiden mensen nog af en toe contact met elkaar hebben zodat ik mee kan luisteren als ze met elkaar bellen.
Nou ja, ik houd hoe dan ook van pratende mensen. Ik vind het dan ook heel leuk als er bezoek komt en gelukkig heeft mijn mens een paar nogal gezellige en heerlijk luidruchtige vriendinnen en als zij langskomen wordt er gegarandeerd veel gelachen, soms gekookt en altijd gedronken.
Soms komt er ook een man genaamd Joep op bezoek. Hoe dat precies in elkaar steekt, weet ik nog niet, ik krijg er maar geen hoogte van.
Ze spelen vaak een spelletje en ik houd van spelletjes maar die Joep kan niet goed tegen zijn verlies. In ieder geval, zo komt het op mij over. Ik sta net je beetje te ver weg om helemaal zeker te weten of dit de juiste interpretatie is.
Moniek houdt echt van mij. Precies zoals ik ben. Het zit zo, ik zweet nogal veel.
Van dat plakkerige zweet dat in dikke druppels op de vloer terecht komt. Ik schaam me dood. En het ergste is nog wel dat mijn zweet mieren aantrekt. Het is mijn ervaring dat mensen niet van mieren in huis houden en ik vind het dan ook zo vervelend.
Maar Moniek heeft er helemaal geen moeite mee.
Ze vindt het zelfs leuk dat ik zweet want dat laat zien dat ik echt leef en van die mieren heeft ze helemaal geen last, zegt ze, omdat die toch rond mij heen hangen en niet verder het huis in gaan.
Wat een heerlijk mens is ze toch, mijn Moniek. Ik hoop hier dan ook de rest van mijn leven te slijten.

Tetem Enschede, 20-05-2022

Ik ben hier jaren geleden geplant door Caroline.
Ik maak van alles mee, van feestjes tot jamsessies, maar er is ook een museum en je vindt ongelofelijk veel creativiteit in dit gebouw!
Het is een creatieve broedplaats en ik kan duidelijk zien dat de mensen die hier werken ook écht groeien en beter worden in alles wat ze doen.
Maar ook dat ze beter worden in het overbrengen aan anderen van wat zij doen.
Ze leren veel van elkaar leren en krijgen kansen om zichzelf in de praktijk te ontwikkelen.
Het leukste hier zijn de feestjes van BEATS AFFECT. Zij doen iets wat tegen het stereotype van hiphop ingaat, want er is veel meer dan de typische ‘hiphop’ die je op de radio hoort.
BEATS AFFECT graaft het internet af op zoek naar juweeltjes en delen die met een jonge enthousiaste crowd.
Ik heb veel over hiphop geleerd de afgelopen tijd.
Er wordt goed voor mij gezorgd. Ravi van BEATS AFFECT houdt van Lavendel dus komt hij af en toe checken of het goed met me gaat en dan mag hij wat van mijn topjes hebben zodat hij die kan stomen in zijn huis.
De mensen hier zijn lief voor mij, volgens mij vinden veel mensen Lavendel fijn.
Voor de broedplaats denk ik dat het belangrijk is om goed met elkaar te communiceren.
Wij planten hebben daar zo onze eigen manieren voor.
Luister naar de ideeën van nieuwelingen en buitenstaanders, zij bekijken de dingen vaak vanuit een vers perspectief.
Ik hoop dat de broedplaats blijft.
Het is mooi om te zien hoe mensen hier samen komen om projecten te starten en bij te dragen aan de charme van Enschede!
Liefs, Lavendelino

Creatieve Broedplaats WARP, 16-06-2022

Ik ben een enorme liefhebber van Heavy Metal. Hoe harder hoe beter.
Mijn grootste ergernis in mijn leven is dat ik geen hangplant ben, met van die lange stengels die naar beneden bungelen waarmee ik zo heerlijk mee zou kunnen headbangen. Dat lijkt mij echt het allergrootste genot ter wereld.
En ik weet dat het nooit zal gebeuren. I
Ik ben nou eenmaal geen hangplant en daar moet ik mee leren leven al weet ik niet goed hoe dus meestal probeer ik er niet aan te denken.
Maar elke keer als mijn mens een lekker nummer van Disturbed, Metallica of Sepultura opzet, is het een soort van dubbel gevoel; heerlijk om het horen maar ook weer het besef dat mijn uiterlijk niet helemaal bij mijn innerlijk past.
En tot overmaat van ramp, staat er op de kast tegenover mij een hangplant die de perfecte stengels heeft hangen om te headbangen en die gast die haat Heavy Metal. Ironie ten top.

Mobiel plantenasiel, 31-05-2022

SPREAD LEAFDE

Ik ben een Alocasia. Ze noemen mij ook wel Taro en Olifantsoor.
Zelf vind ik die laatste naam het leukst. Doet me toch een beetje denken aan mijn Aziatische roots.
In het wild kunnen de bladeren van een Alocasia wel anderhalve meter worden al is dat voor een kamerplant natuurlijk niet aan de orde maar als je mij regelmatig verpot word ik wel een stuk groter dan ik nu ben.
Het heeft overigens meer voordelen om mij te verpotten.
Als er ruimte is in de pot, komen er vanzelf jonge plantjes tevoorschijn. Wanneer die plantjes vier blaadjes hebben, kun je ze van mij wegsnijden en heb je een nieuwe Alocasia. Het is een prettige idee dat ik mijn mens kan voorzien van een hele vensterbank vol met mijn nageslacht.
Om goed te kunnen functioneren heb ik veel water nodig maar ik tolereer geen wateroverlast. Voor mijn gezondheid is het belangrijk dat er geen water op mijn bladeren blijft liggen. Maar als ik te weinig water krijgt gaan mijn bladeren hangen. Dat is ook niet echt prettig.
Ik ben gevoelig maar ben ook licht giftig. Kinderen en huisdieren mogen mijn bladeren en zaden niet in hun mond stoppen.
Als ze dat wel doen krijgen ze gastro-intestinale problemen. Omdat ik eigenlijk ook liever niet heb dat mensen teveel aan mij zitten vind ik dit wel prettig. Zo houd iedereen een beetje zijn handen thuis.
Zoals vermeld kom ik van origine uit Azië maar zelf ben ik geboren en getogen de Sluiskade in Almelo.
Ik heb daar een fijne tijd gehad tot ze daar begonnen de bouwen. Het is er nu een grote stofbende.
Gelukkig ben ik na wat omzwervingen terecht gekomen bij het planetenasiel.
Een prima plek maar het grote nadeel is dat ik nu in Enschede woon. Ik hoop op een dag terug te keren naar Almelo

Tetem Enschede, 04-09-2022

Hallo! Ik ben een Coffea Arabica, ofwel Koffieplant of Koffieboom.
Van oorsprong komt mijn plantenfamilie uit Ethiopië in Afrika.
Daar groeien Koffieplanten gewoon buiten maar hier in Nederland is het te koud dus wonen we in huis. En dat lijkt mijzelf ook een stuk gezelliger.
Misschien komt dat ook wel door mijn mens Afra, zij is een heel gezellig meisje dat veel kletst en lacht. Ik weet niet of andere mensen ook zo gezellig zijn.
De oma van Afra had ook een Koffieplant en daar ben ik een stekje van. Oma heeft mij aan Afra gegeven toen ze 11 werd.
Afra heeft écht haar best gedaan om goed voor me te zorgen maar dat lukte haar niet zo goed.
Het is jammer dat planten niet tegen mensen kunnen praten anders had ik haar kunnen vertellen dat ik meer zon nodig had maar ja, dat ging dus niet.
Er vielen steeds meer blaadjes af en ik begon echt een beetje wanhopig te worden.
Maar toen is Afra op internet gaan zoeken hoe het kon dat mijn blaadjes dood gingen en wat ze eraan kon doen.
Toen kwam ze er dus achter dat ik heel veel zon nodig had en die niet kreeg.
En hoewel ze me toen meteen op een zonnigere plek neer heeft gezet, was dat ook niet genoeg en bleven de blaadjes vallen.
Omdat Afra zo van mij houdt, heeft ze me toen naar het asiel gebracht in de hoop dat ik een betere plek zou vinden waar ik niet meer langzaam dood zou gaan maar waar ik uit kan groeien tot een gezonde grote koffieboom.

LEAFDE Next, 15-10-2022

ALLES IS LEAFDE

Hej allihop! Oftewel hallo allemaal! Ik zal jullie iets meer over mijzelf vertellen.
Ik ben een geranium.
In het Zweeds heet ik Tierps Pelargon Gazania. Een telg uit een stokoude familie.
De plant waar ik een stekje van ben, is namelijk al geboren in 1880.
Ja, dat lees je goed: 1880.
Het lijkt mij duidelijk dat ik uit een familie van oersterke planten kom want mijn moederplant is nog altijd kerngezond.
Misschien heeft dat iets te maken met de plek waar in geboren ben, in midden Zweden.
De grond is daar bijzonder goed voor geraniums en de kweker waar mijn familie oorspronkelijk vandaan komt, heeft zich al eeuwen gespecialiseerd in speciale soorten geraniums.
Op 10 juli 2022 ben ik geëmigreerd naar Nederland.
Elna heeft mij bij Corien en Rodek in Zweden opgehaald.
De hele vliegreis heb ik in een zak bij Elna op schoot gezeten.
Een beetje eng vond ik het wel en ik zal de Zweedse omgeving en planten ook missen maar ik heb het er voor over want ik voel me bijzonder vereerd dat ik speciaal naar Nederland ben gehaald om gezien te worden.

Tetem Enschede, 24-08-2022

Je zou het niet zeggen maar ik ben een hangplant.
Eigenlijk hoor ik zo groot te zijn dat je de pot helemaal niet ziet. Mijn takken moeten groeien zodat ze over de rand gaan hangen. Mijn droom is dat mijn takken zo lang worden als de armen van mensen en dat ik zoveel bladeren krijg dat je mijn pot en mijn takken niet meer ziet. Ik hoop een mooie groene hangende oase te worden.
Een schimmel heeft mij heel ziek gemaakt.
Toen zijn alle delen die aangetast waren, verwijderd.
Delen van mijn takken, een flink aantal van mijn bladeren.
Ik ben zeker een derde van mijzelf kwijtgeraakt.
Gelukkig ben ik een doorzetter en inmiddels gaat het beter. Ik ben weer gezond maar nog wel zwak.
Met een beetje liefde weet ik zeker dat ik die vol gezonde hangplant uit mijn dromen kan worden.

Tetem Enschede, 06-09-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik waarschuw vast, mijn verhaal is geen gelukkig verhaal.
Zoals je ziet ben ik een cactus. Een cactus is eigenlijk een hele veelzijdige plant. Eerder waren cactussen trendy, daarna deden we mee met de natuurlijke uitstraling en nu zijn wij stekelplanten helemaal hip in folklore stijl.
Ja, wij cactussen zijn van alle markten thuis dus je kan zelf kiezen en afwisselen hoe je ons presenteert.
Ikzelf ben geboren in Enschede en de toenmalige vriendin van mijn baas gaf mij aan hem cadeau.
Ik was zijn eerste plant. De vriendin had voor mij gekozen, niet omdat ik zo trendy of veelzijdig was maar omdat ik bijna niet dood te krijgen ben.
Ze had blijkbaar een niet al te hoge pet op van mijn baas. En ook niet van mij want ze noemde mij stekelig, prikkelbaar en ongezellig. Zij hield van aaibare planten, wat dat ook moge betekenen.
Maar eerlijk is eerlijk, ik ben ook wel prikkelbaar. Zelf ben ik van mening dat zij daar de oorzaak van is maar ik weet het niet helemaal zeker want ik ben ten slotte met die scherpe prikkels geboren.
In ieder geval heb ik mijn uiterste best gedaan om haar te prikken met mijn stekels telkens als ze ook maar een beetje in mijn buurt was.
Ze kregen ruzie, mijn baas en zijn vriendin. Dat snapte ik heel goed, zij noemde mij prikkelbaar en stekelig maar vergeleken bij haar was ik een zonnestraaltje.
Ik kon niet allemaal precies meekrijgen waarom ze precies ruzie hadden maar ik denk dat het met mij te maken had.
In ieder geval maakten ze een luidruchtig eind aan de relatie en zij vertrok voor altijd. Ik was zo opgelucht, eindelijk was ik van haar verlost en kon ik gezellig samenzijn met mijn baas.
Maar die droom was van hele korte duur. Mijn baas was zo vreselijk boos op zijn ex dat hij alles wat ook maar een beetje met haar te maken had, het huis uit deed.
Hij pakte al haar spullen in een doos en zette die bij het oud vuil en ik dacht nog “opgeruimd staat netjes”. Maar vervolgens pakte hij mij op en bracht mij naar het plantenasiel.
Hij wilde niets meer met mij te maken hebben om hij mij van haar had gekregen. Als ik al niet prikkelbaar was, zou ik het van deze ellende wel zijn geworden.

Mobiel plantenasiel, 24-08-2022

Ik heb me in mijn vorige huis erg eenzaam gevoeld.
Op de vensterbank voor het keukenraam stond ik tussen de andere planten.
We waren met z’n negenen.
Best een flinke groep dus. En toch was ik vreselijk eenzaam.
Dat komt omdat ik volledig genegeerd werd. Niemand zei iets naars.
Ik werd niet gepest.
Maar ik werd nergens mij betrokken.
Mij werd geen vraag gesteld.
Er werd niet gereageerd als ik wat zei.
Geen idee hoe dit kwam.
Ik bedoel, ik zie er toch niet angstaanjagend uit of zo.
En ik heb ook niemand beledigd voor zover ik weet.
Heb over niemand geroddeld.
Doe altijd aardig tegen iedereen.
En toen keek ik mee met een afschuwelijk youtube filmpje van mijn mens.
Een zwart kuikentje werd in een doos vol witte kuikentjes gezet en werd doodgepikt.
Het zag er anders uit en de witte kuikentjes voelden zich bedreigd, vertelde de bioloog.
Toen realiseerde ik me dat ik er ook anders uitzie.
De andere 8 planten hebben bladeren en ik niet. Zou dat het zijn? Ik kon het me niet voorstellen maar kon ook geen andere reden bedenken. Voordat ik erover kon beginnen, zijn we allemaal weggegeven. Sommigen zijn ook hier in het plantenasiel.
Hier staan meer planten zoals ik maar ook de planten met bladeren en iedereen is hier aardig.
Dus ik twijfel nog steeds of het kwam omdat ik anders was of omdat ze me misschien gewoon niet aardig vonden.

Mobiel plantenasiel, 30-07-2022

Hi, ik ben Aloë Vera en ik ben zeer verheugd om hier in Tetem te staan.
Geen wonder want wie wordt nu niet blij van wisselwerking tussen kunst, techniek en plezier.
Oeps, nu betrap ik mijzelf er weer op dat ik dingen voor anderen invul.
Ik ga er altijd vanuit dat andere planten de wereld net zo zien als ik maar regelmatig merk ik dat dat dus helemaal niet klopt.
In ieder geval heb ik nu door dat ik het doe.
Toen ik nog een klein plantje was, kwam ik door mijn aannames nogal eens in de problemen en ontstonden er flinke ruzies.
Ik heb een hekel aan ruzie en confrontatie en daardoor besloot ik dat ik maar beter mijn mening voor me kon houden en kon luisteren naar andere meningen en oordelen.
Maar ik heb ook een stem die gehoord mag worden dus nu probeer ik te luisteren naar andere planten en respectvol mijn mening te geven.
Maar hoewel ik weet dat mijn blik niet de enige blik is en wellicht ook niet de juiste blik is, blijf ik toch ik mijn eigen bubbel.
Dat is makkelijk en vredig. Ik zoek planten om mij heen die dezelfde mening hebben terwijl ik eigenlijk best weet dat een bredere kijk beter zou zijn.
Mijn hoop is dan ook dat ik hier iets leer over hoe ik mijn eigen bubbel door kan prikken.
Dat ik leer begrijpen dat de harde waarheid mij kan bevrijden.
Al zal dat niet makkelijk zijn.

Tetem Enschede, 16-04-2022

Kunnen we het even hebben over dat alles maar leuk moet zijn?
Die planten om mij heen hebben het altijd over leuk en gezellig.
We zijn planten!!!! Ja, we moeten wel leuk en gezellig zijn om naar te kijken want anders gooien onze eigenaren ons bij het groene afval. Maar verder is er geen enkele reden tot die gedwongen opgewektheid.
Onderling kunnen we toch gewoon eerlijk zeggen dat ons mens een vreselijke bullebak is? En die man van haar een negatieve zeur?
Dat dus niet, we mogen blijkbaar alleen leuke dingen zeggen.
Als je niets leuks weet te zeggen, houd dan maar je mond, hoor ik elke dag de hele dag.
Nou, ik word er nog geschift van. Mijn hoofd denkt helemaal geen gezellige dingen terwijl mijn mond alleen maar sprookjes van perfectie uitkraamt.
Wat een gelul!

Mobiel plantenasiel, 20-08-2022

SPREAD LEAFDE

Je hebt geen idee hoe opgelucht ik ben dat ik hier in het plantenasiel sta! Ik heb zo’n vreselijke ervaring achter de rug!
Ik ben werkelijk ontsnapt uit de hel!
Ik woonde in een heerlijk huis en groeide en bloeide en was gelukkig. In het huis woonde een oude mevrouw die dol was op planten en dus goed voor mij zorgde. Allemaal helemaal geweldig.
Helaas werd mevrouw zo oud dat ze niet langer voor zichzelf kon zorgen dus ze verkocht haar huis en er kwamen nieuwe mensen in het huis.
En toen ging het mis. Heel erg mis.
Die mensen zelf waren het probleem niet maar die mensen had een kat. En ik ben best katten gewend.
Mijn oude mevrouw had ook katten, hele gezellige katten. Geen probleem. Maar de nieuwe kat in huis was de duivel.
Al op dag 1 begon hij aan mij te eten.
Daar begon het al mee.
Ik vind het niet prettig als er happen uit mij worden genomen.
Dat doet pijn! Dat doet alleen een sadist.
Maar wat nog veel meer pijn deed, was het feit dat die rotkat elke dag op jacht ging.
Hij sleepte muisjes, vogels en een keer zelfs een konijntje mee naar binnen. Speelde er dan mee terwijl die arme dieren in doodsangst waren en at ze vervolgens met huid, haar en veren op
Vreselijk, werkelijk afschuwelijk om mee te maken.
Nou moet je weten dat ik overtuigd vegetariër ben.
Ik weet dat dit bij het natuurlijke gedrag van katten hoort maar toch zag ik het met lede ogen aan.
Pijn in mijn hart deed het me elke keer als die kwelgeest weer met een diertje aan kwam zetten.
Het absolute dieptepunt was dat die moordenaar een muisje ving, het doodde maar niet opat.
Doden om te eten kan ik misschien nog door de vingers zien maar doden om te doden, vind ik walgelijk! En toen presteerde dat misbaksel het ook nog om dat arme beestje naast mij de deponeren zodat ik er constant aan werd herinnerd!
Dat is toch niet te geloven. Wie doet zoiets? Alleen lucifer zelf!
Ik kan je niet vertellen hoe blij ik was toen de mensen mij naar Tetem brachten voor adoptie.
Hopelijk woont er in mijn volgende huis geen kat.
Of een lieve kat. Of een kat die té lui is om te jagen, dat vind ik ook prima! Ik ben niet heel moeilijk!

Mobiel plantenasiel, 10-06-2022

Kan iemand het licht aandoen?
Het is altijd zo donker in de Spacebar! Het is eigenlijk raar dat ik kan groeien in deze donkere omgeving, maar het is me toch gelukt.
Waarschijnlijk groei ik door de energie van de bargasten, en bier… en soms een beetje water.
In juni 2020 begon ik als klein stekje.
Ik wilde graag gepot worden in de Spacebar. Nog voordat de bar open was, was ik al onderdeel van het interieur.
Toen de grote dag aanbrak, de bar open ging en mijn groei als plant pas écht begon, merkte ik meteen dat dit de plek is waar ik wil zijn!
De eerste gasten die langskwamen in de bar zorgden er gelijk voor dat ik me goed voelde.
Er ontstond een soort cyclus: de bargasten gaven mij energie om te groeien en ik deed hetzelfde voor hen.
Jammer genoeg kwam er een kink in de kabel door een of ander stom virus. Hierdoor was het een paar maanden akelig stil.
Ik voelde mezelf langzaam wegkwijnen.
Tot het moment dat een aantal creatievelingen, die heb je hier genoeg, met Spacecast begonnen.
Ik had mazzel want de opnames waren in de bar en werden live gestreamd naar Facebook. Jeetje wat heb ik coole en indrukwekkende talenten voorbij zien komen!
Ik ben enorm gegroeid in de Spacebar.
Elke donderdag tot en met zaterdag wanneer het zonlicht weg is, gaan alle gekleurde lampen in de bar aan, begint de muziek en is er zelfs een machine die rook maakt.
Mijn bladgroen is niet zo’n fan van deze rook, maar ach…
Iets anders: een aantal van de planten die ik heb leren kennen zijn uitgegroeid tot planten die je blijkbaar kunt roken.
De bargasten zijn er dol op.
Als de wind goed staat, waaien mijn bladeren heen en weer van plezier door de muziek.
Als op zondag de zon weer opkomt heb ik moeite om mijzelf overeind te houden; er is veel te veel bier in mijn aarde gegooid.
Maar ik denk dat mijn wortels daar inmiddels wel aan gewend zijn. Alle energie en vrolijkheid die ik krijg van de bargasten compenseert een boel!

Creatieve Broedplaats WARP, 17-06-2022

Hallo! Ik ben een Monstera. Ook wel gatenplant genoemd omdat de meeste soorten gaten in de bladeren hebben. De meeste, niet allemaal!
De Monstera Familie is dan ook een hele diverse familie. Er zijn leden die gaten midden in bladeren hebben, plantverwanten die gaten in de randen van de bladeren hebben, planten met grote gaten, kleine gaten, veel gaten, weinig gaten, zonder gaten. In onze familie is elke Monstera een gelijkwaardig lid en we houden van ze allemaal.
Wij richten ons op de overeenkomsten. Zo zijn wij geen van allen bijzonder dorstige planten maar wij vinden het allemaal belangrijk dat de grond continu vochtig blijft. We houden niet van té veel water want we zijn geen fan van natte voeten
Ook doen we geen van allen moeilijk over de plek waar we komen te staan. Zolang we niet direct in het felle zonlicht staan, komt het wel goed met ons. Maar waar je ons ook neerzetten, het is wel aan te raden dat je ons af en toe even draait zodat we niet aan één kant naar het licht gaan groeien.
Allemaal hebben wij extra luchtzuiverende eigenschappen. Schadelijke stoffen zoals benzeen, formaldehyde en andere fijnstoffen worden in onze wortels omgezet in schone zuurstof. Helaas heb je wel heel veel luchtzuiverende planten nodig om dit effect te bereiken.
En jammer genoeg hebben we ook allemaal een slechte eigenschap, we zijn helaas giftig voor huisdieren en kleine kinderen. Vooral katten willen nog wel eens een hapje van onze bladeren nemen. Dus probeer ons uit de buurt van huisdieren en kinderen te houden.
Zo zie je maar, in de basis waar het telt, zijn we allemaal gelijk, ongeacht onze oppervlakkige verschillen.

Mobiel plantenasiel, 13-05-2022

Hi, ik ben naar het plantenasiel in Tetem gebracht door Bianca Roos.
Een hele goede plek voor mij want ik heb hier al eerder gewoond en ik was hier gelukkig. Ik was toen onderdeel van een escape room die vorig jaar in Tetem te bezoeken was.
Daarna ben ik, samen met de rest van de escape room, verhuisd naar Utrecht waar we te zien waren tijdens het Nederlands Film Festival.
Ik wil niet opscheppen maar we zijn zelfs genomineerd voor het Gouden Kalf Digitale Cultuur!
Je begrijpt dat ik, als beroemde plant, alle aandacht van de bezoekers van Tetem en het filmfestival Utrecht enorm heb gewaardeerd. Door alle liefde die ze me gaven, ben ik behoorlijk gegroeid.
Helaas heb ik afscheid moeten nemen van mijn vertrouwde escape room en ben ik een beetje depressief geworden.
Ik was gewend aan al die bezoekers en miste de gezelligheid. Mijn bladeren voelden zo zwaar aan ineens dat ze gingen hangen.
Gelukkig heeft Bianca mij toen afgeleverd in het plantenasiel waar ik nu tussen andere planten sta en waar het publiek mij weer bezoekt.
Ik ben hier enorm van opgeknapt en voel me weer helemaal happy en ik kijk uit naar de toekomst.

Tetem Enschede, 06-09-2022

HALLO! Ik vind het ZO leuk dat je hier bent! Het is zo ONTZETTEND GEZELLIG hier!!!
Ik ben dus een graslelie. Wat LEUK zie ik eruit hé!!! Past ook helemaal bij mijn karakter. Ik heb een beetje ADHD.
Heb een beetje veel energie en kan niet zo goed stilstaan
Lastig als je een plant bent natuurlijk maar gelukkig kunnen mijn bladeren wel lekker bewegen.
Ben ook SUPER DOL op blije muziek.
Dat past helemaal bij mij.
Beetje meedansen, HEERLIJK!!
Je zou denken dat ik ter adoptie ben afgestaan omdat ik té druk was maar dat ik dus niet zo. Ik ben hier omdat mijn moeder maar stekjes blijft geven, eindeloos veel stekjes.
k ben net als mijn moeder een echte VOLHOUDER en ook ONVERWOESTBAAR.
Als ik later groot ben, wil ik ook veel stekjes geven want op die manier kan ik VROLIJKHEID brengen in alle huizen!

Tetem Enschede, 11-09-2022

ALLES IS LEAFDE

Prettig om kennis te maken!
Wij zijn Anne, Bryan en Corrie.
We zijn een drieling zoals je ziet.
Het is duidelijk dan we geen 1 eiige drieling zijn al lijken Corrie en ik wel erg op elkaar.
We voelen ons enorm met elkaar verbonden en weten altijd wat de anderen denken.
In 2021 zijn wij geboren in Tubbergen en we woonden bij Jelske in huis.
Daar waren we ook heel gelukkig.
We waren altijd samen en hadden het heel gezellig.
We houden alle 3 van klassieke muziek maar als ik jazz hoor, voel ik de energie stromen dus dat is toch mijn lievelingsmuziek.
Bryan gaat helemaal voor Hollandse hits terwijl Corrie een echte popmuziek liefhebber is.
Ikzelf sta het liefst in de volle zon; als het nacht is, is er al schaduw genoeg vind ik maar Corrie en Bryan die vinden een beetje schaduw overdag wel prettig. Tja, uiteindelijk gaat het erom dat we goed groeien en dat is toch op een lichte plek maar niet in direct zonlicht.
Bryan drinkt meer dan Corrie en mij.
We houden niet van te veel water. Een beetje vochtige grond vinden we prima maar natte grond is niet goed, dan gaan onze bladeren hangen en verkleuren.
Zo lang we ons kunnen herinneren zijn we heel nieuwsgierig naar alles en iedereen.
Als Jelske op vakantie ging, waren we altijd vreselijk jaloers.
Wij wilden ook op reis, ikzelf droom van Kenia, Bryan’s favoriete land is Peru en Corrie wil graag naar Nieuw Zeeland.
Daarom zijn we ook zo blij dat we nu hier zijn. Het is heel leuk om op avontuur te zijn maar wel met z’n 3en!
Samen willen we doorgroeien tot grote sterke planten.
Alle 3 willen we later ook graag een eigen familie.
Lieve stekjes grootbrengen die dan ook weer schattige stekjes krijgen. En dan de Provincie door.
Liefde en gezelligheid brengen in heel de Provincie, dat zou toch fantastisch zijn!
Maar nu is het eerst tijd voor avontuur.
We zijn nu net begonnen met onze reis en hopen veel leuke planten, dieren en mensen te ontmoeten en mooie verhalen te horen voor we ons definitief op een vensterbank settelen.

Tetem Enschede, 26-08-2022

Hallootjes, ik ben een Begonia Rex.
Het is grappig dat het woord Begonia in de mensenwereld wordt gebruikt op allerlei verschillende manieren.
Zo is Begonia een versluierde uitdrukking voor homoseksueel.
Sommigen zeggen alleen Begonia, anderen maken er Handje Klap Begonia van.
In feministische kringen gebruikt men wel eens de term Begonia-circuit om vrouwen mee aan te duiden die onbaatzuchtig op congressen spreken bijvoorbeeld.
Zij zijn dan al blij met een boekenbon of een begonia als dank voor hun optreden want ze doet het zuiver uit menslievendheid in plaats van persoonlijk gewin.
Dan heb je ook mensen die Begonia op een negatieve manier gebruiken om een truttige kleurloze vrouw aan te duiden.
Persoonlijk vind ik dat truttige kleurloze vrouwen niet bestaan maar zo ver is de mensheid nog niet.
Bij Rex denken mensen natuurlijk meteen aan een Tyrannosaurus Rex, de gevaarlijkste dinosaurus die ooit heeft bestaan.
En Rex is ook een van oorsprong Frans konijnenras dat zich onderscheidt door een kortere beharing.
Maar waar ikzelf meteen aan denk is aan het Latijnse woord voor koning, want dat betekent Rex ook.
Eerlijk gezegd, vind ik deze betekenis van Rex wel bij mij passen: ik voel me best koninklijk.
Allemaal zeer verschillende betekenissen maar in mijn geval betekent het gewoon “een prachtige plant die diepte en kleur zal geven aan elke kamer in uw huis”.
Een goede reden om mij te adopteren zou ik zeggen!

Tetem Enschede, 13-05-2022

Hallo!
Ik baal er een beetje van dat ik hier nu sta.
Mijn grootste hobby en eigenlijk ook mijn enige hobby, is natuur.
Komt natuurlijk omdat ik zelf ook een onderdeel van de natuur ben al sta ik binnen.
Het allerliefst wil ik gewoon buiten zijn.
Heerlijk in de wind en de frisse lucht met overal planten en dieren om mij heen.
Natuurlijk weet ik ook wel dat ik een binnen plant ben en het buiten erg moeilijk zou krijgen en waarschijnlijk op een gegeven moment ook dood zou gaan maar toch.
In mijn vorige huis stond ik op de vensterbank en keek ik uit op een park.
Niet echt wilde ongerepte natuur dus maar toch was ik met dat uitzicht enorm tevreden.
Ik genoot enorm van de seizoenen, elk seizoen heeft wat moois.
De bomen in de winter hebben een geweldig silhouet en je kunt ook veel verder kijken doordat de bomen kaal zijn.
Het is helemaal mooi als er verse sneeuw ligt; alles ziet er dan zo schoon en vredig uit. En dan de lente waar je langzaam de bladeren ziet groeien.
Alle planten, struiken en bomen hebben een eigen kleur groen, magnifiek. Gevolgd door de overdaad van de zomer, er bloeit van alles en het barst van het leven. Maar mijn favoriet is de herfst.
Wanneer de bladeren verkleuren naar de meest mooie combinaties van groen, geel, oranje en rood.
De regen die alles schoon wast. De lage zon die de magisch door de bladeren schijnt.
En in plaats van dat ik op de vensterbank sta te genieten van mijn favoriete jaargetijde, sta ik hier.
Hoe de mens ook probeert om de natuur te vangen op foto’s, op schilderijen, met beelden, het is nooit zo mooi als in het echt.
En ik ben bang dat hoe mooi mijn uitzicht op de vensterbank ook was, het nooit zo mooi is als buiten midden in de natuur te zijn.
Jammer genoeg blijft dat voor mij voor altijd een droom.

Mobiel plantenasiel, 16-04-2022

Dag en welkom! Ik ben bijzonder blij dat je naar mij komt kijken.
Heerlijk al die aandacht. Ik ben een extreme extraverte plant en vind het prettig om alles samen met anderen te doen.
In mijn vorige huis stond ik tussen de introverte planten en dat maakte mij echt ongelukkig.
We stonden met z’n drieën op de vensterbank. Ik links en die andere twee in het midden en rechts. Elke dag probeerde ik een gesprek aan te gaan maar er kwam alleen een hmmmm terug.
We stonden met z’n drieën op de vensterbank. Ik links en die andere twee in het midden en rechts. Elke dag probeerde ik een gesprek aan te gaan maar er kwam alleen een hmmmm terug.
Het leven is uiteindelijk een feestje maar niet met die twee.
Ze hebben wel geprobeerd het me uit te leggen. De plant in het midden zei dat ie gewoon een hekel aan praten in het algemeen en aan koetjes en kalfjes in het bijzonder. De plant rechts vond een beetje contact wel leuk maar die werd er wel moe van en moest daarna de batterij weer opladen.
Nou lekker dan! Ik word depressief van die stilte om me heen.
Ik wil verbinding voelen met anderen. Samen genieten van het leven. Van elke dag een groot feest maken. Open zijn en een ander binnen laten.
Dus als je een plek voor mij hebt met lekker uitbundige planten, ben ik de plant voor jou!
Oh en als een plant een beetje verlegen is, is dat voor mij geen enkel probleem hoor!
Als ie maar extravert is!

Tetem Enschede, 02-09-2022

Ik ben werkelijk allemachtig blij dat ik hier ben.
Hoe leuk mijn huis ook was, ik was er echt helemaal klaar mee dat ik elke keer weer op de grond lag!
Ik ga eerst even een beeld schetsen van hoe mijn thuis eruit zag zodat je een goed beeld hebt.
Ik woonde bij een echtpaar met een 3ling van 3 jaar oud, een golden retriever en een norse kat die de hond niet uit kon staan.
Je kunt je voorstellen hoe druk dat was.
De ene vrouw werkte buitenshuis en die zagen we weinig maar de andere vrouw werkte voornamelijk vanuit huis.
In de zithoek stonden 2 banken en 2 luie stoelen met daartussen 3 bijzettafeltjes.
Ik stond, samen met een klein vaasje met bloemetjes en 3 kaarsen op 1 van die tafeltjes.
Dat tafeltje was precies op de hoogte van de staart van de enthousiaste golden retriever en toen ik voor de 4e keer omver was gezwiept door die kwispelende staart, hebben ze mijn pot verzwaard door stenen onderin te leggen.
En dat hielp zeker tegen de kwispelkampioen.
Toen de hond de dag erna weer enthousiast zwaaiend met zijn staart mijn pot raakte, wankelede ik een beetje maar ik bleef staan!
Wat mijn bazen echter niet wisten, was dat die hond mij slechts 1 keer van het tafeltje had gegooid.
De andere keren was het de kat geweest maar dat hadden mijn bazen niet gezien.
Ik dacht dat dat toeval was maar nu ben ik er zeker van dat het opzet was.
Want toen 1 van de 3ling in de buurt van het tafeltje stond, sprong 1 die knorrige kat snel een tafeltje op en duwde mij net zo lang tot ik weer op de grond lag.
Toen sprong hij snel van het tafeltje af en ging bovenop zijn speeltoestel zitten.
Al snel kwam een baas binnen die de arme peuter een standje gaf.
Dat was de eerste keer dat ik die brompot van een kat zag lachen.
En precies dit scenario herhaalde zich regelmatig. brachten. Gelukkig wonen er hier geen katten
Totdat ze besloten dat de 3ling nog te klein waren voor spulletjes op tafel en ze me naar het plantenasiel.

Mobiel plantenasiel, 20-05-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik ben zo verdrietig en ik weet eigenlijk niet goed waarom.
Vroeger was ik best een vrolijke plant maar de laatste tijd valt het leven me zwaar.
De dingen die ik altijd zo leuk vond, brengen me geen plezier meer.
Heel langzaam sloop het erin. Steeds minder lol. Steeds minder interesse.
Steeds minder energie.
Ik voel me afgestompt.
Langzaam gingen mijn bladeren hangen en vielen zelfs af.
Ik voel me ook schuldig dat ik zo ben.
Ik heb geen enkele reden om niet gelukkig te zijn. Andere planten hebben het veel zwaarder.
En hoewel ik me dat besef, kan ik er niets aan doen dat ik me zo triest en dood van binnen voel.
Het duurt nu al een hele tijd. Die leegte in mij groeit en groeit.
De enige manier om dit troosteloze gevoel van mij af te zetten, lijkt mij adoptie. Een andere uitweg zie ik niet mer.
Een nieuw begin in een nieuwe omgeving.
Alles achter me laten en opnieuw beginnen. Daar hoop ik op en klamp ik me nu maar aan vast.

Tetem Enschede, 09-07-2022

Hallo!
Fijn dat je hier bent.
Ik wil je graag mijn verhaal vertellen.
Ik ben geboren in Gambia. . Een klein landje aan de west kust van Afrika aan de Atlantische Oceaan. Gambia is een prachtig land met tropische natuur en heerlijke muziek.
Mijn verzorger was Lamin.
Hij speelde thuis vaak sabar, een trommel en zong er ook heel mooi bij. Vaak kwamen zijn vrienden langs en dan maakten ze samen muziek.
Nu lijkt het of Lamin een hele vrolijke jongen was maar dat klopt niet helemaal.
Hij had een groot geheim dat hem heel verdrietig maakte. Hij viel op mannen en dat is verboden in Gambia.
Er staat een celstraf van 14 jaar op het aangaan van homoseksuele contacten. Dit geldt voor mannen en vrouwen.
Lamin heeft geprobeerd om zijn familie gelukkig te maken en te trouwen met een vrouw maar dat maakte hemzelf zo ongelukkig dat hij liever alleen bleef.
Maar Lamin wilde niet langer alleen zijn. Dus had hij stiekem een relatie, met Omar van wie hij heel veel hield.
Helaas bleef het niet lang een geheim.
Zijn buurman kwam erachter en zei dat hij Lamin aan zou geven bij de politie.
En toen is Lamin gevlucht, zonder afscheid te nemen van Omar. Hij heeft zijn spullen gepakt, heeft mij ook in een zak gedaan en is vertrokken.
Het maakte hem niet uit waarheen hij ging als het maar ergens was waar hij zichzelf kon zijn en geen leugen hoefde te leven.
Het was een lange reis. Door Afrika, door heel Europa naar Nederland.
We kwamen in een asielzoekerscentrum terecht.
En Lamin zag dat ik door de lange reis al een beetje gehavend was en toen hij zag dat zijn kamer in het asielzoekerscentrum geen vensterbank had, besloot Lamin mij met pijn in zijn hart af te staan aan het plantenasiel.
Dus hier sta ik, een stukje Gambia in Nederland.

Tetem Enschede, 19-05-2022

Mijn bladeren verraden het al een beetje; ik ben een plant met een uitbundig karakter.
Ik sta graag in het licht. Letterlijk in het licht van de zon. Figuurlijk in het licht van belangstelling.
Ik ben ook heel sociaal en vind het heerlijk om tussen de planten te staan, gezellig samen water drinken.
Om daar zelf de hand in te hebben, produceer ik gewoon stekjes. Zo is er altijd wel iemand om me heen.
Om even een idee te geven, ikzelf ben als stekje vanuit ’t Helmgras in Enschede in 2020 bij Jet gekomen en ben dus al behoorlijk gegroeid.
Jet heeft mij gedoneerd en ik zal haar missen maar de volgende generatie neemt het over want mijn stekjes staan nog op haar vensterbank.
Mijn wens is het dat ik mij mag blijven voortplanten en dat mijn stekjes veel mensen bereiken en gelukkig maken.
Met mijn springende groene/beige bladeren geef ik kleur aan elk interieur.
Ik ben een heel gemakkelijke plant, heb alleen zonlicht en veel water nodig. Dus ik hoop dat iemand mij snel adopteert.
Dus ik hoop dat iemand mij snel adopteert.

Tetem Enschede, 26-08-2022

Ik was eigenlijk een cadeau voor Tante Eva.
De ouders van mijn baasje Erik hadden mij gekocht voor haar verjaardag maar waren vergeten mij mee te nemen.
En toen kregen de ouders van Erik en Tante Eva ruzie dus ik bleef bij de familie.
De ruzie ging niet over mij hoor, dat moet je niet denken! Erik vond mij een mooie plant en vroeg of hij mij dan mocht hebben en zo werd hij mijn baasje.
Leuke jongen, die Erik.
We hadden het bijna een jaar lang heel fijn samen. Hij zorgde heel goed voor mij en ik groeide steeds groter.
Alles was perfect.
Totdat Erik mij vertelde dat zijn ouders gingen emigreren naar Frankrijk en dat hij mee moest en ik niet mee mocht.
Er mocht maar heel weinig mee terwijl ze in een heel groot huis zouden gaan wonen.
Dat kwam omdat er ook mensen zouden logeren.
Erik liet me weten dat hij daar helemaal niets van snapte.
Zijn ouders kochten een enorm huis maar ze gingen al die kamers niet zelf gebruiken maar verhuren aan gasten.
En voor zijn plant was geen ruimte.
En hij moest nog frans leren ook. Hij vond het behoorlijk stom allemaal.
Toen hij me wegbracht naar het asiel, zei hij dat hij hoopte dat het allemaal niet goed zou gaan in Frankrijk zodat ze dan terug zouden komen.
En hopelijk heel snel ook, zodat ik dan misschien nog niet geadopteerd zou zijn. En zodat hij dan geen frans hoefde te leren.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

LEAFDE Next, 15-07-2022