Plantenoverzicht - LEAFDE plantenasiel

Hoi hoi, ik ben Mimi! Ik ben 3 jaar geleden geboren in Intratuin.
Ik ben een echte meisjesplant en was blij toen ik bij Arjens gezin kwam wonen want daar woont ook Roos, het leukste meisje dat ik ken!
Nou moet je niet denken dat ik alleen van roze hou of al die andere stomme vooroordelen.
Meisjes zijn meer dan dat. Sommigen houden van roze en anderen houden van zwart. Sommigen houden van jurken en anderen van broeken. Sommigen houden van poppen en anderen houden van auto’s. Sommigen willen juf worden en anderen willen marinier worden.
Sommigen houden van liefdesliedjes en ik bijvoorbeeld hou van Rock&Roll.
En dat is allemaal oké. Iedereen mag zichzelf zijn. Wie je ook bent en waar je ook van houdt.
Soms hebben meisjes het idee dat ze moeten voldoen aan een standaard.
Soms denken ze dat meisjes zich op een bepaalde manier moeten gedragen.
Maar dat is dus absolute onzin.
Niets hoeft. Alles mag.
Ikzelf hou heel veel van lachen. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
En dat is wat ik zo leuk vind aan Roos; zij houdt ook van lachen.
Ze vertelt me soms moppen en dan kom ik niet meer bij. Ik ga haar dus heel erg missen
Roos vindt het ook heel jammer dat ik weg ga.
Ze zei me dat ze hoopte dat er mensen zijn die echt iets met me gaan doen.
Misschien een andere gezellig gezin met dochters?
Waar genoeg plek voor mij is om nog groter te groeien.

LEAFDE Next, 09-01-2022

Hallo ik wil je graag mijn verhaal vertellen. Misschien had je me al herkent, ik ben een wilde bananenplant.
Ik was dol op mijn eerste mens. Hij zorgde goed voor me, was een leuk mens en bracht veel gezelligheid in mijn leven.
Maar helaas ging hij verhuizen naar St Maarten en dat is best ver weg. Naast het feit dat zo’n lange reis niet goed zou zijn voor mijn gezondheid, zou het natuurlijk ook een beetje raar zijn om mij, een bananenplant, mee te nemen naar een tropisch land.
Ik bedoel, er zijn waarschijnlijk miljoenen bananenplanten op St Maarten! Nee, ik was echt blij dat hij besloot dat ik hier mocht blijven!
Dat was niet gebeurd als Moniek, zijn schoonzus, mijn mens niet had overgehaald.
Op 14 augustus 2009 heeft ze tijdens een bruiloft in Gruitrode, België mijn mens ervan overtuigd dat het voor iedereen het beste was als zij mij zou adopteren. Later vertelde ze me dat ze al heel lang een oogje op mij had en meteen haar kans aangreep om mij in huis te nemen.
Ik kan je wel vertellen dat ik bijzonder gelukkig ben bij Moniek.
En gelukkige planten krijgen baby’s en in mijn geval, heel erg veel baby’s. Een deel van mijn nakomelingen zijn weggegeven, aan familieleden en vrienden. Het zou onmogelijk zijn om ze allemaal te houden, dan zou mijn mens in een jungle wonen in plaats van een huis.
Maar gelukkig wonen er toch ook nog een aantal baby’s gezellig bij Moniek en mij.
Zoals gezegd, ik was dol op mijn eerste mens en ben dan ook bijzonder blij dat mijn beiden mensen nog af en toe contact met elkaar hebben zodat ik mee kan luisteren als ze met elkaar bellen.
Nou ja, ik houd hoe dan ook van pratende mensen. Ik vind het dan ook heel leuk als er bezoek komt en gelukkig heeft mijn mens een paar nogal gezellige en heerlijk luidruchtige vriendinnen en als zij langskomen wordt er gegarandeerd veel gelachen, soms gekookt en altijd gedronken.
Soms komt er ook een man genaamd Joep op bezoek. Hoe dat precies in elkaar steekt, weet ik nog niet, ik krijg er maar geen hoogte van.
Ze spelen vaak een spelletje en ik houd van spelletjes maar die Joep kan niet goed tegen zijn verlies. In ieder geval, zo komt het op mij over. Ik sta net je beetje te ver weg om helemaal zeker te weten of dit de juiste interpretatie is.
Moniek houdt echt van mij. Precies zoals ik ben. Het zit zo, ik zweet nogal veel.
Van dat plakkerige zweet dat in dikke druppels op de vloer terecht komt. Ik schaam me dood. En het ergste is nog wel dat mijn zweet mieren aantrekt. Het is mijn ervaring dat mensen niet van mieren in huis houden en ik vind het dan ook zo vervelend.
Maar Moniek heeft er helemaal geen moeite mee.
Ze vindt het zelfs leuk dat ik zweet want dat laat zien dat ik echt leef en van die mieren heeft ze helemaal geen last, zegt ze, omdat die toch rond mij heen hangen en niet verder het huis in gaan.
Wat een heerlijk mens is ze toch, mijn Moniek. Ik hoop hier dan ook de rest van mijn leven te slijten.

Tetem Enschede, 20-05-2022

Oh, hello there!
Who are you?
Did you know I am a royal plant?
I’ve been born and raised at the Castle of Twickel where I was part of the collection of a very loving gardener.
Six years ago my current caretaker – I will call her the witch – fell in love with my extraterrestrial appearance and took me home to a house that always smelled so lovely!
Little did we know about the journey we would have together.
Over the years I’ve given life to quite some offspring.
Some could stay with us, and some would be rehomed at kind and loving family and friends of the witch.
Two years ago, my wife and I had grown out of our jacket.
After delivering so much offspring and drinking so much water, our outer shell got a bit too tight for our size.
We literally cracked open like a hatching egg and finally showed our little secret: we were two, not one.
Of course we were, don’t you know where children come from?
Soon, our pot became too small for the whole family (we were four by now) and that is when the witch decided to separate us: my wife and our little baby stayed together in our old pot, I moved to my own big pot and our oldest son got a small pot of his own.
For a while we were standing next to each other in the windowsill, watching over what happened outside.
Embracing each other with our tentacles, we still felt very connected.
Until one day.
With her careful and gentle hands, the witch started unraveling our tentacles.
She discovered my longest sprout was over 5 meters tall.
I felt so proud of my long hair!
Then when this was done, she moved my son and me to some giant black building, into a room that had a sense of familiarity to me, because it felt a bit like home.
I was first placed on a big table together with all kinds of plants I didn’t know yet, and worst of all, my son was so far away from me I couldn’t reach him with my tentacles!
But he seemed okay, embraced this new step in our life and next thing I know he made some friends already.
After a few sessions of restructuring the plants and the furniture, the witch now seems to approve with our current place.
I am happy she is still around to take care of us.
My son and I are doing very well: we enjoy our father-son time a lot.
The view on the Stationsplein is much more entertaining than the view we had at home.
The evening sun is lovely.
It can be a bit lonely when the witch is not around for a few days, and of course I miss my wife and daughter, but the witch tells me they are doing fine and assures me to reunite us at some point.
For now, I enjoy being the Watchers of the Station Square together with my son and let my tentacles crawl across the window happily and blooming.

Creatieve Broedplaats WARP, 14-07-2022

Als klein plantje ben ik in 2021 gekocht bij een tuincentrum in Enschede en vandaaruit ben ik naar een kantoor verhuisd.
De koper is helaas mijn familienaam vergeten en kon eigenlijk niet goed voor mij zorgen. Ze vergat mij ook regelmatig water en voedsel te geven zodat ik zelfs uitgedroogd ben.
Mijn groei is totaal vastgelopen. Je ziet dat ook aan mij, ik heb enorm veel potentie maar het is er nog niet uitgekomen.
Behoorlijk triest allemaal maar ik heb op dat kantoor toch ook goede tijden beleefd. Ik ben namelijk een amateur filosoof en denk graag na over de ongrijpbare zaken in het leven. Voor mijzelf had ik de vraag “waartoe ben ik op aarde?” al beantwoord. Ik ben op aarde om mij voort te planten en plezier te brengen aan mijn verzorgers.
Maar toen ik geen water en voedsel meer kreeg en langzaam uitdroogde, keek ik er ineens toch heel anders tegenaan.
Zonder water en voedsel kan ik mij niet voortplanten.
Als mijn verzorgers mij zodanig verwaarlozen dat ik uitgedroogd ben, breng ik ze duidelijk geen plezier. Dit bracht mij in een enorme identiteitscrisis.
Ben ik nutteloos?
Mag ik nog wel bestaan?
Klopt mijn filosofie wel?
En hoe gek het ook klinkt, dit gaf mijn leven weer zin. Ik kan mijn favoriete bezigheid weer oppakken want ik heb nieuwe vragen waar ik mij over kan buigen.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Zoals je ziet, ben ik dus een stekje.
Mijn moederplant woont nog bij mijn mens Jelkse maar ik ben afgestaan in de hoop dat iemand anders blij met me zal zijn en dat ik uit zal groeien tot een grote plant.
Ik hoop trouwens wel dat ik gauw heel hard groei en dat ik flink wat lange stengels krijg want mijn liefste wens in de hele wereld is dat ik écht kan headbangen.
Ja, ik ben een hardcore Metal fan. Ik probeer wel te headbangen maar dat lukt nu nog niet zo goed.
Het is trouwens wel spannend om te verhuizen, leuk spannend.
Ik ben toch zooooo benieuwd waar ik terecht zal komen.
Ik vind echt alles goed, als er maar een hond in mijn nieuwe huis woont.
De hond in Jelske’s huis was altijd zo gezellig en speels. Ik ben wel een keer omgevallen door een bal, tijdens het spelen van de hond.
Maar dat was per ongeluk hoor.
Dus ik was wel geschrokken maar vond het niet zo erg. Ik mis die hond.
Soms sprong er aan de andere kant van het glas een kat op de vensterbank die dan tegen mij begon te hissen.
Dat was zo verschrikkelijk eng, dat kan ik niet vertellen. Maar de hond kwam mij dan altijd redden en blafte tegen de kat zodat die er snel vandoor ging.
Die hond is echt een held.
Dus hopelijk woont er in mijn nieuwe huis ook zo’n redder in nood.
Of misschien wel meerdere honden, hoe leuk zou dat zijn! Oh en ik hoop natuurlijk ook dat ze in mijn nieuwe huis ook van Metal houden. Stel je voor dat ik nooit meer zou kunnen headbangen, dat zou werkelijk dramatisch zijn.
Nou, duimen maar.

Tetem Enschede, 11-02-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik had in mijn oude leven nogal wat vrije tijd om handen.
Natuurlijk moest ik drinken, plantenvoeding opnemen en groeien maar daarnaast had ik tijd genoeg om een spelletje te spelen.
Helaas stond ik alleen op de vensterbank en er waren dus geen andere planten om samen mee te spelen. Maar omdat ik voor het raam stond, kon ik mezelf wel bezighouden.
Ik herkende de honden, katten en mensen die vaak langs mijn raam liepen. Elke keer als er een bekende voorbij kwam, ging ik bedenken waar die naartoe ging en waarom. Dit werd echter wel een beetje saai want het waren steeds dezelfde dieren die voorbij kwamen.
Andere dagen hield ik mij bezig met het tellen van de verschillende kleuren auto’s die voorbij kwamen. Vroeger kon elke kleur winnen en was het dus altijd spannend maar de laatste jaren won de kleur wit eigenlijk altijd dus dat werd ook minder leuk.
Ik luisterde ook heel graag naar de radio.
Mijn baasjes waren Kevin en Olaf. Kevin zette altijd de radio aan. Dat vond ik heel fijn. Olaf zette altijd zijn eigen playlist op met hele vreselijke muziek, je kon het niet eens muziek noemen; het was herrie.
Helaas is Kevin verhuisd en woonde ik ineens alleen met Olaf.
Toen begon ik toch andere planten om me heen te missen maar wist niet wat ik daaraan moest doen.
Tot op een dag Annemieke langskwam en vertelde over het plantenasiel. Ineens wist ik wat ik moest doen; mijn bladeren verliezen zodat Olaf mij niet meer zo mooi vond en mij zou doneren aan het plantenasiel!
Het duurde even maar het is gelukt! Hoera!
Ik denk dat mensen die een plantenasiel bezoeken heel erg veel van planten houden en ook al heel veel planten in huis hebben. Dus mijn plan is nu om goed aan te sterken zodat een plantenliefhebber mij adopteert en ik de rest van mijn leven tussen andere planten kan wonen.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Prettig om kennis te maken!
Wij zijn Anne, Bryan en Corrie.
We zijn een drieling zoals je ziet.
Het is duidelijk dan we geen 1 eiige drieling zijn al lijken Corrie en ik wel erg op elkaar.
We voelen ons enorm met elkaar verbonden en weten altijd wat de anderen denken.
In 2021 zijn wij geboren in Tubbergen en we woonden bij Jelske in huis.
Daar waren we ook heel gelukkig.
We waren altijd samen en hadden het heel gezellig.
We houden alle 3 van klassieke muziek maar als ik jazz hoor, voel ik de energie stromen dus dat is toch mijn lievelingsmuziek.
Bryan gaat helemaal voor Hollandse hits terwijl Corrie een echte popmuziek liefhebber is.
Ikzelf sta het liefst in de volle zon; als het nacht is, is er al schaduw genoeg vind ik maar Corrie en Bryan die vinden een beetje schaduw overdag wel prettig.
Tja, uiteindelijk gaat het erom dat we goed groeien en dat is toch op een lichte plek maar niet in direct zonlicht.
Bryan drinkt meer dan Corrie en mij.
We houden niet van te veel water.
Een beetje vochtige grond vinden we prima maar natte grond is niet goed, dan gaan onze bladeren hangen en verkleuren.
Zo lang we ons kunnen herinneren zijn we heel nieuwsgierig naar alles en iedereen.
Als Jelske op vakantie ging, waren we altijd vreselijk jaloers.
Wij wilden ook op reis, ikzelf droom van Kenia,
Bryan’s favoriete land is Peru en Corrie wil graag naar Nieuw Zeeland.
Daarom zijn we ook zo blij dat we nu hier zijn.
Het is heel leuk om op avontuur te zijn maar wel met z’n 3en!
Samen willen we doorgroeien tot grote sterke planten.
Alle 3 willen we later ook graag een eigen familie.
Lieve stekjes grootbrengen die dan ook weer schattige stekjes krijgen.
En dan de Provincie door.
Liefde en gezelligheid brengen in heel de Provincie, dat zou toch fantastisch zijn!
Maar nu is het eerst tijd voor avontuur.
We zijn nu net begonnen met onze reis en hopen veel leuke planten, dieren en mensen te ontmoeten en mooie verhalen te horen voor we ons definitief op een vensterbank settelen.

Mobiel plantenasiel, 14-07-2022

SPREAD LEAFDE

Hallo! Wat fijn dat je mij komt bezoeken. Ik vind het heerlijk als mensen naar mij kijken want daar word ik vrolijk van.
Ik hoop dat mijn bezoekers ook blij worden van mij.
Dat ik hun dag mag versieren.
Het mooiste vind ik het als ze naar me kijken en me dan vertellen welke leuke dingen ze die dag hebben gedaan of nog gaan doen. Daar word ik dan weer nog gelukkiger van, een wisselwerking tussen mijn publiek en mij.
Vroeger was ik een onderdeel van de escape room expositie van Roos Groothuizen; ‘I want to delete it all, but not now’. Daarna belandde ik op het bureau van Elna hier in Tetem wat heel gezellig was maar ik miste toch het bezoek.
Tijdens mijn tijd in de escape room werd ik aldoor bekeken, opgetild en onderzocht door het publiek. Hoe leuk Elna ook is, na zoveel aandacht voelde ik me op haar bureau toch wel een beetje eenzaam.
Gelukkig zag Elna ook wel in dat zo’n extraverte gulle plant als ik interactie met veel verschillende mensen nodig heeft.
Hoewel ik het jammer vind dat ik Elna nu minder zie, ben ik toch heel blij dat ze mij in het asiel heeft gezet zodat ik zowel digitaal als analoog gezien zal worden.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Mijn mensen hebben mij speciaal uitgekozen omdat ik een beetje een mengeling van hun was.
Ik was hun eerste plant samen.
Mijn grote mens is een lang en statig en haar lievelingskleur is groen.
Mijn blonde mens heeft heel kort stekelig haar en ze heeft een heel makkelijk karakter.
En daarom hebben ze mij gekozen uit alle planten uit het tuincentrum.
Leuk hé! Ze zeggen wel vaker dat honden op hun baasje lijken maar van planten had ik dat nog nooit gehoord. En toen werd ik zelf zo’n plant. Toen ze gingen verhuizen heel ver hier vandaan, brachten ze mij naar het plantenasiel. Ik hoop dat ik ook lijk op mijn volgende baasje maar dan niet omdat degene die mij adopteert een stekelig karakter heeft, dat zou zo’n cliché zijn!

Mobiel plantenasiel, 06-05-2022

Prettig om kennis te maken!
Wij zijn Anne, Bryan en Corrie.
We zijn een drieling zoals je ziet.
Het is duidelijk dan we geen 1 eiige drieling zijn al lijken Corrie en ik wel erg op elkaar.
We voelen ons enorm met elkaar verbonden en weten altijd wat de anderen denken.
In 2021 zijn wij geboren in Tubbergen en we woonden bij Jelske in huis.
Daar waren we ook heel gelukkig.
We waren altijd samen en hadden het heel gezellig.
We houden alle 3 van klassieke muziek maar als ik jazz hoor, voel ik de energie stromen dus dat is toch mijn lievelingsmuziek.
Bryan gaat helemaal voor Hollandse hits terwijl Corrie een echte popmuziek liefhebber is.
Ikzelf sta het liefst in de volle zon; als het nacht is, is er al schaduw genoeg vind ik maar Corrie en Bryan die vinden een beetje schaduw overdag wel prettig. Tja, uiteindelijk gaat het erom dat we goed groeien en dat is toch op een lichte plek maar niet in direct zonlicht.
Bryan drinkt meer dan Corrie en mij.
We houden niet van te veel water. Een beetje vochtige grond vinden we prima maar natte grond is niet goed, dan gaan onze bladeren hangen en verkleuren.
Zo lang we ons kunnen herinneren zijn we heel nieuwsgierig naar alles en iedereen.
Als Jelske op vakantie ging, waren we altijd vreselijk jaloers.
Wij wilden ook op reis, ikzelf droom van Kenia, Bryan’s favoriete land is Peru en Corrie wil graag naar Nieuw Zeeland.
Daarom zijn we ook zo blij dat we nu hier zijn. Het is heel leuk om op avontuur te zijn maar wel met z’n 3en!
Samen willen we doorgroeien tot grote sterke planten.
Alle 3 willen we later ook graag een eigen familie.
Lieve stekjes grootbrengen die dan ook weer schattige stekjes krijgen. En dan de Provincie door.
Liefde en gezelligheid brengen in heel de Provincie, dat zou toch fantastisch zijn!
Maar nu is het eerst tijd voor avontuur.
We zijn nu net begonnen met onze reis en hopen veel leuke planten, dieren en mensen te ontmoeten en mooie verhalen te horen voor we ons definitief op een vensterbank settelen.

Tetem Enschede, 26-08-2022

ALLES IS LEAFDE

Ik ben zo verdrietig en ik weet eigenlijk niet goed waarom.
Vroeger was ik best een vrolijke plant maar de laatste tijd valt het leven me zwaar.
De dingen die ik altijd zo leuk vond, brengen me geen plezier meer.
Heel langzaam sloop het erin. Steeds minder lol. Steeds minder interesse.
Steeds minder energie.
Ik voel me afgestompt.
Langzaam gingen mijn bladeren hangen en vielen zelfs af.
Ik voel me ook schuldig dat ik zo ben.
Ik heb geen enkele reden om niet gelukkig te zijn. Andere planten hebben het veel zwaarder.
En hoewel ik me dat besef, kan ik er niets aan doen dat ik me zo triest en dood van binnen voel.
Het duurt nu al een hele tijd. Die leegte in mij groeit en groeit.
De enige manier om dit troosteloze gevoel van mij af te zetten, lijkt mij adoptie. Een andere uitweg zie ik niet mer.
Een nieuw begin in een nieuwe omgeving.
Alles achter me laten en opnieuw beginnen. Daar hoop ik op en klamp ik me nu maar aan vast.

Tetem Enschede, 09-07-2022

Je hebt geen idee hoe opgelucht ik ben dat ik hier in het plantenasiel sta! Ik heb zo’n vreselijke ervaring achter de rug!
Ik ben werkelijk ontsnapt uit de hel!
Ik woonde in een heerlijk huis en groeide en bloeide en was gelukkig. In het huis woonde een oude mevrouw die dol was op planten en dus goed voor mij zorgde. Allemaal helemaal geweldig.
Helaas werd mevrouw zo oud dat ze niet langer voor zichzelf kon zorgen dus ze verkocht haar huis en er kwamen nieuwe mensen in het huis.
En toen ging het mis. Heel erg mis.
Die mensen zelf waren het probleem niet maar die mensen had een kat. En ik ben best katten gewend.
Mijn oude mevrouw had ook katten, hele gezellige katten. Geen probleem. Maar de nieuwe kat in huis was de duivel.
Al op dag 1 begon hij aan mij te eten.
Daar begon het al mee.
Ik vind het niet prettig als er happen uit mij worden genomen.
Dat doet pijn! Dat doet alleen een sadist.
Maar wat nog veel meer pijn deed, was het feit dat die rotkat elke dag op jacht ging.
Hij sleepte muisjes, vogels en een keer zelfs een konijntje mee naar binnen. Speelde er dan mee terwijl die arme dieren in doodsangst waren en at ze vervolgens met huid, haar en veren op
Vreselijk, werkelijk afschuwelijk om mee te maken.
Nou moet je weten dat ik overtuigd vegetariër ben.
Ik weet dat dit bij het natuurlijke gedrag van katten hoort maar toch zag ik het met lede ogen aan.
Pijn in mijn hart deed het me elke keer als die kwelgeest weer met een diertje aan kwam zetten.
Het absolute dieptepunt was dat die moordenaar een muisje ving, het doodde maar niet opat.
Doden om te eten kan ik misschien nog door de vingers zien maar doden om te doden, vind ik walgelijk! En toen presteerde dat misbaksel het ook nog om dat arme beestje naast mij de deponeren zodat ik er constant aan werd herinnerd!
Dat is toch niet te geloven. Wie doet zoiets? Alleen lucifer zelf!
Ik kan je niet vertellen hoe blij ik was toen de mensen mij naar Tetem brachten voor adoptie.
Hopelijk woont er in mijn volgende huis geen kat.
Of een lieve kat. Of een kat die té lui is om te jagen, dat vind ik ook prima! Ik ben niet heel moeilijk!

Mobiel plantenasiel, 10-06-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Bonjour, ik ben Baobab.
Mijn roots liggen in een prachtige botanische tuin in Frankrijk, in de Domaine du Royal – Le jardin des Mediterranees om precies te zijn. Daar heeft mijn mens Liesbeth 4 Baobab zaden gekocht.
Eigenlijk voel ik me nog steeds un peu français hoewel ik nu wel in Nederland woon. Misschien komt dat omdat Liesbeth zo van Frankrijk houdt.
Zijzelf heeft onlangs haar huis in Frankrijk verhuisd en is permanent in Nederland gaan wonen. Net als ik eigenlijk en dat vind ik prettig, dat zorgt voor verbondenheid.
Ik ben in het voorjaar van 2022 dus als zaadje gekocht en heb dapper gestreden om op te komen en te groeien. Dat viel eerlijk gezegd niet mee omdat ik de eerste maanden nog met mijn zaden op mijn hoofd leefde. Maar door de goede zorgen van Liesbeth, ben ik toch al uitgegroeid tot écht plantformaat.
Naast mij is er nog een zaadje opgekomen, mijn broer. Het is bijzonder dat ik en mijn broer bij een vrouw wonen die ook zo’n goede relatie heeft met haar broer Maarten. Dat schept toch een band.
Wij hebben een goed leven bij ons mens.
Naast onze prima locatie in het huis en de fantastische verzorging, is er ook nog regelmatig entertainment.
Ons mens speelt namelijk zeer verdienstelijk piano, soms wel een half uur! Ja, ik realiseer me heel goed dat dit een geweldige luxe is en mijn broer en ik genieten er met volle teugen van.
En als we écht geluk hebben, speelt haar broer mee en dan spelen ze samen de meest prachtige stukken.
Helaas heerst er niet altijd zo’n uitgelaten stemming.
Ons mens gaat regelmatig voor haar werk naar Amsterdam en dan blijven wij alleen met Maarten.
Hij is echt heel aardig hoor maar wel heel erg stil. Eigenlijk net als mijn broer, hij is ook geen prater. Toch is het ook wel goed, doordat het soms zo stil is in huis, waardeer ik Liesbeths levendige gezelschap des te meer.
Maar stille wateren hebben diepe gronden zeggen ze en dat lijkt hier ook het geval.
Soms hoor ik Maarten praten en maak ik me echt enorme zorgen. Hij praat over kleiduiven schieten en ik weet niet precies wat dat is maar het klinkt vreselijk gevaarlijk.
Het is misschien egoïstisch maar mijn broer en ik zijn hier gelukkig en willen hier heel graag eeuwig blijven maar dat kan alleen als de mensen goed voor zichzelf zorgen.

Tetem Enschede, 30-04-2022

Ik heb me in mijn vorige huis erg eenzaam gevoeld.
Op de vensterbank voor het keukenraam stond ik tussen de andere planten. We waren met z’n negenen.
Best een flinke groep dus. En toch was ik vreselijk eenzaam.
Dat komt omdat ik volledig genegeerd werd.
Niemand zei iets naars.
Ik werd niet gepest.
Maar ik werd nergens mij betrokken.
Mij werd geen vraag gesteld.
Er werd niet gereageerd als ik wat zei.
Geen idee hoe dit kwam.
Ik bedoel, ik zie er toch niet angstaanjagend uit of zo.
En ik heb ook niemand beledigd voor zover ik weet.
Heb over niemand geroddeld. Doe altijd aardig tegen iedereen.
En toen keek ik mee met een afschuwelijk youtube filmpje van mijn mens.
Een zwart kuikentje werd in een doos vol witte kuikentjes gezet en werd doodgepikt.
Het zag er anders uit en de witte kuikentjes voelden zich bedreigd, vertelde de bioloog.
Toen realiseerde ik me dat ik er ook anders uitzie.
De andere 8 planten hebben bladeren en ik niet.
Zou dat het zijn?
Ik kon het me niet voorstellen maar kon ook geen andere reden bedenken.
Voordat ik erover kon beginnen, zijn we allemaal weggegeven.
Sommigen zijn ook hier in het plantenasiel.
Hier staan meer planten zoals ik maar ook de planten met bladeren en iedereen is hier aardig.
Dus ik twijfel nog steeds of het kwam omdat ik anders was of omdat ze me misschien gewoon niet aardig vonden.

LEAFDE Next, 07-10-2022

SPREAD LEAFDE

Mijn naam is Senecio en ik ben al heel lang zeer populair. Ik behoor tot de familie Asteracea en ben afkomstig uit het hooggebergte.
Ik houd dan ook van volksmuziek uit het hooggebergte, vooral de muziek uit de Andes vind ik mooi.
Eerst stond ik in een tuincentrum bij de kleine plantjes en dacht dat ik nooit gekozen zou worden omdat ik niet kleurrijk genoeg ben.
Ik stond daar tussen allerlei soorten plantjes en toen kocht iemand mij speciaal om echt ‘gezien’ te worden bij het plantenasiel.
Ik ben tegelijk met twee andere plantjes uit mijn familie aangeschaft, die een ander thuis hebben gevonden. Ik hoop dat zij net zo gelukkig zijn als ik hier in het plantenasiel maar ik zal ze wel gaan missen.
Misschien adopteert iemand mij die meer planten heeft, dat zou ik gezellig vinden.
Het deed me echt bijzonder goed dat ik werd gekozen en dat maakte dat ik echt mijn best wil doen om er zo goed mogelijk uit te zien en zo mooi mogelijk te groeien.
Maar ik hoop wel dat degene die mij adopteert goed voor mij zal zorgen en me niet zomaar in de vuilnisbak zal gooien als ik toch per ongeluk een geel of droog blaadje krijg.

Mobiel plantenasiel, 18-08-2022

Ik ga je even wat over mij en mijn soort vertellen zodat jij begrijpt hoe bijzonder ik eigenlijk ben. Ik denk dat dat nodig is want we zijn behoorlijk populair en overal te vinden dus niet echt exclusief maar dat is een goed ding, let maar op.
Mijn naam is Sanseveria.
Ze noemen mij ook wel vrouwentong, in Groot Brittannië zelfs schoonmoedertong, wat ik echt niet snap.
Ik ben niet eens een vrouw en ik lijk niets op een tong. Mensen zijn raar.
Ik ben in 2016 gekocht bij een supermarktketen maar eerlijk gezegd ben ik op mijn koper uitgekeken.
Zoals gezegd, mensen zijn raar.
Blijkbaar vond ze mij ook niet leuk meer en daarom sta ik hier dus nu in het plantenasiel zodat iemand mij kan adopteren die om kan gaan mij mijn eigengereide en stekelige karakter.
Om dat te bewerkstelligen zal ik nu iets over mijn soort vertellen.
Wij zijn echte helden in het zuiveren van binnenlucht. Volgens Nasa filteren wij onder andere tolueen, nitrogreen oxide, xyleen en formaldehyde uit de lucht.
Vooral voor mensen met allergieën is onze zuiverende werking erg handig. En wij stoten ook ‘s nachts zuurstof uit zodat we ook nog eens erg goed zijn voor in de slaapkamer.
Nu begrijp je waarom het goed is dat we in zoveel huizen te vinden zijn.
Wij zijn vernoemd naar de wetenschapper en uitvinder van gekleurd vuurwerk Raimondo di Sangro, prins van de stad Sanseviero dat vandaag de dag Sanse Vero heet.
Er bestaan 70 soorten Sanseveria.
Dat vertelt je dus dat wij goed gedijen en ons overal aan kunnen aanpassen.
Het licht in onze omgeving is ideaal als er afwisseling is, soms zon en soms schaduw maar wij overleven overal; van de donkerste kamer tot in direct zonlicht.
Hoe minder licht, hoe donkerder de bladeren.
Qua verzorgen hebben we ook niet veel nodig: een beetje water elke 2 weken gedurende de zomer, elke 6-8 weken in de winter. Laat de bodem goed opdrogen voor je opnieuw water geeft
Zo makkelijk is dus het leven met mij.

Tetem Enschede, 31-08-2022

Mijn mens houdt heel veel van planten, vooral van succulenten.
Ze heeft dan ook een hele verzameling met ontelbaar veel verschillende soorten.
Toen Jet haar vertelde over het plantenasiel heeft mijn mens mij direct gedoneerd zodat meer mensen van mij kunnen genieten. Zo kwam ik vanuit Isodorushoeve hier terecht.
Succulenten worden ook wel vetplanten genoemd. De naam succulent komt van het Latijnse woord sucus dat sap betekent.
Het bijzondere aan ons vetplanten is dat we water opslaan in ons lichaam.
Dat kan in de wortel, de stengel of het blad.
Dat komt omdat wij van oorsprong uit warmere gebieden komen waar we buiten in de brandende zon staan.
Het regent daar niet zo vaak en als het dan regent, slaan wij die regen dus op en gebruiken het als we het nodig hebben.
De beroemdste succulenten zijn natuurlijk de cactussen maar er zijn heel erg veel verschillende soorten. Ikzelf ben lid van de Aeonium familie. Mijn naam komt van het Oudgriekse aiōnios dat eeuwig betekent omdat ik mijn bladeren nooit helemaal verlies.
Mijn familie omvat zo’n 40 verschillende soorten.
Mocht je de meeste soorten van de Aeonium familie in het wild willen zien dan moet je naar de Canarische Eilanden reizen.
Daar groeien namelijk 34 van de 40 soorten op droge, rotsachtige plaatsen!
Als ik daar allemaal over nadenk, duizelt het in mijn hoofd. Het is een wonder hoe uniek en ongewoon de natuur in elkaar steekt.

Tetem Enschede, 06-09-2022

ALLES IS LEAFDE

In het voorjaar van 2022 ben ik geboren in Borne. Froukje nam mij over van een kweker.
Het was liefde op het eerste gezicht omdat ik toen prachtige roze bloemen had.
Maar helaas ging het eigenlijk al vanaf het begin mis. Froukje en ik waren geen goede match. Op de een of andere manier begrepen we elkaar gewoon niet.
Ze heeft mijn verzorging nooit onder de knie gekregen.
Dan werd mij duidelijk toen vrienden van Froukje op mij pasten toen zij op vakantie was.
Ik kreeg ineens de juiste hoeveelheid water en bloeide even helemaal op.
Tot Froukje weer thuis kwam. Toen ging het weer mis.
Toen duidelijk werd dat we nooit aan elkaar zouden wennen, heeft Froukje me naar het plantenasiel gebracht.
Ze hoopt dat een nieuwe familie wel bij mij past en ervoor kan zorgen dat ik weer ga bloeien.

Tetem Enschede, 26-08-2022

Hallo!
Fijn dat je hier bent.
Ik wil je graag mijn verhaal vertellen.
Ik ben geboren in Gambia. . Een klein landje aan de west kust van Afrika aan de Atlantische Oceaan. Gambia is een prachtig land met tropische natuur en heerlijke muziek.
Mijn verzorger was Lamin.
Hij speelde thuis vaak sabar, een trommel en zong er ook heel mooi bij. Vaak kwamen zijn vrienden langs en dan maakten ze samen muziek.
Nu lijkt het of Lamin een hele vrolijke jongen was maar dat klopt niet helemaal.
Hij had een groot geheim dat hem heel verdrietig maakte. Hij viel op mannen en dat is verboden in Gambia.
Er staat een celstraf van 14 jaar op het aangaan van homoseksuele contacten. Dit geldt voor mannen en vrouwen.
Lamin heeft geprobeerd om zijn familie gelukkig te maken en te trouwen met een vrouw maar dat maakte hemzelf zo ongelukkig dat hij liever alleen bleef.
Maar Lamin wilde niet langer alleen zijn. Dus had hij stiekem een relatie, met Omar van wie hij heel veel hield.
Helaas bleef het niet lang een geheim.
Zijn buurman kwam erachter en zei dat hij Lamin aan zou geven bij de politie.
En toen is Lamin gevlucht, zonder afscheid te nemen van Omar. Hij heeft zijn spullen gepakt, heeft mij ook in een zak gedaan en is vertrokken.
Het maakte hem niet uit waarheen hij ging als het maar ergens was waar hij zichzelf kon zijn en geen leugen hoefde te leven.
Het was een lange reis. Door Afrika, door heel Europa naar Nederland.
We kwamen in een asielzoekerscentrum terecht.
En Lamin zag dat ik door de lange reis al een beetje gehavend was en toen hij zag dat zijn kamer in het asielzoekerscentrum geen vensterbank had, besloot Lamin mij met pijn in zijn hart af te staan aan het plantenasiel.
Dus hier sta ik, een stukje Gambia in Nederland.

Tetem Enschede, 19-05-2022

Hey! Mijn naam is Gerrit.
Ze noemen me ook wel Gekke Gerrit.
Hmmmm misschien had ik dat niet moeten vertellen.
Nou ja, doe maar alsof je het niet hebt gehoord.
Ik ben 15 en Arjen kreeg mij cadeau toen hij ging verhuizen.
Ik had het hartstikke naar mijn zin daar bij Arjen.
Lekker de hele dag Radio 538 luisteren. Ik ben dol op muziek. Daar gaan mijn bladeren van trillen!
Die andere planten vonden mij irritant omdat ik altijd stond te dansen.
Nou, dat moet ik toch lekker zelf weten, ja toch! niet dan?!
Ze hadden wel meer te zeuren.
Meezingen mocht ik ook niet. Ik zing vals, zeiden ze.
Nou dat valt dus echt wel reuze mee. En al zing ik vals, wat dan nog?
Ik vind zingen leuk, dus ik zing.
De hele dag maar rekening met iedereen houden, daar heb ik dus geen zin in.
Ik leef maar 1 keer dus ik zorg er wel voor dat mijn leven heerlijk is! !
Als iedereen dat zou doen, was de wereld een stuk vrolijker
Wat trouwens niet zo leuk was, was dat Arjen mij in de zomer gewoon zonder pardon ineens buiten neerzette.
De eerste keer was ik echt in shock! Heb behoorlijk gevloekt toen.
Gelukkig mocht ik weer naar binnen toen het kouder werd.
Ik heb een hekel aan mooi weer gekregen door die stunt!
En die kat van Arjan was ook een terror. Dat beest zocht altijd ruzie. Altijd als ik stond te dansen, wilde hij de bladeren van me af slaan.
Dom beest.
Nou denk maar niet dat dat me ervan weerhoudt om te dansen hoor.
Ik doe wat ik wil! Dan maar ruzie.
Arjan heeft me hier afgezet.
Zei dat hij hoopte dat ik een mooie nieuwe ruimte zou krijgen met niet te veel zon en veel leven om mij heen maar dat zijn huis té klein voor mij was geworden….of ik té groot voor zijn huis.
En dat hij me niet in de kou buiten wilde laten staan.
Gelukkig maar want dát wil ik dus nooit meer meemaken!
Ik weiger om nog buiten te staan!
Maar die mooie nieuwe gezellig drukke ruimte, ja die zie ik wel zitten!

Tetem Enschede, 16-06-2022

Ik ben een Strelitzia Nicolai, een mannelijke paradijsvogel plant.
Ik stond altijd naast een Strelitzia Reginae, een vrouwelijke paradijsvogelplant en ik kan je wel vertellen dat ik het niet makkelijk heb gehad.
Aan de ene kant verwachte Reginae namelijk dat ik een échte man was.
Ze wilde dat ik alle initiatief nam, ze verwachtte dat ik sterk was en stoer en dat ik altijd klaar stond om voor haar en onze toekomstige kinderen te zorgen.
Aan de andere kant verweet ze me dat ik geen emoties toonde en me niet kwetsbaar op durfde te stellen. Nou ik heb best emoties en ik heb me in het begin ook wel een beetje kwetsbaar opgesteld en wat denk je dat er gebeurde?
Ze reageerde nogal negatief want een kwetsbare man was geen sterke man.
Ze wilde dat ik gewoon naar haar luisterde in plaats van met oplossingen kwam als ze over haar problemen vertelde.
En ze wilde ook dat ik haar mijn problemen zou vertellen maar ik heb niets aan een luisterend oor, ik wil oplossingen en die ga ik gewoon zoeken maar blijkbaar moet ik net zo zijn als haar en ook hetzelfde voelen.
Haar type was een bad boy maar als ik me dan gedroeg al een bad boy was ik een macho misogynist maar als ik deed wat zij vroeg en mijn gevoelige kant liet zien, was ik een watje en had ze totaal geen respect voor mij.
Ik raakte bijna in een identiteitscrisis door haar flauwekul.
Zij wilde 2 uitersten maar ik zit eigenlijk gewoon een beetje in het midden.
Ben blij dat ik van haar af ben!
Maar al die kritiek heeft me wel aan het denken gezet.
Ik heb al die tijd geprobeerd om aan haar verwachtingen te voldoen maar ik had gewoon mijzelf moeten zijn.

Tetem Enschede, 11-03-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Hallo daar!
Ik ben een orchidee en heel gelukkig is mijn eentje.
Ik heb altijd met mijn familieleden bij elkaar gestaan en dat was best gezellig maar de laatste tijd werd ik stapelgek van hun gezeur.
Het begon een tijdje geleden. Toen kregen mijn zussen allemaal een partner. En nu vinden ze dat ik ook een partner moet willen.
Maar ik wil geen partner. Ik vind het prima in m’n eentje.
Ik heb het wel geprobeerd hoor maar het is gewoon niets voor mij, ik blijf liever alleen en dat snappen ze niet.
Eerst dachten ze dat ik misschien op een vrouwen zou vallen en dat niet durfde te zeggen of zo.
Onzin natuurlijk. Ik vind vrouwen net zo aardig als mannen.
. Eerlijk gezegd; man, vrouw, iets anders, dat maakt me allemaal niet uit, ik wil alle varianten graag als vrienden om me heen hebben maar een ik wil geen partner, geen vrouw, geen man en ook niets anders.
Het werd nog erger toen mijn zussen kinderen kregen.
Ze konden maar niet begrijpen dat ik geen partner wilde maar dat ik ook geen kinderen wilde, dat snapten ze echt helemaal niet.
En ze zeurden er maar over door. Ze verwachtten elk moment dat ik van gedachten zou veranderen. Dat het maar een fase zou zijn.
HET IS GEEN FASE!
Het werd me op een gegeven moment echt te veel.
Waarom konden ze niet accepteren dat ik een andere mening had? Het gaat ze ten slotte niets aan hoe ik mijn leven in wil richten. Hoe vaak ik het ze ook uitlegde, het ging er bij hun niet in dus ik ben vertrokken.
Nu sta ik hier in het plantenasiel.
Tussen planten die het allemaal niets uitmaakt of ik nu wel of geen partner of kinderen wil.
Heerlijk rustig zonder al die discussies!

Tetem Enschede, 03-09-2022

Ik ben een Pilea peperomoides maar je kent mij waarschijnlijk mijn alias Pannenkoekenplant.
Mijn soort is heel makkelijk; we hebben alleen een beetje zon en water nodig om te groeien.
Wat pannenkoekplanten bijzonder maakt, is dat we zelf regelmatig kleine stekjes maken die je in een potje kunt zetten en dan groeit er een nieuwe pannenkoekplant die ook weer kleine stekjes maakt.
Zo kun je, met maar 1 plant, van je huis een jungle maken.
In 2018 ben ik gekocht bij Albert Heijn door Froukje. Ik was de eerste plant in haar nieuwe huis. Helaas heeft Froukje vergeten om mij regelmatig te draaien. Mijn bladeren groeien in de richting van de zon waardoor ik niet erg symmetrisch ben gegroeid.
Jammer genoeg ben ik te groot geworden voor Froukjes huis. Mijn 2 kinderen staan nog op haar vensterbankje maar ik ben afgestaan aan het plantenasiel. Ik zal mijn kinderen wel missen. Elke keer als ik het lied Mama van Heintje hoor, moet ik aan ze denken.
Hier in het plantenasiel hoop ik door te groeien en het is mijn vurige wens om meer kinderen te krijgen.
Tot die tijd kan ik mijn liefde kwijt aan de planten om mij heen.

Tetem Enschede, 06-09-2022

I was looking for somewhere to tunnel my roots, because I felt I had no place to grow and take the space I needed to create.
I wanted to be planted somewhere around others that were radical, in a steady soil that was well fertilized with care.
I had heard of this place, full of mysterious beings and their makings.
I grew interested, and asked to use a small square of soil to settle into. I was given the shadiest spot in the whole city!
As I familiarized myself here, I found that this place really is a jungle, it’s grown shut with unique organisms.
Their vines are all intertwined into each other, up the walls and down the staircases. I feel my roots are tangled in between everyone else’s, and I like it that way.
I never feel alone, even when I’m in the dark for hours.
I learn all the time, I learn in language, in sound, in movement and in connections.
I love to work and exist in this space, with my fellow greens. I wish to see more plants like me here, plants from farther away.
This place has proven to me that if you want to learn fast, grow strong and develop new paths, it’s best to do it with people that are more talented than you!

Creatieve Broedplaats WARP, 13-05-2022

Ik was eigenlijk een cadeau voor Tante Eva.
De ouders van mijn baasje Erik hadden mij gekocht voor haar verjaardag maar waren vergeten mij mee te nemen.
En toen kregen de ouders van Erik en Tante Eva ruzie dus ik bleef bij de familie.
De ruzie ging niet over mij hoor, dat moet je niet denken! Erik vond mij een mooie plant en vroeg of hij mij dan mocht hebben en zo werd hij mijn baasje.
Leuke jongen, die Erik.
We hadden het bijna een jaar lang heel fijn samen. Hij zorgde heel goed voor mij en ik groeide steeds groter.
Alles was perfect.
Totdat Erik mij vertelde dat zijn ouders gingen emigreren naar Frankrijk en dat hij mee moest en ik niet mee mocht.
Er mocht maar heel weinig mee terwijl ze in een heel groot huis zouden gaan wonen.
Dat kwam omdat er ook mensen zouden logeren.
Erik liet me weten dat hij daar helemaal niets van snapte.
Zijn ouders kochten een enorm huis maar ze gingen al die kamers niet zelf gebruiken maar verhuren aan gasten.
En voor zijn plant was geen ruimte.
En hij moest nog frans leren ook. Hij vond het behoorlijk stom allemaal.
Toen hij me wegbracht naar het asiel, zei hij dat hij hoopte dat het allemaal niet goed zou gaan in Frankrijk zodat ze dan terug zouden komen.
En hopelijk heel snel ook, zodat ik dan misschien nog niet geadopteerd zou zijn. En zodat hij dan geen frans hoefde te leren.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

LEAFDE Next, 15-07-2022

SPREAD LEAFDE

Ik sta hier in het plantenasiel omdat mijn verzorgster door haar man is vermoord.
Femicide, ook wel vrouwenmoord, is een term voor het doden van een vrouw omdat ze vrouw is.
Nederland staat in Europa in de top 3 van landen waar femicide het meeste voorkomt, als je kijkt naar het aantal moorden afgezet tegen het aantal inwoners van een land.
Elke 8 dagen wordt er in ons land een vrouw vermoord omdat ze vrouw is. Dit vind ik zo schokkend en heel veel mensen weten dit helemaal niet.
Ik ben dus echt een feministe.
Als je mij adopteert hoop ik dat je mij gelijkwaardig behandeld. Sommigen denken dat alle feministen mannenhaters zijn, dat ben ik in ieder geval niet. Alle planten moeten gelijkwaardig behandeld worden, ook mannen! Dus een man is van harte welkom om mij te adopteren.
Maar ik geef toch maar even mijn blik op de beweging weer zodat er geen misverstanden zijn bij een eventuele adoptie.
Helaas is het nog altijd zo dat mannelijke planten meer voedingsstoffen krijgen dan vrouwelijke planten terwijl van vrouwelijke planten wel verwacht wordt dat ze net zo hard groeien.
Mannelijke planten krijgen altijd de beste plekken in het huis zodat zij in de beste omstandigheden krijgen om te groeien en bloeien.
De vrouwelijke planten krijgen dan de plekjes die over zijn.
Als een mannelijk plant bloeit krijgt hij alle lof terwijl als een vrouwelijk plant bloeit dat de normaalste zaak van de wereld is.
Mannelijke planten krijgen eerst de benodigde hoeveelheid water uit de gieter en wat over blijft wordt een beetje verdeeld tussen de vrouwelijke planten en er wordt niet gekeken naar wat de vrouw eigenlijk nodig heeft aan water.
Dit is voor mij onacceptabel.
Ik eis gelijke behandeling.
Hopelijk is er iemand die er net zo over denkt. Iemand die het helemaal niet uitmaakt of ik nu vrouwelijk, mannelijk iets daartussen in of onzijdig ben maar alleen kijkt naar wat ik als plant te bieden heb. Door zo iemand wil ik heel graag geadopteerd worden.
Door zo iemand wil ik heel graag geadopteerd worden.

Tetem Enschede, 10-06-2022

I first came into contact with PLANETART in 2019 while GOGBOT was happening.
What I saw was a very different kind of exhibition than I had ever seen before, really into tech and art.
It made me curious right away.
Now I found my place at Station Square I see people walking in and out all the time and doing their own thing.
A lot of interesting, modern and futuristic things are happening here. Also interactive stuff.
I see a lot of the 360 room and visuals since that’s the main project of the sympathetic artist at whose desk I’m standing.
It’s fun for me since audiovisual experiences always fascinated me.
I think it has the potential to introduce more immersive or interactive EDM live shows to the world!
People work all the time, they are very productive.
But they are very nice people as well.
There is a highly creative fuel, which I think is very interesting.
They call this place a creative breeding ground.
I see a lot of independent persons, getting the care and creative freedom they need to develop and flourish.
I hope in the future PLANETART and the creative scene in Enschede will evolve and grow even more.
Dit was mijn verhaal. Kijk vooral eens bij mijn buren.

Creatieve Broedplaats WARP, 21-05-2022

Hallo! Wat fijn om je te zien!
Ik ga je mijn verhaal vertellen.
Het eerste dat ik mij herinner is dat ik op een rond tafeltje stond.
Ik stond een beetje achteraan en voor mij lagen tijdschriften en kranten.
De tafel stond in de wachtkamer van een huisartsenpost, tussen 2 stoelen.
Er kwamen dan ook elke dag mensen bij mij zitten.
Het was echt bijzonder leuk om zoveel verschillende mensen te zien; van heel jong tot heel oud met alle mogelijke huidskleuren en haarkleuren en ook een paar kleuren die niet in de natuur voorkomen, mensen die alleen een topje en een korte broek aan hadden en mensen waarvan zelfs de ogen met een sluier bedekt waren.
Mannen, vrouwen, hermafrodieten, non-binairen en mensen in transitie.
Lesbisch, homo, pan, bi, alles daarnaast en daartussen. Iedereen zat in die wachtkamer.
En het viel me altijd op dat hoe verschillend al die mensen aan de buitenkant dan ook waren, ze kwamen allemaal met dezelfde soort klachten.
Ze praten in de wachtkamer over dezelfde soort dingen.
De ouders waren allemaal bezorgd om hun zieke kinderen, partners waren bezorgd om hun zieke geliefde.
Mijn ervaring is dat het menselijk ras misschien heel divers lijkt maar dat mensen in de basis eigenlijk allemaal ongeveer gelijk zijn.
Het was echt een hele fijne plek om te zijn omdat er altijd wel iets gebeurde en ik houd van zo’n levendige omgeving maar helaas zijn er heel veel zieke mensen en moest mijn tafeltje plaatsmaken voor een extra stoeltje.
En toen kwam ik dus in het plantenasiel terecht en tot mijn grote vreugde is dit ook een hele levendige omgeving.
Het is hier zelfs nog leuker want er komen hier net zoveel verschillende mensen alleen zijn die niet ziek en dus vrolijker.
En het allerbeste vind ik nog dat er hier ook een heleboel verschillende planten zijn!

Tetem Enschede, 12-08-2022

Hi, ik ben naar het plantenasiel in Tetem gebracht door Bianca Roos.
Een hele goede plek voor mij want ik heb hier al eerder gewoond en ik was hier gelukkig. Ik was toen onderdeel van een escape room die vorig jaar in Tetem te bezoeken was.
Daarna ben ik, samen met de rest van de escape room, verhuisd naar Utrecht waar we te zien waren tijdens het Nederlands Film Festival.
Ik wil niet opscheppen maar we zijn zelfs genomineerd voor het Gouden Kalf Digitale Cultuur!
Je begrijpt dat ik, als beroemde plant, alle aandacht van de bezoekers van Tetem en het filmfestival Utrecht enorm heb gewaardeerd. Door alle liefde die ze me gaven, ben ik behoorlijk gegroeid.
Helaas heb ik afscheid moeten nemen van mijn vertrouwde escape room en ben ik een beetje depressief geworden.
Ik was gewend aan al die bezoekers en miste de gezelligheid. Mijn bladeren voelden zo zwaar aan ineens dat ze gingen hangen.
Gelukkig heeft Bianca mij toen afgeleverd in het plantenasiel waar ik nu tussen andere planten sta en waar het publiek mij weer bezoekt.
Ik ben hier enorm van opgeknapt en voel me weer helemaal happy en ik kijk uit naar de toekomst.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Hallo! Ik ben een Monstera. Ook wel gatenplant genoemd omdat de meeste soorten gaten in de bladeren hebben. De meeste, niet allemaal!
De Monstera Familie is dan ook een hele diverse familie. Er zijn leden die gaten midden in bladeren hebben, plantverwanten die gaten in de randen van de bladeren hebben, planten met grote gaten, kleine gaten, veel gaten, weinig gaten, zonder gaten. In onze familie is elke Monstera een gelijkwaardig lid en we houden van ze allemaal.
Wij richten ons op de overeenkomsten. Zo zijn wij geen van allen bijzonder dorstige planten maar wij vinden het allemaal belangrijk dat de grond continu vochtig blijft. We houden niet van té veel water want we zijn geen fan van natte voeten
Ook doen we geen van allen moeilijk over de plek waar we komen te staan. Zolang we niet direct in het felle zonlicht staan, komt het wel goed met ons. Maar waar je ons ook neerzetten, het is wel aan te raden dat je ons af en toe even draait zodat we niet aan één kant naar het licht gaan groeien.
Allemaal hebben wij extra luchtzuiverende eigenschappen. Schadelijke stoffen zoals benzeen, formaldehyde en andere fijnstoffen worden in onze wortels omgezet in schone zuurstof. Helaas heb je wel heel veel luchtzuiverende planten nodig om dit effect te bereiken.
En jammer genoeg hebben we ook allemaal een slechte eigenschap, we zijn helaas giftig voor huisdieren en kleine kinderen. Vooral katten willen nog wel eens een hapje van onze bladeren nemen. Dus probeer ons uit de buurt van huisdieren en kinderen te houden.
Zo zie je maar, in de basis waar het telt, zijn we allemaal gelijk, ongeacht onze oppervlakkige verschillen.

Mobiel plantenasiel, 13-05-2022

ALLES IS LEAFDE