Plantenoverzicht - LEAFDE plantenasiel

Hej allihop! Oftewel hallo allemaal! Ik zal jullie iets meer over mijzelf vertellen.
Ik ben een geranium.
In het Zweeds heet ik Tierps Pelargon Gazania. Een telg uit een stokoude familie.
De plant waar ik een stekje van ben, is namelijk al geboren in 1880.
Ja, dat lees je goed: 1880.
Het lijkt mij duidelijk dat ik uit een familie van oersterke planten kom want mijn moederplant is nog altijd kerngezond.
Misschien heeft dat iets te maken met de plek waar in geboren ben, in midden Zweden.
De grond is daar bijzonder goed voor geraniums en de kweker waar mijn familie oorspronkelijk vandaan komt, heeft zich al eeuwen gespecialiseerd in speciale soorten geraniums.
Op 10 juli 2022 ben ik geëmigreerd naar Nederland.
Elna heeft mij bij Corien en Rodek in Zweden opgehaald.
De hele vliegreis heb ik in een zak bij Elna op schoot gezeten.
Een beetje eng vond ik het wel en ik zal de Zweedse omgeving en planten ook missen maar ik heb het er voor over want ik voel me bijzonder vereerd dat ik speciaal naar Nederland ben gehaald om gezien te worden.

Tetem Enschede, 24-08-2022

Ik ben een tradescantia Zebrina, ook wel vaderplant genoemd. Mijn roots liggen in het Amazonegebied maar ik ben in 2020 geboren in Haaksbergen.
Met mijn sierlijke rood-groene bladeren heb ik twee jaar kleur mogen brengen in het Verpleeghuis de Wiedenbroek in Haaksbergen.
Na het overlijden van mijn verzorger Erik ben ik door zijn zoon naar het plantenasiel in Enschede gebracht.
In het plantenasiel heb ik de zomer van 2022 doorgebracht. Omdat ik een mooie plek vol in de zon had gekregen en ik eens per week wat water kreeg ben ik daar opgeknapt.
Dat was hard nodig want de laatste periode bij Erik was moeizaam. Erik was de laatste dagen van zijn leven nukkig en ruimde niets meer op. Ik stond volledig ingepakt tussen boeken, oude pakken melk en andere rotzooi.
Erik was niet altijd zo bokkig.
Ik heb hele gezellige tijden met hem beleefd. Omdat hij niet zo mobiel was, was hij erg veel thuis.
Hij had de leuke eigenschap dat hij de hele dag tegen mij praatte.
Net alsof ik ook een mens was en terug kon praten. Helaas ging dat niet maar ik genoot wel heel erg van de aanspraak.
Ik stond op Eriks bureau.
Eigenlijk was het een tafel maar hij noemde het een bureau. Erik zat daar vaak en puzzelde wat of las de krant.
. En hij betrok mij er altijd bij. Zei dingen als “Rivier in Duitsland 5 letters, eerst letter D…..Dat moet wel Donau zijn, denk je niet?” of “Het is toch niet te geloven, de prijs voor benzine is alweer gestegen” En soms, sprak hij ook over zijn herstel en zorgen.
Ik heb die aanspraak ook het meest gemist.
Als Erik tegen mij praatte, voelde ik me belangrijk voor hem. Ik voelde me waardevol, ik deed ertoe.
Ik werd gezien en ik maakte het verschil.
Mijn droom is om terug te keren naar Haaksbergen. Hopelijk eindig ik dan weer op iemands bureau en krijg ik weer dagelijks aanspraak.

Tetem Enschede, 15-04-2022

“Komt er nu alweer iemand naar mij kijken?”
“Loop maar door! Hier is niets te zien.”
”Nou ja, eigenlijk is het ook wel gezellig dat je er bent”

Mobiel plantenasiel, 26-03-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik ben een vetplant met en mijn ontwerper heeft met de naam Pineapple Paradise meegegeven.
Als designer-plant bezit ik een aantal speciale eigenschappen die mij aantrekkelijk en easy-going maken.
Zo kleur ik mee met de seizoenen. In de winter ben ik diep bosgroen met wijnrode randen, en in de lente wordt ik helder ananasgeel in combinatie met een kersenrode rand. Ik ben super eenvoudig te verzorgen en kan volle zon aan en red mij goed in de droogte.
Eigenlijk heb ik nog maar op 1 plek gewoond, te weten verzorgingstehuis Het Woolde in Hengelo.
Een heerlijke plek om te wonen. Mijn medebewoner was natuurlijk al behoorlijk op leeftijd.
Aan de ene kant had hij alle tijd voor mij omdat hij zoveel thuis was maar aan de andere kant was zijn tijd op aan het raken. Dat maakt dat hoewel ik daar erg gelukkig was, ik me ook zeer bewust was van de tijdelijkheid van dat geluk.
Wat ik vreesde, is natuurlijk ook gebeurd; mijn medebewoner is overleden.
Ik was erop voorbereid, de man is 96 geworden maar dat neemt niet weg dat het een verdrietige gebeurtenis was. En wat het voor mij extra zuur maakte, was dat na het overlijden zijn planten werden ondergebracht bij de familie leden van mijn medebewoner.
Alle planten zijn gekozen voor mij was er geen liefhebber dus hebben ze me naar het plantenasiel gebracht.
Wat ik het leukst vond aan mijn leven met mijn medebewoner was dat hij mij veel verhalen vertelde over zijn leven.
Hij was geboren in Hengelo en heeft de stad langzaam zien veranderen.
Zijn dochter haalde hem af en toe speciaal op om door de stad te rijden zodat hij kon zien hoe zijn geboortehuis er nu uitzag.
Wat er was gebouwd op de plek waar vroeger zijn school stond. Herinneringen ophalen aan vroeger, dat vond hij geweldig en ik genoot van al die verhalen aan een vervlogen tijd. Maar hij kon de verbeteringen ook op waarde schatten en hij had ook oog voor de toekomst.
Die tegenstelling waardeerde ik enorm.
Zelf hoop ik nu een nieuwe toekomst tegemoet te gaan op een plek waar ik word gewaardeerd en hoewel er in het plantenasiel goed voor mij wordt gezorgd, hoop ik terug te gaan naar mijn geliefde Hengelo.

Tetem Enschede, 30-06-2022

Hallo, fijn dat je langskomt.
Ik vind het heerlijk als er bezoek komt. Mijn familie komt uit het gastvrije Costa Rica en dat heeft duidelijk invloed gehad op mijn karakter.
Zo houd ik van vocht en warmte maar niet van volle zon, net als mijn familie in mijn moederland. Ik heb een keer per week water nodig, het liefst van onderaf.
Zet me daarvoor in een schoteltje met water. Mijn wortels nemen dat water dan vanzelf op.
Kijk, ik ben absoluut geen diva maar ik weet wel heel goed wat ik wil.
En als het niet goed is, laat ik dat weten ook want dan worden de randen van mijn blaadjes bruin en krullen ze om.
Dan heb ik echt water nodig.
Ik ben gekocht door een dame toen zij en haar partner gingen samenwonen. Ik ben ook een heel aantrekkelijke plant als zeg ik het zelf.
Mijn bladeren zijn zo mooi als een bloem, groen met witte lijnen en prachtige paars aan de onderkant.
Het leukste dat me in die tijd is overkomen, is dat ik mee ben geweest op vakantie naar Noordwijk. Er was niet niemand die mij water kon geven.
Ik vond het een heerlijk avontuur en hoop van harte dat ik in de toekomst vaker mee mag op vakantie.
Mijn standplaats was boven op een kast. Kon ik de kamer mooi overzien. Daar heb ik 1,5 jaar gestaan en die plek zal ik ook missen.
Het doet me wel deugd dat ik een herinnering aan mezelf heb achtergelaten in de vorm van een kring van mijn pot.
Die zal altijd te zien blijven.
De partner van de dame houdt niet van planten zonder bloemen.
Als je het mij vraagt, ben ik veel mooier dan bloeiende planten door mijn prachtige bladeren maar smaken verschillen.
Daarom is er geen plek meer voor mij en sta ik nu hier.
Net als alle Costa Ricanen ben ik heel vredelievend en ik wil dan ook geen bron van onvrede zijn dus ik snap dat ik ben afgestaan.
Mijn dame wenst voor mij een fijne woonplek met mensen die van mij houden zoals ik ben.

Tetem Enschede, 02-09-2022

Kan iemand het licht aandoen?
Het is altijd zo donker in de Spacebar! Het is eigenlijk raar dat ik kan groeien in deze donkere omgeving, maar het is me toch gelukt.
Waarschijnlijk groei ik door de energie van de bargasten, en bier… en soms een beetje water.
In juni 2020 begon ik als klein stekje.
Ik wilde graag gepot worden in de Spacebar. Nog voordat de bar open was, was ik al onderdeel van het interieur.
Toen de grote dag aanbrak, de bar open ging en mijn groei als plant pas écht begon, merkte ik meteen dat dit de plek is waar ik wil zijn!
De eerste gasten die langskwamen in de bar zorgden er gelijk voor dat ik me goed voelde.
Er ontstond een soort cyclus: de bargasten gaven mij energie om te groeien en ik deed hetzelfde voor hen.
Jammer genoeg kwam er een kink in de kabel door een of ander stom virus. Hierdoor was het een paar maanden akelig stil.
Ik voelde mezelf langzaam wegkwijnen.
Tot het moment dat een aantal creatievelingen, die heb je hier genoeg, met Spacecast begonnen.
Ik had mazzel want de opnames waren in de bar en werden live gestreamd naar Facebook. Jeetje wat heb ik coole en indrukwekkende talenten voorbij zien komen!
Ik ben enorm gegroeid in de Spacebar.
Elke donderdag tot en met zaterdag wanneer het zonlicht weg is, gaan alle gekleurde lampen in de bar aan, begint de muziek en is er zelfs een machine die rook maakt.
Mijn bladgroen is niet zo’n fan van deze rook, maar ach…
Iets anders: een aantal van de planten die ik heb leren kennen zijn uitgegroeid tot planten die je blijkbaar kunt roken.
De bargasten zijn er dol op.
Als de wind goed staat, waaien mijn bladeren heen en weer van plezier door de muziek.
Als op zondag de zon weer opkomt heb ik moeite om mijzelf overeind te houden; er is veel te veel bier in mijn aarde gegooid.
Maar ik denk dat mijn wortels daar inmiddels wel aan gewend zijn. Alle energie en vrolijkheid die ik krijg van de bargasten compenseert een boel!

Creatieve Broedplaats WARP, 17-06-2022

Ik zal je vertellen hoe ik hier zo terecht ben gekomen!
Ik woonde in een tuincentrum en stond daar gezellig tussen andere planten.
Niets aan de hand! Totdat mijn bladeren bruin werden aan de randen.
In het begin maakte ik me niet zoveel zorgen maar het werd maar niet beter.
De anderen zeiden dat ik snel beter moest worden omdat ik anders vernietigd zou worden.
Ik geloofde ze niet natuurlijk, wie zou zoiets doen???
Toen vroegen ze of ik niet gemerkt had dat de knapste planten altijd werden meegenomen door de mensen en dat ze de rest lieten staan.
Ja, dat had ik natuurlijk wel gemerkt, mensen willen alleen de mooiste planten maar wij stonden er toch nog allemaal!
Op dat moment vertelden ze me de waarheid: wij stonden daar alleen maar zodat ze geld aan ons konden verdienen.
Als wij onverkoopbaar zijn, hebben ze niets aan ons. Een plant met bruine bladeren neemt niemand mee naar huis.
De schrik sloeg mij om het hart. Ik was onverkoopbaar! Ze zouden mij vermoorden!
Ik zal je vertellen dat zo’n doodsangst niet goed is voor een plant.
Ik had enorme stress en daar werden mijn bladeren nóg bruiner van.
Toen ze me uiteindelijk op kwamen halen, was ik totaal in paniek.
Een vrouw nam mij mee en ik verwachtte gedood te worden.
Maar toen hoorde ik haar praten met een man.
Blijkbaar is te veel water meestal de oorzaak van bruine bladeren.
Dat is gemakkelijk op te lossen.
In een tuincentrum krijgen alle planten in de bak tegelijk water en is afzonderlijke zorg niet haalbaar.
Dus werd ik naar het plantenasiel gebracht om een nieuw leven te beginnen.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

Mobiel plantenasiel, 28-07-2022

SPREAD LEAFDE

Ik had in mijn oude leven nogal wat vrije tijd om handen.
Natuurlijk moest ik drinken, plantenvoeding opnemen en groeien maar daarnaast had ik tijd genoeg om een spelletje te spelen.
Helaas stond ik alleen op de vensterbank en er waren dus geen andere planten om samen mee te spelen.
Maar omdat ik voor het raam stond, kon ik mezelf wel bezighouden.
Ik herkende de honden, katten en mensen die vaak langs mijn raam liepen.
Elke keer als er een bekende voorbij kwam, ging ik bedenken waar die naartoe ging en waarom.
Dit werd echter wel een beetje saai want het waren steeds dezelfde dieren die voorbij kwamen.
Andere dagen hield ik mij bezig met het tellen van de verschillende kleuren auto’s die voorbij kwamen.
Vroeger kon elke kleur winnen en was het dus altijd spannend maar de laatste jaren won de kleur wit eigenlijk altijd dus dat werd ook minder leuk.
Ik luisterde ook heel graag naar de radio.
Mijn baasjes waren Kevin en Olaf. Kevin zette altijd de radio aan. Dat vond ik heel fijn.
Olaf zette altijd zijn eigen playlist op met hele vreselijke muziek, je kon het niet eens muziek noemen; het was herrie.
Helaas is Kevin verhuisd en woonde ik ineens alleen met Olaf.
Toen begon ik toch andere planten om me heen te missen maar wist niet wat ik daaraan moest doen.
Tot op een dag Annemieke langskwam en vertelde over het plantenasiel.
Ineens wist ik wat ik moest doen; mijn bladeren verliezen zodat Olaf mij niet meer zo mooi vond en mij zou doneren aan het plantenasiel!
Het duurde even maar het is gelukt! Hoera!
Ik denk dat mensen die een plantenasiel bezoeken heel erg veel van planten houden en ook al heel veel planten in huis hebben.
Dus mijn plan is nu om goed aan te sterken zodat een plantenliefhebber mij adopteert en ik de rest van mijn leven tussen andere planten kan wonen.

Mobiel plantenasiel, 12-08-2022

Ben ik even blij dat ik hier terecht ben gekomen!
In mijn vorige huis was ik de enige plant met bloemen en dat vonden ze allemaal maar gek. Blijkbaar hadden ze nog nooit een bloeiende plant gezien.
Ze reageerden heel raar maar ik dacht eerst dat ze gewoon zo waren.
Beetje bijzondere types zeg maar, dat kan, die bestaan. Maar langzaam maar zeker merkte ik dat ze alleen tegen mij vreemd deden.
Als ik wat zei, reageerde niemand.
Alsof ze me niet gehoord hadden. In het begin zei ik het gewoon nog een keer maar dan harder. Maar ze hadden me wel gehoord.
Ze deden ook net alsof ze me niet zagen.
Nou je kunt mij veel wijsmaken maar ik heb knalroze bloemen, je moet wel blind zijn als je mij niet ziet.
Na weken kwam het hoge woord eruit. Ze vonden mij raar.
Flauwekul natuurlijk, ik ben helemaal niet raar. Ik heb weken naast die anderen op de vensterbank gestaan en heb echt wel gemerkt dat zij net zo waren als ik.
Na lang doorvragen, kwam het hoge woord eruit: ik was anders. Ik begreep het eerst helemaal niet. Hoezo anders? We waren toch allemaal planten uit verschillende families? Maar toen zeiden ze dat ik anders was omdat ik bloemen had.
Nou ja, hoe stom is dat?!
Oké, ik heb bloemen, nou en?
Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ik helemaal niet anders ben, ik bedoel, we staan allemaal met onze wortels in de aarde, we hebben allemaal een steel, takken, bladeren en bij mij zijn sommige bladeren niet groen maar roze. Waar ik overeenkomsten zag, zagen zij verschillen.
Zoals gezegd, ben blij dat ik nu hier woon.
Waar het niet uitmaakt hoe ik eruit zie.
Waar iedereen welkom is.

Tetem Enschede, 09-07-2022

Ik ga je even wat over mij en mijn soort vertellen zodat jij begrijpt hoe bijzonder ik eigenlijk ben. Ik denk dat dat nodig is want we zijn behoorlijk populair en overal te vinden dus niet echt exclusief maar dat is een goed ding, let maar op.
Mijn naam is Sanseveria.
Ze noemen mij ook wel vrouwentong, in Groot Brittannië zelfs schoonmoedertong, wat ik echt niet snap.
Ik ben niet eens een vrouw en ik lijk niets op een tong. Mensen zijn raar.
Ik ben in 2016 gekocht bij een supermarktketen maar eerlijk gezegd ben ik op mijn koper uitgekeken.
Zoals gezegd, mensen zijn raar.
Blijkbaar vond ze mij ook niet leuk meer en daarom sta ik hier dus nu in het plantenasiel zodat iemand mij kan adopteren die om kan gaan mij mijn eigengereide en stekelige karakter.
Om dat te bewerkstelligen zal ik nu iets over mijn soort vertellen.
Wij zijn echte helden in het zuiveren van binnenlucht. Volgens Nasa filteren wij onder andere tolueen, nitrogreen oxide, xyleen en formaldehyde uit de lucht.
Vooral voor mensen met allergieën is onze zuiverende werking erg handig. En wij stoten ook ‘s nachts zuurstof uit zodat we ook nog eens erg goed zijn voor in de slaapkamer.
Nu begrijp je waarom het goed is dat we in zoveel huizen te vinden zijn.
Wij zijn vernoemd naar de wetenschapper en uitvinder van gekleurd vuurwerk Raimondo di Sangro, prins van de stad Sanseviero dat vandaag de dag Sanse Vero heet.
Er bestaan 70 soorten Sanseveria.
Dat vertelt je dus dat wij goed gedijen en ons overal aan kunnen aanpassen.
Het licht in onze omgeving is ideaal als er afwisseling is, soms zon en soms schaduw maar wij overleven overal; van de donkerste kamer tot in direct zonlicht.
Hoe minder licht, hoe donkerder de bladeren.
Qua verzorgen hebben we ook niet veel nodig: een beetje water elke 2 weken gedurende de zomer, elke 6-8 weken in de winter. Laat de bodem goed opdrogen voor je opnieuw water geeft
Zo makkelijk is dus het leven met mij.

Tetem Enschede, 31-08-2022

Mijn mensen hebben mij speciaal uitgekozen omdat ik een beetje een mengeling van hun was.
Ik was hun eerste plant samen.
Mijn grote mens is een lang en statig en haar lievelingskleur is groen.
Mijn blonde mens heeft heel kort stekelig haar en ze heeft een heel makkelijk karakter.
En daarom hebben ze mij gekozen uit alle planten uit het tuincentrum.
Leuk hé! Ze zeggen wel vaker dat honden op hun baasje lijken maar van planten had ik dat nog nooit gehoord. En toen werd ik zelf zo’n plant. Toen ze gingen verhuizen heel ver hier vandaan, brachten ze mij naar het plantenasiel. Ik hoop dat ik ook lijk op mijn volgende baasje maar dan niet omdat degene die mij adopteert een stekelig karakter heeft, dat zou zo’n cliché zijn!

Mobiel plantenasiel, 06-05-2022

ALLES IS LEAFDE

Ik heb een mooie plek hier. Ik sta in de buurt van een componist, genaamd Joep.
Joep maakt muziek – jingles – voor radiozenders.
Dat gaat alle kanten op, van klassiek tot digitaal.
Joep denkt er goed over na, echt door middel van geluidsvormgeving zo’n radiozender een eigen identiteit en smoel geven.
Hij vindt het geweldig om te doen, want hij maakt het liefst de hele dag muziek.
Soms ben ik er ook wel even klaar mee.
Na zijn werk gaat Joep graag naar beneden, naar de Spacebar om lekker uit te blazen.
Hij vertelt me dat hij daar de gekste dingen meemaakt, eigenlijk ben ik wel benieuwd.
Er is in het weekend ook altijd wat te doen.
Ze draaien er ook goede muziek volgens Joep, en hij heeft er verstand van.
Er wordt goed voor mij gezorgd hier.
Ik hoop dat de broedplaats kan groeien en meer ruimte kan bieden aan creatieve makers.
Van Joep hoor ik dat er veel meer mensen zijn die zich aan willen sluiten, maar dat daar niet altijd ruimte voor is.
Dat is jammer, want juist een plek waar je met anderen samen kunt werken stimuleert erg en levert nieuwe groei-energie.
Ik hoop dat ze de tijd krijgen, want samenwerken heeft tijd nodig.
Ik sta hier nu twee jaar en zie langzaam mensen bij elkaar naar binnen lopen, elkaar helpen en van elkaar willen leren.
Dat is mooi!

Creatieve Broedplaats WARP, 16-06-2022

Mijn bladeren verraden het al een beetje; ik ben een plant met een uitbundig karakter.
Ik sta graag in het licht. Letterlijk in het licht van de zon. Figuurlijk in het licht van belangstelling.
Ik ben ook heel sociaal en vind het heerlijk om tussen de planten te staan, gezellig samen water drinken.
Om daar zelf de hand in te hebben, produceer ik gewoon stekjes. Zo is er altijd wel iemand om me heen.
Om even een idee te geven, ikzelf ben als stekje vanuit ’t Helmgras in Enschede in 2020 bij Jet gekomen en ben dus al behoorlijk gegroeid.
Jet heeft mij gedoneerd en ik zal haar missen maar de volgende generatie neemt het over want mijn stekjes staan nog op haar vensterbank.
Mijn wens is het dat ik mij mag blijven voortplanten en dat mijn stekjes veel mensen bereiken en gelukkig maken.
Met mijn springende groene/beige bladeren geef ik kleur aan elk interieur.
Ik ben een heel gemakkelijke plant, heb alleen zonlicht en veel water nodig. Dus ik hoop dat iemand mij snel adopteert.
Dus ik hoop dat iemand mij snel adopteert.

Tetem Enschede, 26-08-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Hallo! Wat fijn dat je mij komt bezoeken. Ik vind het heerlijk als mensen naar mij kijken want daar word ik vrolijk van.
Ik hoop dat mijn bezoekers ook blij worden van mij.
Dat ik hun dag mag versieren.
Het mooiste vind ik het als ze naar me kijken en me dan vertellen welke leuke dingen ze die dag hebben gedaan of nog gaan doen. Daar word ik dan weer nog gelukkiger van, een wisselwerking tussen mijn publiek en mij.
Vroeger was ik een onderdeel van de escape room expositie van Roos Groothuizen; ‘I want to delete it all, but not now’. Daarna belandde ik op het bureau van Elna hier in Tetem wat heel gezellig was maar ik miste toch het bezoek.
Tijdens mijn tijd in de escape room werd ik aldoor bekeken, opgetild en onderzocht door het publiek. Hoe leuk Elna ook is, na zoveel aandacht voelde ik me op haar bureau toch wel een beetje eenzaam.
Gelukkig zag Elna ook wel in dat zo’n extraverte gulle plant als ik interactie met veel verschillende mensen nodig heeft.
Hoewel ik het jammer vind dat ik Elna nu minder zie, ben ik toch heel blij dat ze mij in het asiel heeft gezet zodat ik zowel digitaal als analoog gezien zal worden.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Je wilt mijn verhaal weten?
Nou, dat is eigenlijk heel simpel. Ik ben gedumpt door de studentenvereniging van de UT. Ik ben niet goed genoeg.
Niet mooi genoeg. Niet slim genoeg. Niet aardig genoeg.
Ze gaven me gewoon geen water meer want ik voldeed niet.
Ik weet het, iedereen wordt wel een keer gedumpt in het leven. Hoe leuk beide partijen onafhankelijk van elkaar ook zijn, de combinatie klopt niet en ze gaan uit elkaar.
n het leven. Hoe leuk beide partijen onafhankelijk van elkaar ook zijn, de combinatie klopt niet en ze gaan uit elkaar. Of iemand komt toch een betere partij tegen. Een naar trekje komt pas later naar voren. De toekomstplannen matchen niet. Zo loopt het leven.
En de studententijd is helemaal een tijd van ontdekken en proberen.
Maar om mij zo lang te martelen, dat is toch wel van een andere orde!
En het was niet 1 student, het was een hele vereniging!
Ik heb nog geluk dat er 1 jongeman was die mij in ieder geval niet dood wilde hebben en me naar het asiel bracht.
Dat betekent toch dat ik écht de moeite niet waard was.
Het moet wel iets vreselijk mis met mij zijn.
Ik houd me maar vast aan het idee dat op elk potje een deksel past en hoop dat er iemand op de wereld is die het wel ziet zitten met mij en mij wil adopteren zodat ik toch nog een mooi lang leven zal hebben.

Mobiel plantenasiel, 26-04-2022

Ik voel me een beetje slapjes.
Eigenlijk al sinds in geboren ben, voel ik me niet helemaal fit.
Raar eigenlijk want mijn broertjes en zusjes zijn allemaal sterk en vitaal en we wonen allemaal onder dezelfde omstandigheden. Onze moeder is hetzelfde.
We krijgen evenveel liefde. De zon schijnt even hard op ons allemaal.
We krijgen allemaal dezelfde hoeveelheid water. En toch voel ik me ziekjes.
Ik kan ook net wat minder dan de anderen. Die groeiden allemaal sneller.
Ze waren allemaal sterker.
En ik kom eigenlijk nooit helemaal mee. Ben altijd de laatste.
Kan het net niet volhouden.
In het begin waren ze heel lief voor me. Moedigden ze me aan. Leefden ze met me mee. Hielpen ze me.
Maar hoe langer het duurde, hoe minder ze me bijstonden.
Ik hield ze op en zij gingen door, zonder mij.
Ik doe écht mij best. Ik doe oefeningen om sterker te worden.
Zorg dat ik elk zonnestraaltje goed opneem.
Drink elke druppel op. Niets helpt. Ik ben nog altijd zwak.
En nu mijn familie me heeft opgegeven, denk ik dat het goed is om in een nieuwe omgeving verder te werken aan herstel.
Ergens waar ze niet weten dat ik altijd slap ben geweest.
Ergens waar ze nog geloven dat ik beter kan worden.
Want hoe ellendig is me ook voel, ik geloof écht dat ik sterker kan worden.

Tetem Enschede, 14-05-2022

Je hebt geen idee hoe opgelucht ik ben dat ik hier in het plantenasiel sta! Ik heb zo’n vreselijke ervaring achter de rug!
Ik ben werkelijk ontsnapt uit de hel!
Ik woonde in een heerlijk huis en groeide en bloeide en was gelukkig. In het huis woonde een oude mevrouw die dol was op planten en dus goed voor mij zorgde. Allemaal helemaal geweldig.
Helaas werd mevrouw zo oud dat ze niet langer voor zichzelf kon zorgen dus ze verkocht haar huis en er kwamen nieuwe mensen in het huis.
En toen ging het mis. Heel erg mis.
Die mensen zelf waren het probleem niet maar die mensen had een kat. En ik ben best katten gewend.
Mijn oude mevrouw had ook katten, hele gezellige katten. Geen probleem. Maar de nieuwe kat in huis was de duivel.
Al op dag 1 begon hij aan mij te eten.
Daar begon het al mee.
Ik vind het niet prettig als er happen uit mij worden genomen.
Dat doet pijn! Dat doet alleen een sadist.
Maar wat nog veel meer pijn deed, was het feit dat die rotkat elke dag op jacht ging.
Hij sleepte muisjes, vogels en een keer zelfs een konijntje mee naar binnen. Speelde er dan mee terwijl die arme dieren in doodsangst waren en at ze vervolgens met huid, haar en veren op
Vreselijk, werkelijk afschuwelijk om mee te maken.
Nou moet je weten dat ik overtuigd vegetariër ben.
Ik weet dat dit bij het natuurlijke gedrag van katten hoort maar toch zag ik het met lede ogen aan.
Pijn in mijn hart deed het me elke keer als die kwelgeest weer met een diertje aan kwam zetten.
Het absolute dieptepunt was dat die moordenaar een muisje ving, het doodde maar niet opat.
Doden om te eten kan ik misschien nog door de vingers zien maar doden om te doden, vind ik walgelijk! En toen presteerde dat misbaksel het ook nog om dat arme beestje naast mij de deponeren zodat ik er constant aan werd herinnerd!
Dat is toch niet te geloven. Wie doet zoiets? Alleen lucifer zelf!
Ik kan je niet vertellen hoe blij ik was toen de mensen mij naar Tetem brachten voor adoptie.
Hopelijk woont er in mijn volgende huis geen kat.
Of een lieve kat. Of een kat die té lui is om te jagen, dat vind ik ook prima! Ik ben niet heel moeilijk!

Mobiel plantenasiel, 10-06-2022

Mijn naam is Senecio en ik ben al heel lang zeer populair. Ik behoor tot de familie Asteracea en ben afkomstig uit het hooggebergte.
Ik houd dan ook van volksmuziek uit het hooggebergte, vooral de muziek uit de Andes vind ik mooi.
Eerst stond ik in een tuincentrum bij de kleine plantjes en dacht dat ik nooit gekozen zou worden omdat ik niet kleurrijk genoeg ben.
Ik stond daar tussen allerlei soorten plantjes en toen kocht iemand mij speciaal om echt ‘gezien’ te worden bij het plantenasiel.
Ik ben tegelijk met twee andere plantjes uit mijn familie aangeschaft, die een ander thuis hebben gevonden. Ik hoop dat zij net zo gelukkig zijn als ik hier in het plantenasiel maar ik zal ze wel gaan missen.
Misschien adopteert iemand mij die meer planten heeft, dat zou ik gezellig vinden.
Het deed me echt bijzonder goed dat ik werd gekozen en dat maakte dat ik echt mijn best wil doen om er zo goed mogelijk uit te zien en zo mooi mogelijk te groeien.
Maar ik hoop wel dat degene die mij adopteert goed voor mij zal zorgen en me niet zomaar in de vuilnisbak zal gooien als ik toch per ongeluk een geel of droog blaadje krijg.

Mobiel plantenasiel, 18-08-2022

SPREAD LEAFDE

Hi, ik ben naar het plantenasiel in Tetem gebracht door Bianca Roos.
Een hele goede plek voor mij want ik heb hier al eerder gewoond en ik was hier gelukkig. Ik was toen onderdeel van een escape room die vorig jaar in Tetem te bezoeken was.
Daarna ben ik, samen met de rest van de escape room, verhuisd naar Utrecht waar we te zien waren tijdens het Nederlands Film Festival.
Ik wil niet opscheppen maar we zijn zelfs genomineerd voor het Gouden Kalf Digitale Cultuur!
Je begrijpt dat ik, als beroemde plant, alle aandacht van de bezoekers van Tetem en het filmfestival Utrecht enorm heb gewaardeerd. Door alle liefde die ze me gaven, ben ik behoorlijk gegroeid.
Helaas heb ik afscheid moeten nemen van mijn vertrouwde escape room en ben ik een beetje depressief geworden.
Ik was gewend aan al die bezoekers en miste de gezelligheid. Mijn bladeren voelden zo zwaar aan ineens dat ze gingen hangen.
Gelukkig heeft Bianca mij toen afgeleverd in het plantenasiel waar ik nu tussen andere planten sta en waar het publiek mij weer bezoekt.
Ik ben hier enorm van opgeknapt en voel me weer helemaal happy en ik kijk uit naar de toekomst.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Mijn allergrootste droom is om uiteindelijk in boom in een jungle te zijn.
Het lijkt me geweldig om tussen de wilde planten en bomen te staan.
Eigenlijk zou ik zelf ook graag wat wilder willen zijn.
Van nature ben ik een tamme huisplant. Mijn hele leven heb ik in hetzelfde huis gewoond en stond op een kast. Er gebeurde nooit wat. Ik zag niets, ik hoorde niets, ik voelde niets.
Heel erg saai.
Het enige dat ik deed was overleven maar dat ging steeds moeilijker en moeilijker. Heel langzaam vloeide het leven uit mij weg en eerlijk gezegd, vond ik dat niet eens zo erg.
Tot het moment dat mijn eigenaar niet meer geloofde in mijn herstel en besloot mij weg te doen. Toen kwam ik voor het eerst die kast af.
Ik werd op een tafel gezet en toen gebeurde er een wonder.
Ik kon naar buiten kijken en zag bomen, gras, bloemen, planten, lucht, zon.
Er ging een hele nieuwe wereld voor mij open. Op dat moment begon mijn droom en ik weet natuurlijk ook wel dat ik nooit een boom kan worden en dat ik nooit in een jungle zal staan maar het is wel fijn om erover te dromen en een beetje wilder zijn, is wel haalbaar. Het was een tragisch moment. Net toen ik op weg was naar de groene afvalcontainer kreeg ik weer zin in het leven.
Maar het lot was mij gunstig gestemd! De buurman van mijn eigenaar kwam op bezoek, zag mij op tafel staan en bood aan om mij aan het plantenasiel te doneren.
En zo geschiede.

Mobiel plantenasiel, 06-09-2022

ALLES IS LEAFDE

Als klein plantje ben ik in 2021 gekocht bij een tuincentrum in Enschede en vandaaruit ben ik naar een kantoor verhuisd.
De koper is helaas mijn familienaam vergeten en kon eigenlijk niet goed voor mij zorgen. Ze vergat mij ook regelmatig water en voedsel te geven zodat ik zelfs uitgedroogd ben.
Mijn groei is totaal vastgelopen. Je ziet dat ook aan mij, ik heb enorm veel potentie maar het is er nog niet uitgekomen.
Behoorlijk triest allemaal maar ik heb op dat kantoor toch ook goede tijden beleefd. Ik ben namelijk een amateur filosoof en denk graag na over de ongrijpbare zaken in het leven. Voor mijzelf had ik de vraag “waartoe ben ik op aarde?” al beantwoord. Ik ben op aarde om mij voort te planten en plezier te brengen aan mijn verzorgers.
Maar toen ik geen water en voedsel meer kreeg en langzaam uitdroogde, keek ik er ineens toch heel anders tegenaan.
Zonder water en voedsel kan ik mij niet voortplanten.
Als mijn verzorgers mij zodanig verwaarlozen dat ik uitgedroogd ben, breng ik ze duidelijk geen plezier. Dit bracht mij in een enorme identiteitscrisis.
Ben ik nutteloos?
Mag ik nog wel bestaan?
Klopt mijn filosofie wel?
En hoe gek het ook klinkt, dit gaf mijn leven weer zin. Ik kan mijn favoriete bezigheid weer oppakken want ik heb nieuwe vragen waar ik mij over kan buigen.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Mijn naam is Chlorophytum.
Een hele mond vol dus noemen ze me meestal Graslelie.
Maar ik heb ook andere bijnamen.
In het Engels word ik ook wel de spider plant, oftewel spinnenplant, genoemd.
Andere namen die in Nederland weleens voor mij worden gebruikt zijn Zebragras, Vliegende Hollander en Sprietplant.
Ik ben zo’n beetje de makkelijkste groen luchtverfrisser die je kan hebben.
Volgens NASA ben ik erg goed in het verwijderen van de schadelijke stoffen benzeen, formaldehyde en koolmonoxide uit de lucht.
Wel tot 95% van alle stofjes in de lucht!
Je hebt alleen wel heel veel luchtzuiverende planten nodig om dit effect te bereiken maar een huis gevuld met Graslelies ziet er vast geweldig uit!
Over de verzorging doe ik niet zo moeilijk; het liefst op een lichte plaats maar in de schaduw kan ook.
Verder wil ik graag 2 keer per week water en eens in de week een lekkere sproeibeurt, maar als je het een keer vergeet is dat ook geen ramp.
Mijn bladeren en dan voornamelijk mijn punten kunnen relatief snel geel worden.
Dit hoort helaas bij mij en is lastig tegen te gaan. Je kunt deze bladeren het beste afknippen, ik zal snel weer nieuwe laten groeien.
Ik sta ook bekend om het gemak waarmee je mij kunt stekken, de stekjes groeien namelijk letterlijk aan mij vast.
Er zal dan een klein kopstekje aan mijn stengel bungelen.
Deze kan je afknippen en in verse potgrond plaatsen om er een nieuwe Graslelie uit te laten groeien.
Mijn wortels liggen in het zuidelijke gebied van Afrika, waar ik in de natuur als bodembedekker groei.
Daar in Afrika komen wel 65 verschillende soorten graslelies voor!
Ik ben wel al een tijdje geleden naar het hoge noorden vertrokken, sinds de 19e eeuw ben ik in onze huiskamers te vinden.
Mensen genieten dus al heel lang van mij en dat doet me goed.

LEAFDE Next, 10-06-2022

Hallo! Wat fijn om je te zien!
Ik ga je mijn verhaal vertellen.
Het eerste dat ik mij herinner is dat ik op een rond tafeltje stond.
Ik stond een beetje achteraan en voor mij lagen tijdschriften en kranten.
De tafel stond in de wachtkamer van een huisartsenpost, tussen 2 stoelen.
Er kwamen dan ook elke dag mensen bij mij zitten.
Het was echt bijzonder leuk om zoveel verschillende mensen te zien; van heel jong tot heel oud met alle mogelijke huidskleuren en haarkleuren en ook een paar kleuren die niet in de natuur voorkomen, mensen die alleen een topje en een korte broek aan hadden en mensen waarvan zelfs de ogen met een sluier bedekt waren.
Mannen, vrouwen, hermafrodieten, non-binairen en mensen in transitie.
Lesbisch, homo, pan, bi, alles daarnaast en daartussen. Iedereen zat in die wachtkamer.
En het viel me altijd op dat hoe verschillend al die mensen aan de buitenkant dan ook waren, ze kwamen allemaal met dezelfde soort klachten.
Ze praten in de wachtkamer over dezelfde soort dingen.
De ouders waren allemaal bezorgd om hun zieke kinderen, partners waren bezorgd om hun zieke geliefde.
Mijn ervaring is dat het menselijk ras misschien heel divers lijkt maar dat mensen in de basis eigenlijk allemaal ongeveer gelijk zijn.
Het was echt een hele fijne plek om te zijn omdat er altijd wel iets gebeurde en ik houd van zo’n levendige omgeving maar helaas zijn er heel veel zieke mensen en moest mijn tafeltje plaatsmaken voor een extra stoeltje.
En toen kwam ik dus in het plantenasiel terecht en tot mijn grote vreugde is dit ook een hele levendige omgeving.
Het is hier zelfs nog leuker want er komen hier net zoveel verschillende mensen alleen zijn die niet ziek en dus vrolijker.
En het allerbeste vind ik nog dat er hier ook een heleboel verschillende planten zijn!

Tetem Enschede, 12-08-2022

Ik ben een banenplant die in juli 2022 begon te groeien aan de stand van mijn moederplant
Het meest verdrietige dat ik ooit heb meegemaakt is de scheiding van mijn moeder.
Vreselijke gebeurtenis die mij nog doet huiveren als ik eraan denk.
Misschien komt dat ook omdat ik zo op mijn moeder lijk, ik heb haar optimistische en easygoing karakter van haar meegekregen.
En ik ben ook net als mamma een doorzetter. Voor een plant prima eigenschappen denk ik.
Mijn ma heeft veel afstammelingen.
Teveel om allemaal voor te zorgen daarom ben ik nu hier. Zodat ik een goed tehuis vind waar ik in een genoeg water,lucht en zonlicht krijg en natuurlijk een mooie grote pot om in te groeien!
Ik hoop trouwens ook dat ze in mijn nieuwe huis lekker podcasts luisteren.
Dan vond ik namelijk altijd heel leuk in mijn oude huis maar meestal hadden ze dan koptelefoons op en dan kreeg ik helaas niets mee, heel af en toe kon ik maar meeluisteren.

Tetem Enschede, 09-09-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik heb me in mijn vorige huis erg eenzaam gevoeld.
Op de vensterbank voor het keukenraam stond ik tussen de andere planten.
We waren met z’n negenen.
Best een flinke groep dus. En toch was ik vreselijk eenzaam.
Dat komt omdat ik volledig genegeerd werd. Niemand zei iets naars.
Ik werd niet gepest.
Maar ik werd nergens mij betrokken.
Mij werd geen vraag gesteld.
Er werd niet gereageerd als ik wat zei.
Geen idee hoe dit kwam.
Ik bedoel, ik zie er toch niet angstaanjagend uit of zo.
En ik heb ook niemand beledigd voor zover ik weet.
Heb over niemand geroddeld.
Doe altijd aardig tegen iedereen.
En toen keek ik mee met een afschuwelijk youtube filmpje van mijn mens.
Een zwart kuikentje werd in een doos vol witte kuikentjes gezet en werd doodgepikt.
Het zag er anders uit en de witte kuikentjes voelden zich bedreigd, vertelde de bioloog.
Toen realiseerde ik me dat ik er ook anders uitzie.
De andere 8 planten hebben bladeren en ik niet. Zou dat het zijn? Ik kon het me niet voorstellen maar kon ook geen andere reden bedenken. Voordat ik erover kon beginnen, zijn we allemaal weggegeven. Sommigen zijn ook hier in het plantenasiel.
Hier staan meer planten zoals ik maar ook de planten met bladeren en iedereen is hier aardig.
Dus ik twijfel nog steeds of het kwam omdat ik anders was of omdat ze me misschien gewoon niet aardig vonden.

Mobiel plantenasiel, 30-07-2022

Bonjour, ik ben Baobab.
Mijn roots liggen in een prachtige botanische tuin in Frankrijk, in de Domaine du Royal – Le jardin des Mediterranees om precies te zijn. Daar heeft mijn mens Liesbeth 4 Baobab zaden gekocht.
Eigenlijk voel ik me nog steeds un peu français hoewel ik nu wel in Nederland woon. Misschien komt dat omdat Liesbeth zo van Frankrijk houdt.
Zijzelf heeft onlangs haar huis in Frankrijk verhuisd en is permanent in Nederland gaan wonen. Net als ik eigenlijk en dat vind ik prettig, dat zorgt voor verbondenheid.
Ik ben in het voorjaar van 2022 dus als zaadje gekocht en heb dapper gestreden om op te komen en te groeien. Dat viel eerlijk gezegd niet mee omdat ik de eerste maanden nog met mijn zaden op mijn hoofd leefde. Maar door de goede zorgen van Liesbeth, ben ik toch al uitgegroeid tot écht plantformaat.
Naast mij is er nog een zaadje opgekomen, mijn broer. Het is bijzonder dat ik en mijn broer bij een vrouw wonen die ook zo’n goede relatie heeft met haar broer Maarten. Dat schept toch een band.
Wij hebben een goed leven bij ons mens.
Naast onze prima locatie in het huis en de fantastische verzorging, is er ook nog regelmatig entertainment.
Ons mens speelt namelijk zeer verdienstelijk piano, soms wel een half uur! Ja, ik realiseer me heel goed dat dit een geweldige luxe is en mijn broer en ik genieten er met volle teugen van.
En als we écht geluk hebben, speelt haar broer mee en dan spelen ze samen de meest prachtige stukken.
Helaas heerst er niet altijd zo’n uitgelaten stemming.
Ons mens gaat regelmatig voor haar werk naar Amsterdam en dan blijven wij alleen met Maarten.
Hij is echt heel aardig hoor maar wel heel erg stil. Eigenlijk net als mijn broer, hij is ook geen prater. Toch is het ook wel goed, doordat het soms zo stil is in huis, waardeer ik Liesbeths levendige gezelschap des te meer.
Maar stille wateren hebben diepe gronden zeggen ze en dat lijkt hier ook het geval.
Soms hoor ik Maarten praten en maak ik me echt enorme zorgen. Hij praat over kleiduiven schieten en ik weet niet precies wat dat is maar het klinkt vreselijk gevaarlijk.
Het is misschien egoïstisch maar mijn broer en ik zijn hier gelukkig en willen hier heel graag eeuwig blijven maar dat kan alleen als de mensen goed voor zichzelf zorgen.

Tetem Enschede, 30-04-2022

SPREAD LEAFDE

Ik sta hier in het plantenasiel omdat mijn verzorgster door haar man is vermoord.
Femicide, ook wel vrouwenmoord, is een term voor het doden van een vrouw omdat ze vrouw is.
Nederland staat in Europa in de top 3 van landen waar femicide het meeste voorkomt, als je kijkt naar het aantal moorden afgezet tegen het aantal inwoners van een land.
Elke 8 dagen wordt er in ons land een vrouw vermoord omdat ze vrouw is. Dit vind ik zo schokkend en heel veel mensen weten dit helemaal niet.
Ik ben dus echt een feministe.
Als je mij adopteert hoop ik dat je mij gelijkwaardig behandeld. Sommigen denken dat alle feministen mannenhaters zijn, dat ben ik in ieder geval niet. Alle planten moeten gelijkwaardig behandeld worden, ook mannen! Dus een man is van harte welkom om mij te adopteren.
Maar ik geef toch maar even mijn blik op de beweging weer zodat er geen misverstanden zijn bij een eventuele adoptie.
Helaas is het nog altijd zo dat mannelijke planten meer voedingsstoffen krijgen dan vrouwelijke planten terwijl van vrouwelijke planten wel verwacht wordt dat ze net zo hard groeien.
Mannelijke planten krijgen altijd de beste plekken in het huis zodat zij in de beste omstandigheden krijgen om te groeien en bloeien.
De vrouwelijke planten krijgen dan de plekjes die over zijn.
Als een mannelijk plant bloeit krijgt hij alle lof terwijl als een vrouwelijk plant bloeit dat de normaalste zaak van de wereld is.
Mannelijke planten krijgen eerst de benodigde hoeveelheid water uit de gieter en wat over blijft wordt een beetje verdeeld tussen de vrouwelijke planten en er wordt niet gekeken naar wat de vrouw eigenlijk nodig heeft aan water.
Dit is voor mij onacceptabel.
Ik eis gelijke behandeling.
Hopelijk is er iemand die er net zo over denkt. Iemand die het helemaal niet uitmaakt of ik nu vrouwelijk, mannelijk iets daartussen in of onzijdig ben maar alleen kijkt naar wat ik als plant te bieden heb. Door zo iemand wil ik heel graag geadopteerd worden.
Door zo iemand wil ik heel graag geadopteerd worden.

Tetem Enschede, 10-06-2022

In het voorjaar van 2022 ben ik geboren in Borne. Froukje nam mij over van een kweker.
Het was liefde op het eerste gezicht omdat ik toen prachtige roze bloemen had.
Maar helaas ging het eigenlijk al vanaf het begin mis. Froukje en ik waren geen goede match. Op de een of andere manier begrepen we elkaar gewoon niet.
Ze heeft mijn verzorging nooit onder de knie gekregen.
Dan werd mij duidelijk toen vrienden van Froukje op mij pasten toen zij op vakantie was.
Ik kreeg ineens de juiste hoeveelheid water en bloeide even helemaal op.
Tot Froukje weer thuis kwam. Toen ging het weer mis.
Toen duidelijk werd dat we nooit aan elkaar zouden wennen, heeft Froukje me naar het plantenasiel gebracht.
Ze hoopt dat een nieuwe familie wel bij mij past en ervoor kan zorgen dat ik weer ga bloeien.

Tetem Enschede, 26-08-2022

Ik ben een Alocasia. Ze noemen mij ook wel Taro en Olifantsoor.
Zelf vind ik die laatste naam het leukst. Doet me toch een beetje denken aan mijn Aziatische roots.
In het wild kunnen de bladeren van een Alocasia wel anderhalve meter worden al is dat voor een kamerplant natuurlijk niet aan de orde maar als je mij regelmatig verpot word ik wel een stuk groter dan ik nu ben.
Het heeft overigens meer voordelen om mij te verpotten.
Als er ruimte is in de pot, komen er vanzelf jonge plantjes tevoorschijn. Wanneer die plantjes vier blaadjes hebben, kun je ze van mij wegsnijden en heb je een nieuwe Alocasia. Het is een prettige idee dat ik mijn mens kan voorzien van een hele vensterbank vol met mijn nageslacht.
Om goed te kunnen functioneren heb ik veel water nodig maar ik tolereer geen wateroverlast. Voor mijn gezondheid is het belangrijk dat er geen water op mijn bladeren blijft liggen. Maar als ik te weinig water krijgt gaan mijn bladeren hangen. Dat is ook niet echt prettig.
Ik ben gevoelig maar ben ook licht giftig. Kinderen en huisdieren mogen mijn bladeren en zaden niet in hun mond stoppen.
Als ze dat wel doen krijgen ze gastro-intestinale problemen. Omdat ik eigenlijk ook liever niet heb dat mensen teveel aan mij zitten vind ik dit wel prettig. Zo houd iedereen een beetje zijn handen thuis.
Zoals vermeld kom ik van origine uit Azië maar zelf ben ik geboren en getogen de Sluiskade in Almelo.
Ik heb daar een fijne tijd gehad tot ze daar begonnen de bouwen. Het is er nu een grote stofbende.
Gelukkig ben ik na wat omzwervingen terecht gekomen bij het planetenasiel.
Een prima plek maar het grote nadeel is dat ik nu in Enschede woon. Ik hoop op een dag terug te keren naar Almelo

Tetem Enschede, 04-09-2022

Hoi hoi! Gezellig dat je naar me komt kijken.
Ik zal je een beetje over mijzelf vertellen en over hoe ik hier zo terecht kwam.
Ik ben een Monstera Monkey Leaf. Grappige naam hé.
Ik ben een hangplant en kom oorspronkelijk uit Mexico.
Nou ja, ikzelf niet maar mijn voorouders. Ik ben gewoon geboren in een tuincentrum hier in de buurt.
Toen ik werd gekocht was ik nog een stuk kleiner. De oma van Mare kocht mij om me als cadeau aan Mare te geven.
Oma had me voorzichtig ingepakt en ik weet nog het moment dat Mare me uitpakte en ik de blijdschap op het gezicht zag.
Mare heeft me altijd goed verzorgd en praatte ook altijd tegen me over de belevenissen van de dag. Heel gezellig.
Mare’s grootste hobby was voetballen dus Mare praatte veel over de trainingen en wedstrijden.
Maar het probleem was, dat Mare ook in huis voetbalde.
Eigenlijk wel elke dag. En toch zeker 4 keer in de week raakte die voetbal mij en viel ik om. Ik heb oneindig vaak op de grond gelegen totdat moeder het helemaal zat was.
Zij dwong Mare een keuze te maken; of stoppen met voetballen in de kamer of ik het huis uit.
Tuurlijk koos Mare eerst stoppen met voetballen in de kamer maar deed dat vervolgens toch. En hier sta ik dan.
In een plantenasiel.
Ik hoop dat ik word geadopteerd door een kind dat niet van voetballen houdt.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

LEAFDE Next, 17-06-2022

ALLES IS LEAFDE