Plantenoverzicht - LEAFDE plantenasiel

Ik ga je even wat over mij en mijn soort vertellen zodat jij begrijpt hoe bijzonder ik eigenlijk ben. Ik denk dat dat nodig is want we zijn behoorlijk populair en overal te vinden dus niet echt exclusief maar dat is een goed ding, let maar op.
Mijn naam is Sanseveria.
Ze noemen mij ook wel vrouwentong, in Groot Brittannië zelfs schoonmoedertong, wat ik echt niet snap.
Ik ben niet eens een vrouw en ik lijk niets op een tong. Mensen zijn raar.
Ik ben in 2016 gekocht bij een supermarktketen maar eerlijk gezegd ben ik op mijn koper uitgekeken.
Zoals gezegd, mensen zijn raar.
Blijkbaar vond ze mij ook niet leuk meer en daarom sta ik hier dus nu in het plantenasiel zodat iemand mij kan adopteren die om kan gaan mij mijn eigengereide en stekelige karakter.
Om dat te bewerkstelligen zal ik nu iets over mijn soort vertellen.
Wij zijn echte helden in het zuiveren van binnenlucht. Volgens Nasa filteren wij onder andere tolueen, nitrogreen oxide, xyleen en formaldehyde uit de lucht.
Vooral voor mensen met allergieën is onze zuiverende werking erg handig. En wij stoten ook ‘s nachts zuurstof uit zodat we ook nog eens erg goed zijn voor in de slaapkamer.
Nu begrijp je waarom het goed is dat we in zoveel huizen te vinden zijn.
Wij zijn vernoemd naar de wetenschapper en uitvinder van gekleurd vuurwerk Raimondo di Sangro, prins van de stad Sanseviero dat vandaag de dag Sanse Vero heet.
Er bestaan 70 soorten Sanseveria.
Dat vertelt je dus dat wij goed gedijen en ons overal aan kunnen aanpassen.
Het licht in onze omgeving is ideaal als er afwisseling is, soms zon en soms schaduw maar wij overleven overal; van de donkerste kamer tot in direct zonlicht.
Hoe minder licht, hoe donkerder de bladeren.
Qua verzorgen hebben we ook niet veel nodig: een beetje water elke 2 weken gedurende de zomer, elke 6-8 weken in de winter. Laat de bodem goed opdrogen voor je opnieuw water geeft
Zo makkelijk is dus het leven met mij.

Tetem Enschede, 31-08-2022

Hoi Hoi! Ik wil heel graag geadopteerd worden!
Een fijn nieuw huis waar ik kan opbloeien.
Graag wil ik je iets vertellen over hoe je optimaal voor mij kunt zorgen.
En dat is eigenlijk heel makkelijk want door het beste met mij voor te hebben en daar goed aan te denken, voel ik dat je van me houdt en daar ga ik van groeien!
Er is, sinds 2007 een wereldwijd project bezig: Het Intention Experiment.
Teams van wetenschappers van prestigieuze universiteiten en duizenden internationale lezers uit meer dan 100 landen doen mee waardoor ’s werelds grootste ‘wereldwijde laboratorium’ is ontstaan om enkele van de eerste gecontroleerde experimenten te testen op de kracht van massa-intentie.
Tot nu toe heeft het Intention Experiment aangetoond dat gedachten subtiele eigenschappen van planten kunnen veranderen, zaden sneller kunnen laten groeien, water kunnen zuiveren.
Ook is vastgesteld dat wanneer de eigenaar van een plant denkt “ik ga zometeen de schaar pakken en de bladeren van die plant afknippen”, de plant begint te zweten en er dus een stress reactie is. Eindelijk is dus bewezen dat planten ook gevoel hebben en ik wil dat mijn toekomstige eigenaar dat weet zodat er alleen maar vol liefde aan mij wordt gedacht.
Eindelijk is dus bewezen dat planten ook gevoel hebben en ik wil dat mijn toekomstige eigenaar dat weet zodat er alleen maar vol liefde aan mij wordt gedacht.

Tetem Enschede, 23-04-2022

Hallo! Ik ben een Monstera. Ook wel gatenplant genoemd omdat de meeste soorten gaten in de bladeren hebben. De meeste, niet allemaal!
De Monstera Familie is dan ook een hele diverse familie. Er zijn leden die gaten midden in bladeren hebben, plantverwanten die gaten in de randen van de bladeren hebben, planten met grote gaten, kleine gaten, veel gaten, weinig gaten, zonder gaten. In onze familie is elke Monstera een gelijkwaardig lid en we houden van ze allemaal.
Wij richten ons op de overeenkomsten. Zo zijn wij geen van allen bijzonder dorstige planten maar wij vinden het allemaal belangrijk dat de grond continu vochtig blijft. We houden niet van té veel water want we zijn geen fan van natte voeten
Ook doen we geen van allen moeilijk over de plek waar we komen te staan. Zolang we niet direct in het felle zonlicht staan, komt het wel goed met ons. Maar waar je ons ook neerzetten, het is wel aan te raden dat je ons af en toe even draait zodat we niet aan één kant naar het licht gaan groeien.
Allemaal hebben wij extra luchtzuiverende eigenschappen. Schadelijke stoffen zoals benzeen, formaldehyde en andere fijnstoffen worden in onze wortels omgezet in schone zuurstof. Helaas heb je wel heel veel luchtzuiverende planten nodig om dit effect te bereiken.
En jammer genoeg hebben we ook allemaal een slechte eigenschap, we zijn helaas giftig voor huisdieren en kleine kinderen. Vooral katten willen nog wel eens een hapje van onze bladeren nemen. Dus probeer ons uit de buurt van huisdieren en kinderen te houden.
Zo zie je maar, in de basis waar het telt, zijn we allemaal gelijk, ongeacht onze oppervlakkige verschillen.

Mobiel plantenasiel, 13-05-2022

Ik sta hier met een dubbel gevoel.
Aan de ene kant ben ik een beetje verdrietig dat ik mijn oude leventje achter me moet laten.
Ik woonde in een geweldig gezellig huis.
Mijn mensen waren blij en gelukkig.
Ik had geweldige plantenvrienden.
Ik stond op een perfect plek en kreeg genoeg water.
Ja, ik kan wel zeggen dat ik het perfecte leven leidde.
Aan de andere kant ben ik heel blij dat ik een nieuw leven kan beginnen.
Hoe fijn mijn leven ook was, het was ook wel een beetje eentonig. Voorspelbaar.
Saai. En nu sta ik hier en heb geen idee hoe mijn toekomst eruit ziet.
Alles is mogelijk en dat voelt eigenlijk heel fijn.
Ook wel eng natuurlijk want het kan beter worden maar het kan ook slechter worden.
Maar als glas-half-vol plant ga ik uit van het positieve en verwacht ik dat mijn nieuwe leven fantastisch zal zijn.
Maar toch vind ik het wel erg om mijn plantenvrienden te moeten missen.
Zij stonden voor mij klaar en ik kon op ze rekenen.
Ik wist precies aan wie ik wat had.
Het leven is makkelijker met vrienden om je heen.
Toch houd ik ook heel erg van het avontuur.
Ik krijg enorm veel energie van nieuwe ervaringen.
Ben benieuwd naar toekomstige belevenissen.
Het gevoel van blijde verwachting. De spanning van het onbekende. Heerlijk!
Hoe langer ik erover nadenk, hoe duidelijker het voor mij wordt: ik vind het fijn dat ik ben verhuisd en ik zie er ook naar uit om bij een adoptiemens in te trekken en een nieuw leven te beginnen.

Tetem Enschede, 13-08-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Mijn mensen hebben mij speciaal uitgekozen omdat ik een beetje een mengeling van hun was.
Ik was hun eerste plant samen.
Mijn grote mens is een lang en statig en haar lievelingskleur is groen.
Mijn blonde mens heeft heel kort stekelig haar en ze heeft een heel makkelijk karakter.
En daarom hebben ze mij gekozen uit alle planten uit het tuincentrum.
Leuk hé! Ze zeggen wel vaker dat honden op hun baasje lijken maar van planten had ik dat nog nooit gehoord. En toen werd ik zelf zo’n plant. Toen ze gingen verhuizen heel ver hier vandaan, brachten ze mij naar het plantenasiel. Ik hoop dat ik ook lijk op mijn volgende baasje maar dan niet omdat degene die mij adopteert een stekelig karakter heeft, dat zou zo’n cliché zijn!

Mobiel plantenasiel, 06-05-2022

Prettig om kennis te maken!
Wij zijn Anne, Bryan en Corrie.
We zijn een drieling zoals je ziet.
Het is duidelijk dan we geen 1 eiige drieling zijn al lijken Corrie en ik wel erg op elkaar.
We voelen ons enorm met elkaar verbonden en weten altijd wat de anderen denken.
In 2021 zijn wij geboren in Tubbergen en we woonden bij Jelske in huis.
Daar waren we ook heel gelukkig.
We waren altijd samen en hadden het heel gezellig.
We houden alle 3 van klassieke muziek maar als ik jazz hoor, voel ik de energie stromen dus dat is toch mijn lievelingsmuziek.
Bryan gaat helemaal voor Hollandse hits terwijl Corrie een echte popmuziek liefhebber is.
Ikzelf sta het liefst in de volle zon; als het nacht is, is er al schaduw genoeg vind ik maar Corrie en Bryan die vinden een beetje schaduw overdag wel prettig.
Tja, uiteindelijk gaat het erom dat we goed groeien en dat is toch op een lichte plek maar niet in direct zonlicht.
Bryan drinkt meer dan Corrie en mij.
We houden niet van te veel water.
Een beetje vochtige grond vinden we prima maar natte grond is niet goed, dan gaan onze bladeren hangen en verkleuren.
Zo lang we ons kunnen herinneren zijn we heel nieuwsgierig naar alles en iedereen.
Als Jelske op vakantie ging, waren we altijd vreselijk jaloers.
Wij wilden ook op reis, ikzelf droom van Kenia,
Bryan’s favoriete land is Peru en Corrie wil graag naar Nieuw Zeeland.
Daarom zijn we ook zo blij dat we nu hier zijn.
Het is heel leuk om op avontuur te zijn maar wel met z’n 3en!
Samen willen we doorgroeien tot grote sterke planten.
Alle 3 willen we later ook graag een eigen familie.
Lieve stekjes grootbrengen die dan ook weer schattige stekjes krijgen.
En dan de Provincie door.
Liefde en gezelligheid brengen in heel de Provincie, dat zou toch fantastisch zijn!
Maar nu is het eerst tijd voor avontuur.
We zijn nu net begonnen met onze reis en hopen veel leuke planten, dieren en mensen te ontmoeten en mooie verhalen te horen voor we ons definitief op een vensterbank settelen.

Mobiel plantenasiel, 14-07-2022

SPREAD LEAFDE

Hallo, fijn dat je langskomt.
Ik vind het heerlijk als er bezoek komt. Mijn familie komt uit het gastvrije Costa Rica en dat heeft duidelijk invloed gehad op mijn karakter.
Zo houd ik van vocht en warmte maar niet van volle zon, net als mijn familie in mijn moederland. Ik heb een keer per week water nodig, het liefst van onderaf.
Zet me daarvoor in een schoteltje met water. Mijn wortels nemen dat water dan vanzelf op.
Kijk, ik ben absoluut geen diva maar ik weet wel heel goed wat ik wil.
En als het niet goed is, laat ik dat weten ook want dan worden de randen van mijn blaadjes bruin en krullen ze om.
Dan heb ik echt water nodig.
Ik ben gekocht door een dame toen zij en haar partner gingen samenwonen. Ik ben ook een heel aantrekkelijke plant als zeg ik het zelf.
Mijn bladeren zijn zo mooi als een bloem, groen met witte lijnen en prachtige paars aan de onderkant.
Het leukste dat me in die tijd is overkomen, is dat ik mee ben geweest op vakantie naar Noordwijk. Er was niet niemand die mij water kon geven.
Ik vond het een heerlijk avontuur en hoop van harte dat ik in de toekomst vaker mee mag op vakantie.
Mijn standplaats was boven op een kast. Kon ik de kamer mooi overzien. Daar heb ik 1,5 jaar gestaan en die plek zal ik ook missen.
Het doet me wel deugd dat ik een herinnering aan mezelf heb achtergelaten in de vorm van een kring van mijn pot.
Die zal altijd te zien blijven.
De partner van de dame houdt niet van planten zonder bloemen.
Als je het mij vraagt, ben ik veel mooier dan bloeiende planten door mijn prachtige bladeren maar smaken verschillen.
Daarom is er geen plek meer voor mij en sta ik nu hier.
Net als alle Costa Ricanen ben ik heel vredelievend en ik wil dan ook geen bron van onvrede zijn dus ik snap dat ik ben afgestaan.
Mijn dame wenst voor mij een fijne woonplek met mensen die van mij houden zoals ik ben.

Tetem Enschede, 02-09-2022

Hoi! Leuk dat je mijn verhaal wilt lezen!
Voordat ik hier in het plantenasiel terecht kwam, woonde ik op een vensterbank in Hengelo bij een menselijk duo.
Naast mij stonden 2 lampen en die gaven prachtig licht hoor maar gezellig gezelschap waren ze niet!
En helaas stonden er bij mij in de buurt geen andere planten om me mee te vermaken.
Gelukkig was mijn menselijk duo wel heel vermakelijk.
Er werd veel gelachen en gekletst.
Ook was er vaak bezoek en dan werd er gegeten en spelletjes gedaan.
Ja, ik was echt heel gelukkig met mijn mensen. In ieder geval, in het begin.
Maar de laatste maanden hadden ze steeds vaker ruzie.
De verwijten vlogen door de kamer.
Er werd met deuren gegooid en soms zelfs met spullen.
En er werd al helemaal niet meer gelachen!
Ze sfeer sloeg helemaal om en ik wilde daar eigenlijk niet meer wonen.
Mijn menselijk duo besloot uiteindelijk ook dat zij niet meer samen wilden wonen en besloten te scheiden.
Als je het mij vraagt, was dat ook het beste want ze kwamen er echt niet meer uit samen.
En toen het zover was, ging alles wat er in huis stond, de deur uit.
Geen van beiden wilden ze herinnerd worden aan hun leven samen.
De meubels gingen naar het goed en ik ging naar het plantenasiel.
Nu begin ik dus, net als mijn voormalig menselijk duo, aan een nieuw leven.
In eerste instantie was ik niet zo blij om echt alles achter te laten maar inmiddels ben ik dolgelukkig dat het zo gelopen is en kijk ik uit naar een nieuw thuis!

Mobiel plantenasiel, 11-02-2022

Ik ben een Aloë Vera en ben heel makkelijk in de omgang. Ik heb maar weinig water nodig, omdat ik water kan opslaan in mijn bladeren. In de periode tussen april en oktober heb ik een beetje water nodig om te voorkomen dat mijn wortelkluit geheel uitdroogt. In het najaar en de winter sta ik het liefst weken zonder water. De hoeveelheid water beïnvloed de snelheid waarmee ik groei. Van meer water zal meer groeien maar te veel water in combinatie met te weinig licht kan snel leiden tot rot. Dit merk je aan papperige delen op het begin van mijn blad.
Het komt zelden voor dat ik te weinig water krijgt maar als je ziet dat mijn puntjes beginnen samen te trekken en rood van kleur worden, dan heb ik toch meer water nodig.
Iedereen weet dat ik helende kwaliteiten heb. Mijn plantensap lijkt op gel; dat kan je gebruiken voor insecten- en kwallenbeten, zonnebrand, blaren en ook als je je hebt gesneden tijdens het scheren. Of gebruik het na het waxen. Gewoon het binnenste op je huid laten druppelen en wat uitsmeren. Eventueel een verbandje erover maar dat ligt aan de wond of kwaal natuurlijk. De gel wordt ook veel, heel veel, in cosmetica en verzorgingsproducten verwerkt, vanwege de verzachtende en helende eigenschappen.
Je kunt het ook gebruiken bij littekens, als masker,als nachtcrème en als ingrediënt voor een goede scrub. De gel zou zelfs helpen bij cellulitis, acné en psoriasis.
Maar wat niet iedereen weet, is dat ik liefhebber ben van volksfeesten. Feesten brengt planten, dieren en mensen dichter bij elkaar.
Ik realiseerde me dat eigenlijk nooit. Feesten was voor mij gezelligheid, een mogelijkheid om mijn vrolijke kant te laten zien maar toen kwam ik in Oldenzaal terecht, bij een gezin dat dol was op carnaval. Zelf had ik nog nooit carnaval meegemaakt, we vierden in het tuincentrum geen carnaval en daar waren de eerste maanden in het nieuwe jaar altijd saai en eentonig. Nou dat was in Oldenzaal wel anders!
In plaats van een saaie monotone januari, was het in mijn gezin een drukte van belang. Ze waren veel weg om aan de wagens te werken, zeiden ze. Geen idee wat dat betekende maar daar kwam ik later wel achter.
De kinderen waren druk met bedenken wat ze wilden worden, piraat en Peter Pan. Ook dat begreep ik toen niet, ik nam aan dat het om een studie keuze ging of zo. En toen kwam de naaimachine op tafel en waren alle leden druk met felgekleurde stoffen. Dat verbaasde mij ook want ze hadden eigenlijk geen van allen zo’n flamboyante kledingstijl. Weken ging dat zo door tot op een dag in februari de hele familie ineens verkleed in de kamer stond.
Ik vond het fantastisch! En ineens wist ik ook dat wat ze wilden worden te maken had met dit feest, want de kinderen waren piraat en peter pan die herkende ik van de tv!
En dat was ook het moment dat ik mij voor het eerst realiseerde dat de kinderen deze weken helemaal geen ruzie hadden gemaakt en dat was zeer, zeer bijzonder. Sterker nog, ze hadden elkaar eigenlijk steeds geholpen. Het humeur van alle gezinsleden was de afgelopen weken uitzonderlijk goed geweest. Er was geen overtrokken woord gevallen.
Het hele weekend waren ze weg en kwamen lachend, zingend en enigszins lallend weer thuis.
Er hing een hele aparte sfeer in huis, een uitgelaten feest stemming.
Het hoogtepunt was op zondag. Nietsvermoedend keek ik vanaf mijn vensterbank naar buiten en zag dat er verklede mensen voor het huis kwamen staan.
Eerst 2 maar dat werden er al snel meer. Ik wist niet wat er gebeurde maar het was leuk om naar te kijken. Uiteindelijk stond de stoep bommetje vol met verklede mensen van alle leeftijden. Toen hoorde ik muziek en kwam er een hele grote praalwagen voorbij rijden met enorme poppen erop die dansten gevolgd door een groep mensen die ook dansten en daarna kwam er weer zo’n grote wagen met hele grote kuikens en het hield niet op, er volgde een hele optocht van grote wagens, kleinere wagens met soms maar 1 persoon, groepen mensen.
Daar hadden mijn mensen dus ook aan gewerkt, aan deze wagens! Ik had nog nooit zoiets moois gezien.
Wat een bonte parade van allemaal lachende mensen.
Dat was écht opvallend, iedereen lachte. Naar bekenden en onbekenden. De mensen die op de stoep stonden te kijken, begonnen met elkaar te praten en er ontstonden verbindingen die er nog niet waren toen ze op die stoep kwamen staan.
Net zoals mijn gezin waren ook zij verbonden door dit feest dat ze carnaval noemden, samen vieren. Het was prachtig om dat te zien.
En wij planten op de vensterbank vierden eigenlijk net zo hard mee. Wij begonnen ook met elkaar te praten, te lachen en te feesten.
Carnaval is vanaf die eerste keer iets om het hele jaar naar uit te kijken!

Tetem Enschede, 17-03-2022

ALLES IS LEAFDE

Mijn mens houdt heel veel van planten, vooral van succulenten.
Ze heeft dan ook een hele verzameling met ontelbaar veel verschillende soorten.
Toen Jet haar vertelde over het plantenasiel heeft mijn mens mij direct gedoneerd zodat meer mensen van mij kunnen genieten. Zo kwam ik vanuit Isodorushoeve hier terecht.
Succulenten worden ook wel vetplanten genoemd. De naam succulent komt van het Latijnse woord sucus dat sap betekent.
Het bijzondere aan ons vetplanten is dat we water opslaan in ons lichaam.
Dat kan in de wortel, de stengel of het blad.
Dat komt omdat wij van oorsprong uit warmere gebieden komen waar we buiten in de brandende zon staan.
Het regent daar niet zo vaak en als het dan regent, slaan wij die regen dus op en gebruiken het als we het nodig hebben.
De beroemdste succulenten zijn natuurlijk de cactussen maar er zijn heel erg veel verschillende soorten. Ikzelf ben lid van de Aeonium familie. Mijn naam komt van het Oudgriekse aiōnios dat eeuwig betekent omdat ik mijn bladeren nooit helemaal verlies.
Mijn familie omvat zo’n 40 verschillende soorten.
Mocht je de meeste soorten van de Aeonium familie in het wild willen zien dan moet je naar de Canarische Eilanden reizen.
Daar groeien namelijk 34 van de 40 soorten op droge, rotsachtige plaatsen!
Als ik daar allemaal over nadenk, duizelt het in mijn hoofd. Het is een wonder hoe uniek en ongewoon de natuur in elkaar steekt.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Hallo en wees welkom. Ik ben Tamati. Dit is mijn 4e huis alweer.
Het is mijn ervaring dat je in elk huis wat leert en wat achterlaat. Ik hoop dat ik in elk huis liefde heb achtergelaten maar het is niet aan mij om daarover te oordelen.
Alleen de achterblijvers kunnen je vertellen wat ik heb achtergelaten. Ik kan wel vertellen wat ik heb geleerd.
In mijn 1e huis woonden 2 honden. Een teckel, Pepperoni en een dalmatiër, Dolly.
Die 2 waren zo verschillend als dag en nacht. Hoe langer ik er woonde hoe meer ik erachter kwam dat ze echt elkaars tegenpolen waren.
Ik dacht dat 2 zulke verschillende honden, nooit vrienden zouden kunnen zijn maar Pepperoni en Dolly waren die beste vrienden die ik ooit heb meegemaakt.
Ze waren het nooit ergens over eens maar ze praten over alles en ze luisterden naar elkaar.
Soms kwamen ze er samen uit maar vaak ook niet en dan besloten ze gewoon dat ze het niet eens waren en dan lieten ze het daarbij. Ze respecteerden elkaars mening ook als die verschilde van hun eigen mening.
In mijn 2e huis leerde ik mijn les van Bram, een jongetje dat ook in dat huis woonde.
Bram was niet zoals de kinderen die in het eerste huis woonden. Bram had namelijk maar 1 been. Voor planten is dat natuurlijk geen probleem maar voor jongens wel.
Bram had een rolstoel. Thuis was natuurlijk alles aangepast maar dat was niet overal zo. Ik hoorde Bram vertellen over hoe moeilijk het was om op school overal aan mee te doen.
Dat mensen er al vanuit gingen dat hij bepaalde dingen niet kon. Dat hij niet overal naar de wc kon. Dat ze soms ook dachten dat hij geestelijk gehandicapt was. Dat ze hem als een klein kind behandelden.
Dat hij soms op een plek was waar hij met zijn rolstoel niet naar binnen kon. En dat ze hem altijd zielig vonden terwijl hij toch bijna alles wél kon. Hij was geen gehandicapte jongen, hij was een jongen met een handicap.
In mijn 3e huis woonde Noor, een jonge islamitische vrouw die een hoofddoekje droeg. Je begrijpt het al, ik hoorde eindeloze verhalen van Noor.
Eigenlijk waren de problemen van Noor een beetje gelijk aan die van Bram. Omdat Noor een hoofddoekje droeg, hadden mensen allerlei vooroordelen.
Mensen reageerden niet op de persoon Noor maar op de hoofddoek, net zoals ze niet op de persoon Bram reageerden maar op de rolstoel.
Voor Noor kwam daar ook nog bij dat zij werd aangesproken als een andere moslim iets had gedaan of gezegd wat niet zo leuk was. Alsof zij verantwoordelijk was voor alle moslims ter wereld.
Ik ben heel benieuwd wie ik in mijn nieuwe huis ga leren kennen en wat ik daar zal leren.
. Een huis met andere planten zou gezellig zijn, kunnen we samen praten over onze lessen in het leven.

Tetem Enschede, 10-06-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Hi, ik ben naar het plantenasiel in Tetem gebracht door Bianca Roos.
Een hele goede plek voor mij want ik heb hier al eerder gewoond en ik was hier gelukkig. Ik was toen onderdeel van een escape room die vorig jaar in Tetem te bezoeken was.
Daarna ben ik, samen met de rest van de escape room, verhuisd naar Utrecht waar we te zien waren tijdens het Nederlands Film Festival.
Ik wil niet opscheppen maar we zijn zelfs genomineerd voor het Gouden Kalf Digitale Cultuur!
Je begrijpt dat ik, als beroemde plant, alle aandacht van de bezoekers van Tetem en het filmfestival Utrecht enorm heb gewaardeerd. Door alle liefde die ze me gaven, ben ik behoorlijk gegroeid.
Helaas heb ik afscheid moeten nemen van mijn vertrouwde escape room en ben ik een beetje depressief geworden.
Ik was gewend aan al die bezoekers en miste de gezelligheid. Mijn bladeren voelden zo zwaar aan ineens dat ze gingen hangen.
Gelukkig heeft Bianca mij toen afgeleverd in het plantenasiel waar ik nu tussen andere planten sta en waar het publiek mij weer bezoekt.
Ik ben hier enorm van opgeknapt en voel me weer helemaal happy en ik kijk uit naar de toekomst.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Je ziet het meteen, ik ben een cactus. En iedereen vertelt me ook altijd dat ik echt duidelijk een cactus ben.
Soms kun je aan een plant niet meteen zien bij welke plantenfamilie hij hoort maar bij mij heeft niemand twijfels.
Niemand, behalve ik. Nou ja, ik twijfel er niet aan dat ik een cactus ben helaas. Maar ik twijfel er ook niet aan dat ik geen cactus wil zijn.
Het is niet dat er iets mis is met cactussen. Helemaal niet. Maar ik zelf wil graag een vetplant zijn.
Misschien klinkt het gek voor iemand die blij is met z’n eigen plantensoort maar sinds ik mij bewust ben van mijn plantenfamilie, weet ik al dat het niet bij mij past.
Ik wil geen stekels meer. Ik ben helemaal niet stekelig. Ik ben zacht en aaibaar, zoals een vetplant. En ik wil ook niet zo hoog zijn, ik wil dichter bij de pot blijven.
Heel lang heb ik er met niemand over gepraat.
Ik was bang dat ze me belachelijk zouden maken en uit zouden lachen. Of erger, niets meer met mij te maken zouden willen hebben.
Maar uiteindelijk heb ik toch verteld over mijn diepste wens om een vetplant te worden. Niet iedereen snapt het maar gelukkig reageren de meesten wel positief. En degenen die niet meer met mij om willen gaan, zijn mijn vriendschap ook helemaal niet waard.
Al steekt het toch wel een beetje maar ja misschien hebben ze alleen wat tijd nodig om eraan te wennen.
Het zou fijn zijn als de persoon die mij adopteert het wel begrijpt en misschien zelfs wel met mij wil kijken of we iets kunnen doen om mijn wens uit te laten komen.

Tetem Enschede, 10-06-2022

Ben ik even blij dat ik hier terecht ben gekomen!
In mijn vorige huis was ik de enige plant met bloemen en dat vonden ze allemaal maar gek. Blijkbaar hadden ze nog nooit een bloeiende plant gezien.
Ze reageerden heel raar maar ik dacht eerst dat ze gewoon zo waren.
Beetje bijzondere types zeg maar, dat kan, die bestaan. Maar langzaam maar zeker merkte ik dat ze alleen tegen mij vreemd deden.
Als ik wat zei, reageerde niemand.
Alsof ze me niet gehoord hadden. In het begin zei ik het gewoon nog een keer maar dan harder. Maar ze hadden me wel gehoord.
Ze deden ook net alsof ze me niet zagen.
Nou je kunt mij veel wijsmaken maar ik heb knalroze bloemen, je moet wel blind zijn als je mij niet ziet.
Na weken kwam het hoge woord eruit. Ze vonden mij raar.
Flauwekul natuurlijk, ik ben helemaal niet raar. Ik heb weken naast die anderen op de vensterbank gestaan en heb echt wel gemerkt dat zij net zo waren als ik.
Na lang doorvragen, kwam het hoge woord eruit: ik was anders. Ik begreep het eerst helemaal niet. Hoezo anders? We waren toch allemaal planten uit verschillende families? Maar toen zeiden ze dat ik anders was omdat ik bloemen had.
Nou ja, hoe stom is dat?!
Oké, ik heb bloemen, nou en?
Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ik helemaal niet anders ben, ik bedoel, we staan allemaal met onze wortels in de aarde, we hebben allemaal een steel, takken, bladeren en bij mij zijn sommige bladeren niet groen maar roze. Waar ik overeenkomsten zag, zagen zij verschillen.
Zoals gezegd, ben blij dat ik nu hier woon.
Waar het niet uitmaakt hoe ik eruit zie.
Waar iedereen welkom is.

Tetem Enschede, 09-07-2022

SPREAD LEAFDE

Mijn eigenaar noemt mij oude brompot.
Eerlijk gezegd begrijp ik niet helemaal waarom.
Ja, ik mopper wel veel maar laten we even eerlijk zijn, er is heel heleboel dat beter kan.
De hele dag staat de tv aan op nieuwszenders en het enige dat ik hoorde is crisis.
Vluchtelingencrisis, woningmarkt- crisis, stikstofcrisis, energiecrisis, koopkrachtcrisis, politieke crisis, enzovoort enzovoort.
En dat zijn alleen de crisissen. Er zijn ook nog ‘gewone’ problemen.
Eindeloos wordt er gepraat, overlegd, gediscussieerd maar met echte oplossingen komen, ho maar.
En als ik zo naar de praatprogramma’s luister, is iedereen deskundig en geen deskundige is het met een ander eens.
Wie bepaalt eigenlijk wie er deskundig is?
Blijkbaar hoef je geen studies meer te volgen om deskundig te zijn. Jan en allemaal noemt zich tegenwoordig deskundig.
Nou sorry hoor maar dat kan ik geen deskundigen noemen.
En dan al die zogenaamde peilingen. Niemand heeft ons ooit wat gevraagd.
Allemaal doorgestoken kaart!
Wie betaalt er eigenlijk voor de peilingen? Wie controleert die peilingen?
Weet je wat ik ook niet snap, dat gedraai altijd.
Niemand zegt eerlijk waar het op staat. Het is altijd maar de helft van het verhaal of een verdraaid verhaal.
Nou ja, en toen mijn eigenaar mij het huis uit zette, riep ie me na dat ik een zeurzak was en dat ik altijd alles negatief uitleg. Snap je dat nou?

Tetem Enschede, 03-09-2022

Hallo ik wil je graag mijn verhaal vertellen. Misschien had je me al herkent, ik ben een wilde bananenplant.
Ik was dol op mijn eerste mens. Hij zorgde goed voor me, was een leuk mens en bracht veel gezelligheid in mijn leven.
Maar helaas ging hij verhuizen naar St Maarten en dat is best ver weg. Naast het feit dat zo’n lange reis niet goed zou zijn voor mijn gezondheid, zou het natuurlijk ook een beetje raar zijn om mij, een bananenplant, mee te nemen naar een tropisch land.
Ik bedoel, er zijn waarschijnlijk miljoenen bananenplanten op St Maarten! Nee, ik was echt blij dat hij besloot dat ik hier mocht blijven!
Dat was niet gebeurd als Moniek, zijn schoonzus, mijn mens niet had overgehaald.
Op 14 augustus 2009 heeft ze tijdens een bruiloft in Gruitrode, België mijn mens ervan overtuigd dat het voor iedereen het beste was als zij mij zou adopteren. Later vertelde ze me dat ze al heel lang een oogje op mij had en meteen haar kans aangreep om mij in huis te nemen.
Ik kan je wel vertellen dat ik bijzonder gelukkig ben bij Moniek.
En gelukkige planten krijgen baby’s en in mijn geval, heel erg veel baby’s. Een deel van mijn nakomelingen zijn weggegeven, aan familieleden en vrienden. Het zou onmogelijk zijn om ze allemaal te houden, dan zou mijn mens in een jungle wonen in plaats van een huis.
Maar gelukkig wonen er toch ook nog een aantal baby’s gezellig bij Moniek en mij.
Zoals gezegd, ik was dol op mijn eerste mens en ben dan ook bijzonder blij dat mijn beiden mensen nog af en toe contact met elkaar hebben zodat ik mee kan luisteren als ze met elkaar bellen.
Nou ja, ik houd hoe dan ook van pratende mensen. Ik vind het dan ook heel leuk als er bezoek komt en gelukkig heeft mijn mens een paar nogal gezellige en heerlijk luidruchtige vriendinnen en als zij langskomen wordt er gegarandeerd veel gelachen, soms gekookt en altijd gedronken.
Soms komt er ook een man genaamd Joep op bezoek. Hoe dat precies in elkaar steekt, weet ik nog niet, ik krijg er maar geen hoogte van.
Ze spelen vaak een spelletje en ik houd van spelletjes maar die Joep kan niet goed tegen zijn verlies. In ieder geval, zo komt het op mij over. Ik sta net je beetje te ver weg om helemaal zeker te weten of dit de juiste interpretatie is.
Moniek houdt echt van mij. Precies zoals ik ben. Het zit zo, ik zweet nogal veel.
Van dat plakkerige zweet dat in dikke druppels op de vloer terecht komt. Ik schaam me dood. En het ergste is nog wel dat mijn zweet mieren aantrekt. Het is mijn ervaring dat mensen niet van mieren in huis houden en ik vind het dan ook zo vervelend.
Maar Moniek heeft er helemaal geen moeite mee.
Ze vindt het zelfs leuk dat ik zweet want dat laat zien dat ik echt leef en van die mieren heeft ze helemaal geen last, zegt ze, omdat die toch rond mij heen hangen en niet verder het huis in gaan.
Wat een heerlijk mens is ze toch, mijn Moniek. Ik hoop hier dan ook de rest van mijn leven te slijten.

Tetem Enschede, 20-05-2022

Marlous heeft mij gedoneerd aan het plantenasiel.
Ik snap het ook wel hoor, ik ben een beetje ingewikkeld.
Mijn geschiedenis is ook complex.
Het begon al bij mijn moeder, niemand wilde haar blijkbaar hebben dus toen is ze op de markt weg gegeven aan de ouders van Marlous die geraniums kwamen kopen. En die ouders hebben gelukkig zo goed voor mijn moeder gezorgd dat ze stekjes gaf en zo ben ik in april 2022 ontstaan.
En de geschiedenis herhaalde zich want de ouders van Marlous hebben mij aan haar gegeven. Marlous lijkt op haar ouders want zij zorgde ook heel goed voor mij. Maar zoals ik al vertelde, ben ik een beetje ingewikkeld en ondanks de goede zorgen, wilde het met bloeien niet erg lukken.
Ik heb wel gebloeid, 1 keer en toen zag ik er prachtig uit. Mijn bloemen waren zo mooi dat ik wel een bruid leek.
Maar daarna bloeide ik niet meer.
Wat ik ook probeerde, het ging niet.
Tja, ik heb natuurlijk ook zo mijn eigen leven waar ik druk mee ben maar ik wilde het Marlous toch ook naar de zin maken. Ik ben er ook nog niet uit waarom het niet nogmaals gelukt is, misschien ligt het aan mij maar misschien ligt het ook wel aan Marlous.
Ergens denk ik dat het bloeien bij een andere verzorger wel lukt.
Ik hoop dan ook dat iemand het leven met mij aan wil gaan en mij wil adopteren.

Tetem Enschede, 06-09-2022

Jo, ik ben een vetplant, zoals je wel ziet
Geef mij wat aandacht en ik geniet
Lekker midden in de spotlight, alle ogen op mij
Geef me je liefde want dat maakt mij blij
Ik wil dat ieders ogen op mij zijn gericht
Ik word dan ook vaak van narcisme beticht
Of ik dat ben of niet, ik wil worden gezien
Worden bewonderd, of zelfs aanbeden misschien
Ja ik wil graag op de voorpagina van de krant
Met als onderschrift “dit is de allerbeste plant”
Ik wil op Twitter, op Insta en ook op Facebook Dan komt iedereen vanzelf wel bij mij op bezoek
Alle mensen komen dan van heinde en ver
Om mij te zien, de plantenasiel ste

Mobiel plantenasiel, 03-08-2022

Ik had in mijn oude leven nogal wat vrije tijd om handen.
Natuurlijk moest ik drinken, plantenvoeding opnemen en groeien maar daarnaast had ik tijd genoeg om een spelletje te spelen.
Helaas stond ik alleen op de vensterbank en er waren dus geen andere planten om samen mee te spelen.
Maar omdat ik voor het raam stond, kon ik mezelf wel bezighouden.
Ik herkende de honden, katten en mensen die vaak langs mijn raam liepen.
Elke keer als er een bekende voorbij kwam, ging ik bedenken waar die naartoe ging en waarom.
Dit werd echter wel een beetje saai want het waren steeds dezelfde dieren die voorbij kwamen.
Andere dagen hield ik mij bezig met het tellen van de verschillende kleuren auto’s die voorbij kwamen.
Vroeger kon elke kleur winnen en was het dus altijd spannend maar de laatste jaren won de kleur wit eigenlijk altijd dus dat werd ook minder leuk.
Ik luisterde ook heel graag naar de radio.
Mijn baasjes waren Kevin en Olaf. Kevin zette altijd de radio aan. Dat vond ik heel fijn.
Olaf zette altijd zijn eigen playlist op met hele vreselijke muziek, je kon het niet eens muziek noemen; het was herrie.
Helaas is Kevin verhuisd en woonde ik ineens alleen met Olaf.
Toen begon ik toch andere planten om me heen te missen maar wist niet wat ik daaraan moest doen.
Tot op een dag Annemieke langskwam en vertelde over het plantenasiel.
Ineens wist ik wat ik moest doen; mijn bladeren verliezen zodat Olaf mij niet meer zo mooi vond en mij zou doneren aan het plantenasiel!
Het duurde even maar het is gelukt! Hoera!
Ik denk dat mensen die een plantenasiel bezoeken heel erg veel van planten houden en ook al heel veel planten in huis hebben.
Dus mijn plan is nu om goed aan te sterken zodat een plantenliefhebber mij adopteert en ik de rest van mijn leven tussen andere planten kan wonen.

Mobiel plantenasiel, 12-08-2022

ALLES IS LEAFDE

Fijn dat je er bent! Ik zit namelijk een beetje met een probleem!
Ik ben een orchidee, heb prachtige roze bloemen en zie er echt uit als een meisje en ik ben biologisch ook een meisje…maar ik voel me een jongen.
Gek hé.
Ik vind het zelf ook een beetje raar. Alles aan mijn lichaam is van een meisje maar alles in mijn ziel is van een jongen.
Ik denk dat ik mijn ziel belangrijker vind. Mijn ziel is eigenlijk mijn ware ik.
Soms denk ik dat het misschien niet uitmaakt hoe ik eruit zie, dat mijn ziel is wie ik ben. Maar het maakt wel uit. Ik wil dat mijn lichaam past bij mij ziel.
Misschien wil iedereen dat wel.
Dat het lichaam en de ziel bij heel veel planten die niet bij elkaar passen. Dat niet bloeiende planten soms in hun ziel wel bloeien of dat een roze bloeiende plant zich in zijn ziel geel voelt of dat een plant in zijn ziel een boom is. Dat zou kunnen.
Maar ja, hoe een ander zich voelt, dan maakt eigenlijk niet zoveel uit.
Het gaat erom hoe ik mij voel en ik voel me een jongen. Nee, ik voel me geen jongen, ik bén een jongen.
Dank je, door tegen jou te praten, ben ik er zelf uitgekomen: Ik ben een jongen.

Tetem Enschede, 14-07-2022

Hallo!
Fijn dat je hier bent.
Ik wil je graag mijn verhaal vertellen.
Ik ben geboren in Gambia. . Een klein landje aan de west kust van Afrika aan de Atlantische Oceaan. Gambia is een prachtig land met tropische natuur en heerlijke muziek.
Mijn verzorger was Lamin.
Hij speelde thuis vaak sabar, een trommel en zong er ook heel mooi bij. Vaak kwamen zijn vrienden langs en dan maakten ze samen muziek.
Nu lijkt het of Lamin een hele vrolijke jongen was maar dat klopt niet helemaal.
Hij had een groot geheim dat hem heel verdrietig maakte. Hij viel op mannen en dat is verboden in Gambia.
Er staat een celstraf van 14 jaar op het aangaan van homoseksuele contacten. Dit geldt voor mannen en vrouwen.
Lamin heeft geprobeerd om zijn familie gelukkig te maken en te trouwen met een vrouw maar dat maakte hemzelf zo ongelukkig dat hij liever alleen bleef.
Maar Lamin wilde niet langer alleen zijn. Dus had hij stiekem een relatie, met Omar van wie hij heel veel hield.
Helaas bleef het niet lang een geheim.
Zijn buurman kwam erachter en zei dat hij Lamin aan zou geven bij de politie.
En toen is Lamin gevlucht, zonder afscheid te nemen van Omar. Hij heeft zijn spullen gepakt, heeft mij ook in een zak gedaan en is vertrokken.
Het maakte hem niet uit waarheen hij ging als het maar ergens was waar hij zichzelf kon zijn en geen leugen hoefde te leven.
Het was een lange reis. Door Afrika, door heel Europa naar Nederland.
We kwamen in een asielzoekerscentrum terecht.
En Lamin zag dat ik door de lange reis al een beetje gehavend was en toen hij zag dat zijn kamer in het asielzoekerscentrum geen vensterbank had, besloot Lamin mij met pijn in zijn hart af te staan aan het plantenasiel.
Dus hier sta ik, een stukje Gambia in Nederland.

Tetem Enschede, 19-05-2022

Het is misschien een beetje raar maar ik weet mijn eigen naam niet. Zolang ik mij kan herinneren hebben ze mij altijd vetplant genoemd en ik dacht dat ik zo heette maar toen kwam ik erachter dat er wel 40 verschillende soorten vetplanten bestaan!
Gelukkig maakt het ook allemaal niet zo heel veel uit want de verzorging van vetplanten is allemaal wel een beetje hetzelfde: licht of schaduw kan allemaal maar niet te veel water.
Easy peasy zou ik zeggen.
Mijn geschiedenis begon in Utrecht maar de afgelopen 5 jaar heb ik in Twente gewoond bij een mens dat management, society and technology studeerde aan de universiteit van Twente. Ik had eigenlijk nooit een goed beeld van wat dit nu eigenlijk inhield maar toen tijdens de coronatijd alles colleges online werden gegeven, werd het toch een stuk duidelijker.
Ik vond het heerlijk om mee te luisteren naar de colleges en kreeg steeds meer inzicht in de boeiende opleiding die de kernonderwerpen van Bestuurskunde combineert met een diepgaande kennis van moderne technologieën en hun effecten op de samenleving.
Management, Society and Technology gaat over beleidsvorming, public management, technologische veranderingen en maatschappelijke uitdagingen en hoe deze met elkaar samenhangen. Het draagt bij aan oplossingen voor vraagstukken waarmee overheden en publieke organisaties tegenwoordig worden geconfronteerd. Ja, ik kreeg in die corona periode echt meer vertrouwen in de toekomst als deze studenten hun kennis in gaan zetten.
Naast het feit dat die corona periode heel informatief was, vond ik het ook heerlijk dat mijn mens zoveel thuis was bij mij. Voorheen was het vaak uren doodstil. Ik houd van gezelligheid, mensen om me heen die praten zodat ik mee kan luisteren, ik ben nogal nieuwsgierig.
Er was helaas wel minder bezoek in die tijd. Het gezelligst zou zijn als mijn mens de hele dag thuis was en er ook heel veel bezoek kwam. Die studenten die altijd langskwamen waren echt heel gezellig. Er werd veel gediscussieerd en veel gelachen, precies waar ik van houd.
Ik heb al met al een heerlijke tijd achter de rug maar helaas komt daar nu een einde aan. Mijn mens heeft de studie afgerond en heeft voor een jaar een baan gevonden in Milaan. Eerst wilde mijn mens me meenemen maar realiseerde zich toen dat een verhuizing wellicht niet goed zou zijn voor mijn gezondheid.
Toen bedacht mijn mens zich dat ik misschien ergens een jaar kon logeren maar niemand weet wat er na dat jaar gaat gebeuren. En mijn mens vond dat ik recht had op een echt thuis waar ik me aan een nieuwe plek en nieuwe mensen kan hechten. En hoe triest ik het ook vind, ik ben toch blijk dat ik ter adoptie ben afgestaan.
Mijn mens heeft me naar het plantenasiel in Tetem gebracht. Ik had nooit van Tetem gehoord, geen flauw idee wat dat was maar in de 5 weken die ik in Tetem heb gewoond, heb ik daar toch wel een beeld bij gekregen. Het is namelijk een heerlijke plek waar het een komen en gaan is van mensen. Allerlei verschillende mensen heb ik langs zien komen; kinderen, buurtbewoners, makers, studenten, het was prachtig.
En het mooiste is eigenlijk het onderlinge contact dat ontstaat tussen al die verschillende mensen met al die verschillende achtergronden door met elkaar te praten en naar elkaar te luisteren; ze namen de tijd voor elkaar. En iedereen kwam naar Tetem voor een andere reden. De een wil gebruik maken van de gereedschappen, de ander heeft een workshop, iemand heeft taalles, wil een expositie bezoeken, heeft er een vergadering of komt een plant adopteren.
Er is ook veel aandacht voor de planten en er wordt echt goed voor mij gezorgd. Ik kwam uit een heel goed huis maar dat geldt niet voor alle planten die daar wonen.
Sommigen hebben echt een ellendige tijd achter de rug en zien er ook gehavend uit maar je ziet ze allemaal opbloeien door de zorg, aandacht en vooral liefde die ze daar krijgen.
Hoewel ik het echt erg fijn vond in Tetem ben ik wel blij dat ik geadopteerd ben want dat geeft mij de kans mij verder te ontwikkelen. Ik kijk vooral uit naar het avontuur van een nieuwe omgeving en hoop veel nieuwe dingen te leren en nieuwe verhalen te horen.

Tetem Enschede, 25-02-2022

GEEF IEDERE DAG ALLES EN IEDEREEN EEN BEETJE LEAFDE

Ik ben een banenplant die in juli 2022 begon te groeien aan de stand van mijn moederplant
Het meest verdrietige dat ik ooit heb meegemaakt is de scheiding van mijn moeder.
Vreselijke gebeurtenis die mij nog doet huiveren als ik eraan denk.
Misschien komt dat ook omdat ik zo op mijn moeder lijk, ik heb haar optimistische en easygoing karakter van haar meegekregen.
En ik ben ook net als mamma een doorzetter. Voor een plant prima eigenschappen denk ik.
Mijn ma heeft veel afstammelingen.
Teveel om allemaal voor te zorgen daarom ben ik nu hier. Zodat ik een goed tehuis vind waar ik in een genoeg water,lucht en zonlicht krijg en natuurlijk een mooie grote pot om in te groeien!
Ik hoop trouwens ook dat ze in mijn nieuwe huis lekker podcasts luisteren.
Dan vond ik namelijk altijd heel leuk in mijn oude huis maar meestal hadden ze dan koptelefoons op en dan kreeg ik helaas niets mee, heel af en toe kon ik maar meeluisteren.

Tetem Enschede, 09-09-2022

Zal ik je eens wat vertellen; ik word helemaal gek van dat gezeur van tegenwoordig.
Je hoeft maar 1 woord fout te zeggen en je wordt gecanceld.
Totaal belachelijk.
Hoezo mag ik geen eigen mening meer hebben en wordt mij de mening van die woke planten opgedrongen?!
In mijn vorige huis vonden die ‘verlichte’ planten dat het per direct niet meer kon dat we naar links groeiden en iedereen moest daar in mee gaan en als we dat niet deden, werden we totaal genegeerd.
Trouwens, het was nog erger.
We konden er zelfs niet meer over praten.
Als ik alleen al zei dat ik graag naar links groeide, dan kreeg ik vervolgens een stortvloed van commentaar over me heen en werd ik vervolgens doodgezwegen.
Gelukkig is dat hier anders.
We kunnen gewoon discussiëren over onze mening en respecteren dat we verschillend over zaken denken.
Het gaat nog verder, hier wordt het geaccepteerd dat planten dingen anders doen. Zo lang het een andere plant geen kwaad doet, is het allemaal prima. Leven en laten leven!
Iemand met woke planten in huis hoeft mij ook echt niet te adopteren, ik blijf liever hier!

Mobiel plantenasiel, 14-07-2022

Mijn naam is Chlorophytum maar ze noemen me ook wel graslelie of spinnenplant.
Maar je hoeft niet bang te zijn dat ik spinnen aantrek hoor! Nee, ik word zo genoemd omdat mijn stekjes als spinnen aan mij bungelen.
Zelf houd ik trouwens wel van spinnen maar blijkbaar zijn best veel mensen bang voor spinnen.
Spinnen trek ik niet aan maar katten wel. Ze vinden mij een hele leuke plant om mee te spelen.
Mijn sprieten dagen de kat uit om aan te raken. Ze zien mij als een soort kattengras en eten ook van mijn bladeren.
Gelukkig zijn mijn bladeren niet giftig dus het kan geen kwaad. Maar het kan wel zijn dat ik er dan toch iets minder fraai uitzie door al dat gespeel van de kat.
Het is aan jou om te kiezen, of je kat heeft een leuk speeltje of je plant ziet er stralend uit, beide gaat helaas niet als je een kat hebt.
Mij maakt het niet uit dat ik er niet helemaal tiptop uitzie, ik houd van katten.
Ik houd eigenlijk van alle dieren behalve muizen. Daar ben ik echt heel bang voor.
Ik denk dat het door het geluid komt dat ze maken, dat hoge gepiep, daar word ik helemaal nerveus van.
De kat in mijn vorige huis, ving die muizen en at ze dan op. Wat een held hé!
Het was voor mij echt een hele geruststelling dat als er een muis in huis kwam, hij niet lang te leven had!
Ik hoop dat ik snel wordt geadopteerd door iemand die dieren heeft want dat vind ik wel heel gezellig! (behalve muizen dus!)

Tetem Enschede, 16-04-2022

Ze hebben me hier gewoon gedumpt
Ik ben er nog steeds niet overheen.
Nog steeds ben ik geschokt. Eigenlijk ben ik vooral woedend.
Hoe durven ze me zomaar zonder pardon het huis uit te schoppen?
Omdat ze een hippere plant wilden. Wat is dat voor een reden?
Ze zijn 35, ook niet direct meer hip en happening zou ik zeggen!!
Toen ze me in huis namen, gingen ze toch een verbintenis met me aan? Ik wel met hun! Ik heb mijn best gedaan om zo mooi mogelijk te groeien.
Om hun huis op te leuken.
Als ik een hond was geweest, hadden ze me dan ook zo het huis uit gezet? De hond haart meer dan verwacht, we brengen hem naar het asiel.
Of als ik hun baby was geweest? Oeh, onze baby huilt wel veel, naar het kindertehuis!
Nee, dat hadden ze niet gedaan maar omdat ik maar een plant ben, is dit wel helemaal oké blijkbaar.
Nou ik heb nieuws: het is niet oké!!!!
Als ik kon, was ik teruggegaan naar dat huis en had het in brand gestoken! Had ik ze nog prima uit kunnen leggen ook: Het huis is niet zo modern meer, weg ermee!

Mobiel plantenasiel, 14-04-2022

SPREAD LEAFDE

Ik ben weggepest uit mijn vorige huis
Samen met 5 andere planten stond ik op een plantentafel in de woonkamer.
Op zich een heerlijke plek om te wonen, alles was er perfect, het licht, de verzorging, het uitzicht. Het enige dat niet zo prettig was, waren de andere planten.
Ze waren al vanaf het begin heel onaardig. Eerst dacht ik dat het kwam omdat ik de nieuwe plant was, dat ik mezelf nog moest bewijzen of zo. Maar toen er na mij een andere plant kwam, werd die wel meteen opgenomen in de groep.
Tegen mij zeiden ze alleen nare dingen.
Ze zeiden dat ik terug moest naar waar ik vandaan kwam.
Dat ik niet welkom was.
Ook vonden ze dat ik stonk.
En ik moest niet denken dat ik mijn plantencultuur mee kon nemen naar hun tafel.
In het begin vond ik het zo vreselijk dat ik helemaal niets terugzei. Zij waren ten slotte eerst met z’n 4en en daarna met z’n 5en, daar kon ik in mijn eentje toch nooit tegen op.
Toen ze weer begonnen over dat ik niet welkom was en terug moest naar waar ik vandaan kwam, heb ik gewoon gezegd dat ik gewoon in het tuincentrum om de hoek was geboren, net als zij.
Maar ze luisterden niet.
Toen ze zeiden dat ik stonk, zei ik dat ik hetzelfde water met hetzelfde voedsel kreeg dus dat ik niet kon stinken.
Maar ze reageerden niet.
En toen ze begonnen over mijn plantencultuur, vroeg ik waar ze het toch in vredesnaam over hadde
En toen antwoordden ze dat ze aan de rode kleur van mijn bladeren wel konden zien dat ik er van achterlijke gedachten op na hield die geen plaats hadden op hun plantentafel.
Ik wist niet wat ik daarop moest zeggen.
Al die tijd hadden ze me gekleineerd en gepest omdat mijn bladeren een andere kleur hadden?
Op zoveel domheid had ik geen antwoord.
Ik wist niet hoe ik ze uit moest leggen wat zo duidelijk zou moeten zijn; de kleur van mijn bladeren heeft verder nergens mee te maken, het zegt niets over mij als plant.
Aan de ene kant wilde ik blijven om te proberen het uit te leggen maar aan de andere kant wilde ik ook gewoon weg. Ik heb besloten weg te gaan want ik was niet gelukkig maar ergens heb ik daar ook spijt van want als je niet met elkaar blijft praten, los je ook niets op.

Mobiel plantenasiel, 17-09-2022

Ik ben een Peperomia Polybotrya.
Degenen die geen verstand van planten hebben, zullen mij misschien verwarren met zo’n ordinaire pannenkoeken plant maar daar lijk ik dus niet op en ik heb met die plantenfamilie ook écht niets te maken. Ze noemen mij ook wel Raindrop vanwege het puntje aan het uiteinde van mijn blad dat aan druppel doet denken. Zo’n mooie esthetische vorm van blad heeft een pannenkoekplant niet!
Mijn roots liggen in de tropische gedeeltes van Zuid-Amerika maar ik ben in het mooie Losser geboren. Heb altijd gewoond in woonzorgcentrum Oldenhoeve, misschien ken je dat wel.
Een fantastische tijd heb ik daar gehad bij opa Barend. Arme opa Barend was chronisch ziek en had niet altijd evenveel energie om voor mij te zorgen.
Gelukkig had hij geweldige kleindochters die hem vaak kwamen bezoeken en deze meiden gek op planten. Ze verzorgenden mij en mijn vensterbankgenoten en praten gezellig over koetjes en kalfjes.
Dat zet je toch aan het denken. Als het goed met je gaat, denk je dat het leven eeuwig duurt maar als ik naar opa Barend keek, was het duidelijk dat het leven eindig is.
Eerst kun je het allemaal niet meer zelf en heb je steeds meer hulp nodig tot het einde zich aandient en je hier niet meer bent. Ik word daar wel een beetje treurig van.
Toen opa Barend overleed, vond ik dat vreselijk triest. We hadden toch al die tijd samengewoond. Maar wat écht afschuwelijk was, was het feit dat na het overlijden de planten werden ondergebracht bij zijn familieleden en dan niemand voor mij koos. Ik bleef eenzaam over.
Een dolk in mijn hart! Gelukkig hoorde ik die lieve kleindochters nog wel aan hun vader vragen of ik niet met hun mee naar huis mocht maar vader vond de 2 planten die hij had gekozen voldoende. Die man lijkt niets op zijn vader, opa Barend had mij zeker gekozen!
Nu sta ik in het plantenasiel.
Prima plek hoor.
Ze zorgen goed voor me maar ik ben toch nog veel te jong om hier voor altijd te blijven wonen. Ik hoop op een mooi plekje midden in de samenleving en dan het liefst in mijn mooie Losser.
En het is een heel goed plan om juist mij te adopteren want ik ben heel makkelijk in onderhoud.
Een mooi plekje met veel licht maar geen direct zonlicht en wat water. Ik houd van licht vochtige grond; als de bovenste 2 cm grond weer droog is, geef je me weer wat water. Simpel te testen door even je vinger in mijn grond te steken, blijft de aarde plakker, hoef ik nog geen water.
Heel eenvoudig dus!
En als je goed voor me zorgt, beloon ik je met bloemen!
Oh en je kunt je ook nog heel makkelijk stekken dus als je van veel groen houdt, ben ik jouw plant!

Tetem Enschede, 24-05-2022

Hallootjes, ik ben een Begonia Rex.
Het is grappig dat het woord Begonia in de mensenwereld wordt gebruikt op allerlei verschillende manieren.
Zo is Begonia een versluierde uitdrukking voor homoseksueel.
Sommigen zeggen alleen Begonia, anderen maken er Handje Klap Begonia van.
In feministische kringen gebruikt men wel eens de term Begonia-circuit om vrouwen mee aan te duiden die onbaatzuchtig op congressen spreken bijvoorbeeld.
Zij zijn dan al blij met een boekenbon of een begonia als dank voor hun optreden want ze doet het zuiver uit menslievendheid in plaats van persoonlijk gewin.
Dan heb je ook mensen die Begonia op een negatieve manier gebruiken om een truttige kleurloze vrouw aan te duiden.
Persoonlijk vind ik dat truttige kleurloze vrouwen niet bestaan maar zo ver is de mensheid nog niet.
Bij Rex denken mensen natuurlijk meteen aan een Tyrannosaurus Rex, de gevaarlijkste dinosaurus die ooit heeft bestaan.
En Rex is ook een van oorsprong Frans konijnenras dat zich onderscheidt door een kortere beharing.
Maar waar ikzelf meteen aan denk is aan het Latijnse woord voor koning, want dat betekent Rex ook.
Eerlijk gezegd, vind ik deze betekenis van Rex wel bij mij passen: ik voel me best koninklijk.
Allemaal zeer verschillende betekenissen maar in mijn geval betekent het gewoon “een prachtige plant die diepte en kleur zal geven aan elke kamer in uw huis”.
Een goede reden om mij te adopteren zou ik zeggen!

Tetem Enschede, 13-05-2022

Hoi hoi, ik ben Mimi! Ik ben 3 jaar geleden geboren in Intratuin.
Ik ben een echte meisjesplant en was blij toen ik bij Arjens gezin kwam wonen want daar woont ook Roos, het leukste meisje dat ik ken!
Nou moet je niet denken dat ik alleen van roze hou of al die andere stomme vooroordelen.
Meisjes zijn meer dan dat. Sommigen houden van roze en anderen houden van zwart. Sommigen houden van jurken en anderen van broeken. Sommigen houden van poppen en anderen houden van auto’s. Sommigen willen juf worden en anderen willen marinier worden.
Sommigen houden van liefdesliedjes en ik bijvoorbeeld hou van Rock&Roll.
En dat is allemaal oké. Iedereen mag zichzelf zijn. Wie je ook bent en waar je ook van houdt.
Soms hebben meisjes het idee dat ze moeten voldoen aan een standaard.
Soms denken ze dat meisjes zich op een bepaalde manier moeten gedragen.
Maar dat is dus absolute onzin.
Niets hoeft. Alles mag.
Ikzelf hou heel veel van lachen. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
En dat is wat ik zo leuk vind aan Roos; zij houdt ook van lachen.
Ze vertelt me soms moppen en dan kom ik niet meer bij. Ik ga haar dus heel erg missen
Roos vindt het ook heel jammer dat ik weg ga.
Ze zei me dat ze hoopte dat er mensen zijn die echt iets met me gaan doen.
Misschien een andere gezellig gezin met dochters?
Waar genoeg plek voor mij is om nog groter te groeien.

LEAFDE Next, 09-01-2022